اوباما: موفق شدیم بدون شلیک یک گلوله ایران را متقاعد کنیم بمب اتم نسازد

اوباما در ادامه گفت ما درباره برخی از مسائل امنیتی کلیدی نیز گفتگو کردیم که برای همه ما مهم است. دریای چین جنوبی و امنیت دریایی یکی از این موضوعات بود. ما درباره مسائل مربوط به اوکراین گفتگو کردیم که البته کم کم شاهد برخی پیشرفتها در مذاکرات هستیم اما هنوز شاهد خشونتهای زیادی هستیم و لازم است این مسئله حل شود. ما همچنین امشب درباره برخی از مسائل مهم دیگر بین المللی نیز گفتگو خواهیم کرد. 

 

در ادامه اوباما در پاسخ به سوالی درباره افزایش حملات تروریستی و خطر افتاد تسلیحات و مواد هسته به دست تروریستها گفت مسئله تسلیحات هسته ای و خطرات آن موضوعی است که همه ما باید به آن بپردازیم. گرچه مثل دوران جنگ سرد ، این موضوع به طور دائم مشغله ذهنی مردم نیست. در آن زمان پدربزرگها و مادر بزرگهای ما مرتب به عنوان تمرین زیر میز می رفتند( تا از آسیب های بمباران ها در امان باشند). اما نگرانی درباره رخدادی هسته ای هنوز در گوشه ذهنمان وجود دارد. یکی از عللی که می خواهم به هیروشیما بروم این است که یکبار دیگر تاکید کنم که هنوز خطر هسته ای جدی است و همه ما باید فوریت این مسئله را درک کنیم. بنابراین این مسئله نه فقط یادآوری حوادث وحشتناک جنگ جهانی دوم و کشته شدن انسانهای بیگناه در قاره های مختلف است، اما در عین حال به ما یادآوری می کند که هنوز کار تمام نشده است. کاستن از جنگها و درگیریها، ایجاد نهادهای صلح و کاستن از احتمال وقوع جنگ هسته ای در آینده کارهایی است که باید انجام شود. البته از برخی جهات ما شاهد پیشرفت هایی در چند سال گذشته بوده ایم و توافقنامه هسته ای ایران یکی از بزرگترین دستاوردهای ماست. زیرا ما توانستیم بدون اینکه مجبور باشیم حتی یک گلوله شلیک کنیم، کشوری بزرگ و پیچیده را که برنامه هسته ای  به اندازه کافی توسعه یافته داشت، متقاعد کنیم که سلاح اتمی نسازد. پیمان استارت دو که در دو سال اول ریاست جمهوریم درباره آن با روسها مذاکره و توافق کردیم، میزان ذخایر ( تسلیحات هسته ای) دو کشور را کاهش داده است. اجلاس امنیت هسته ای و همه کارهایی که در این خصوص انجام دادیم، این احتمال را که مواد هسته ای به دست تروریستها یا بازیگران غیردولتی بیفتد، کاهش داده است. با وجود اینکه ما پیشرفتی را که انتظار داشتیم، در رابطه با کره شمالی شاهد نبوده ایم ، اما توانسته ایم جامعه بین المللی را متحد و بسیج کنیم تا فعالیت های تکثیر (هسته ای) آنها با دقت بیشتر زیر نظر و حسابرسی باشد در نتیجه کشورهای بسیار کمتری هستند که اقدامات کره شمالی را که خارج از برنامه شان باشد، تحمل کنند. بنابراین کره شمالی نگرانی بزرگی برای همه ماست. البته آنها هنوز به درجه ای نرسیده اند که بتوانند به طور موثری اهدافی را در آمریکا بزنند، اما هر بار که آنها آزمایشی انجام می دهند، حتی  اگر این آزمایش ها شکست هم بخورد، آنها چیز جدیدی یاد می گیرند. روشن است که آنها از نظر ایدئولوژیک هنوز باور دارند، و شخص کیم جونگ اون به طور خاص باور دارد که مشروعیتش به توسعه و ساخت تسلیحات اتمی گره خورده است. درباره تنش های موجود در جنوب آسیا باید بگویم این مسئله هنوز موجب نگرانی ماست. ما می دانیم سازمانهای تروریستی هیچ محدودیتی برای خود در استفاده از تسلیحات کشتار جمعی ندارند اگر دستشان به این تسلیحات برسد. بنابراین ما کارهای زیادی داریم که باید انجام دهیم. ما ساختاری را در دوران ریاست جمهوریم ایجاد کرد ایم که روی برخی از نقاط کلیدی آسیب پذیر تمرکز کرده است. اما هنوز به نقطه ای که باید برسیم، نرسیده ایم. روشن است که ما هنوز به همه اهدافی که در سخنرانی خودم در پراگ در آغاز ریاست جمهوریم بیان کردم، نرسیده ایم. البته من در آن زمان هم گفتم انتظار ندارم بتوانیم به همه آن اهداف چه در دوران ریاست جمهوریم یا حتی در طول عمرم، برسیم. در هر حال این کاری است که همچنان ادامه دارد و ما باید توجه زیادی به آن مبذول کنیم. 

