مرغوبیت کالای ایرانی؛ مصداق اقدام و عمل در اقتصاد مقاومتی

گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو-یادداشت*؛ سالهاست پیر و مراد همه دوستان و دلسوزان یک حرف را تکرار کرده است تا شاید مردم را به واسطه توسعه معاش به معادی بهتر سوق دهد. ‏در این دهه، حرف واحد او اقتصاد و رزق و روزی مردم بوده است، اما ظاهرا هیچ گوش شنوایی برای این دلسوزی یا وجود ندارد و یا آنقدر ‏همت بلند نیست تا یک کلام را درک و اجرا کنند. امسال را نیز سال اقتصاد مقاومتی، اقدام و عمل نامید تا شاید به خود آیند که به عمل کار ‏برآید نه به حرف. ‏

اقتصاد ما از هر نوع و گونه اش چه مقاومتی باشد یا حتی وارداتی، بهر حال نیاز به نگاه و همتی مضاعف داشته و باید همگام با سیاست‌های بین ‏المللی و نگاه‌های بیرون به داخل چیدمان شود، نگاه‌هایی که هر از چند گاهی ما را با مشکل روبرو کرده و برایمان اشکال تراشی می‌کنند. همه ‏می‌دانیم تا ایران، ایرانی آزاد و اسلامی است، دنیای لیبرال دموکراسی به راحتی نخواهد گذاشت ما به دنبال اهداف خود باشیم. پس باید همگام با ‏ارتباط با دنیا و فعال بودن در عرصه بین المللی، نگاه‌های درونی خود را نیز تقویت کرده و نیم نگاهی نیز به تقویت اقتصادی درون بپردازیم. ‏این همان اقتصاد مقاومتی است. حلقه مفقوده‌ای از اقتصاد که می‌تواند دیگران را از سلطه بر ما نا امید کند. ‏

‏ به ظن دیگران، ما ملتی بزرگ، با تمدنی کهن، و بلند همت بوده‌ایم. دست نیافتنی برای ما معنای چندانی نداشته است. در سال‌های اخیر با نگاه ‏ایثارگرانه به پدیده‌های علمی توانسته‌ایم برخی از ذرات آن را بشکافیم. اما صد افسوس که نگاه‌ها و برنامه‌های ما مقطعی و ابتر می‌ماند. به ‏بیشتر مقاصدمان نمی‌رسیم. این مساله دو علت اساسی دارد. یکی بهم ریختگی نظم سیاسی و وحدت درونی ماست و دیگری همتی که باید ‏صرف تلاش برای رسیدن به آنچه لایق آن هستیم بشود،، که نداریم. معنای اقدام و عمل برای واژه اقتصاد مقاومتی نیز همان همت و تلاشی است که ‏تاکنون به عنوان توانایی بالقوه مانده است که باید امروز برای بالندگی ایران عزیز به فعلیت در آید.‏

تنها نخریدن اجناس خارجی چاره کار نیست. چاره کار در آن است که ما نیز مرغوبیت کالا را اصل قرار دهیم و چاره‌ای برای مردم بگذاریم ‏که انتخاب کنند، با افتخار کالای ایرانی بخرند نه از سر دلسوزی و همراهی. تولید را نیز با همه ظرفیت انجام دهیم، نه با یک سوم و یا کمتر از ‏ظرفیت تولید. این می‌شود اشتغال، تولید، رونق، کاهش تورم و عبور از بحران اقتصادی که با اقدام و عمل ایرانی بدست می‌آید. ‏

در طی سالهای اخیر معنای اقتصاد مقاومتی را ما درک نکرده‌ایم. بهتر است مروری بر آن داشته باشیم تا بتوانیم اقدام و عمل خود را در راه ‏توسعه اقتصاد با این رویکرد هماهنگ سازیم.‏

اقتصاد مقاومتی نوعی نگرش اقتصادی به درون و استفاده از همه ظرفیت‌ها و توانایی‌های مردم، سرمایه‌ها و استعدادها برای توانا کردن نظام ‏اقتصادی و بالا بردن مزیت‌های نسبی اقتصادی و حرفه‌ای کردن اقتصاد در همه ابعاد اقتصادی بزرگ مقیاس و ملی، متوسط مقیاس و ناحیه‌‏ای و کوچک مقیاس و در سطح خانواده قابل تعریف است. یعنی نوعی از اقتصاد که از انواع اشتغال پنهان و پیدا، مقطعی و دائمی استفاده کرده ‏و حتی از ظرفیت خانواده نیز در حد توان آنها استفاده می‌کند تا سطح اشتغال و رونق اقتصادی مردم را تضمین کند. این نوع از اقتصاد به دنبال ‏استقلال اقتصادی از دنیا و احیاناً انزوای اقتصادی صرف نیست، اما چنین نگاهی به خودی خود استقلال نسبی را نیز به همراه دارد. ‏

اکنون با نگاهی سطحی می‌توان فهمید که تعداد اقلامی که ایران در اقتصاد خود دارای مزیت نسبی است بسیار کم و از تنوع پایینی برخوردار ‏است. اقلامی چون فرش، پسته، خاویار، زعفران، صنایع دستی و هنری که این اقلام می‌تواند با نگاه حرفه‌ای و آموزش لازم به ده‌ها نوع تبدیل ‏گردد. در نظام اقتصادی تحت نظارت سازمان تجارت جهانی و تجارت با دنیا، کالا را از کسی می‌خرند که مرغوبیت آن بالا و قیمت آن پایین ‏باشد.

 شعار برای ما صرف نمی‌کند و معنای خود را از دست می‌دهد. پس باید حرفه‌ای‌تر شده و با بهترین کیفیت ممکن کالاها را تولید کرده و ‏سعی کنیم با کمترین قیمت آن را روانه بازار نماییم. فقط در این حالت است که ما می‌توانیم در بازار جهانی حرفی برای گفتن داشته باشیم. سود ‏اقتصادی وقتی معنا پیدا می‌کند که بتوانیم رقیب صادر کنندگان عمده جهانی باشیم. ‏

برای یکبار هم که شده شعار سال را جدی بگیریم. جهانی شدن اقتصاد زنگ خطری برای کشورهای کمتر توسعه یافته در دنیای وابستگی ‏متقابل خواهد بود. هر چه کمتر تلاش کنیم شکاف بین ما و دنیای توسعه یافته عمیق‌تر شده و فردایمان تاریک‌تر خواهد بود. ‏

همت بلند دار که مردان روزگار از همت بلند به جایی رسیده‌اند.‏..

*علی خسروی،-رئیس سابق دانشگاه پیام‌نور گالیکش و مدرس دانشگاه