 

اوباما در پاسخ به این سوال که آیا برنامه هسته ای کره شمالی، بزرگترین تهدید حال حاضر در جهان است گفت این چیزی نیست که فوریترین و قریب الوقوع ترین تهدید باشد. روشن است که داعش با استفاده تفنگ و بمبهای ابتدایی و دست سازی می تواند عده زیادی را در پاریس یا بروکسل بکشد. به همین علت نیز منطقی است جامعه بین المللی در برابر داعش بایستد. بنابراین علت دارد که چرا ما روی این مسئله تمرکز کرده ایم. اما این مسئله (تهدیدات هسته ای کره شمالی) چیزی نیست که ما در کوتاه مدت روی آن تمرکز کنیم بلکه لازم است در دراز مدت نیز به آن فکر کنیم. در درازمدت ، وقتی چنین رژیم بی ثبات و ناپایداری داریم که تا این حد منزوی شده است، و عموما شاید بیشتر از هر کشور دیگری در جهان، قوانین و مقررات بین المللی را آشکارا نادیده می گیرد و نقض می کند، رژیمی که منابع عظیم داخلی را برای دستیابی به سلاح اتمی صرف می کند ، تسلیحاتی که بتواند آنها را به فواصل دور شلیک کند. این مسئله تهدیدی میان مدت است که ما باید توجه زیادی به آن داشته باشیم. دولت من توجه زیادی به این مسئله کرده است. این مسئله در کانون تلاشهای سه جانبه ما با متحدان نزدیکمان در منطقه بوده است. این مسئله ای است که در کانون مذاکرات و گفتگوهایمان با چین قرار داده ایم. همانطور که قبلا هم گفتم، چیزی که شاهد آن بوده ایم پاسخ بهبود یافته از طرف کشورهایی مثل چین است، کشورهای منطقه مثل ویتنام و میانمار به این مسئله به طور جدیتر نگاه می کنند و علت آن نیز گفتگوها و تعامل بیشتر ما با این کشورهاست. این می تواند این خطر را که کره شمالی تسلیحات یا مواد شکاف پذیری هسته ای به کشورهای دیگر بفروشد یا آن را وارد بازار سیاه کند، کم کند. البته این کارها دست کم تا کنون نتوانسته است مسئله اصلی را حل کند و کره شمالی همچنان برنامه هسته ای خود را توسعه می دهد. بنابراین ما مجبوریم همچنان به همکاریهای خود به شکلی متمرکز ادامه دهیم. من چندین سال است از طریق پنتاگون تلاش می کنم مطمئن شویم می توانیم معماری دفاعی لازم را برای محافظت از آمریکا و متحدان ما در برابر هر گونه حمله و درگیری غیرمنتظره ایجاد کنیم. 

 

باراک اوباما در پاسخ به سوالی درباره مبارزات انتخاباتی آمریکا گفت: جهان توجه خاصی به انتخابات آمریکا دارد و گاهی آنها بیشتر از آنکه ما به انتخابات آنها اهمیت بدهیم، به انتخابات ما توجه دارند زیرا آمریکا در کانون نظم جهانی قرار دارد. حتی آن کشورهایی که منتقد ما هستند، حتی کشورهایی که از برخی تصمیمات و سیاستهای ما انتقاد و به آن اعتراض می کنند، می دانند که در نهایت اگر آمریکا تصمیمات درست و خوبی نگیرد، نظم موجود نمی تواند به این خوبی حفظ شود. آنها روی ما حساب می کنند که سطحی از ثبات و رهبری را در حل چالشهای جهانی فراهم کنیم. بنابراین آنها از نزدیک این انتخابات را دنبال می کنند. آنها از نامزد جمهوریخواهان متعجب هستند. آنها مطمئن نیستند که آیا باید برخی از حرفهای او را جدی بگیرند. البته آنها حق دارند زیرا بسیاری از پیشنهادها و نظراتی که (ترامپ )ارائه کرده است ، یا نشان دهنده جهل او درباره مسائل جهانی است یا دیدگاهی بی قید و بند و غیرمسئولانه است یا اینکه صرفا برای جهت جلب توجه در صفحات توئیتر و سرخط خبرهاست و عمیقا به آن فکر نشده است که چه چیز برای حفظ امنیت و شکوفایی و سعادت آمریکا و حفظ صلح در جهان نیاز است. 

 

باراک اوباما درباره رهبر جدید طالبان و تاثیر آن بر صلح در منطقه گفت همانطور که تیم خودم هم گفتم انتظار نداشتیم فردی لیبرال دموکرات به عنوان رهبر جدید طالبان منصوب شود. طالبان همچنان سازمانی است که خشونت را استراتژی خود برای رسیدن به اهداف خود در افغانستان تلقی می کند. در افغانستان دولتی هست که از طریق دموکراتیک به قدرت رسیده است و ما از آن حمایت می کنیم. هدف ما هم اکنون این است که مطمئن شویم این روند دموکراتیک و قانونی ، برقرار باشد و همچنین بستر لازم برای مبارزه با تروریسم در آن منطقه حفظ شود تا القاعده و اکنون داعش نتوانند در آنجا ریشه بدوانند و بتوانند آنجا را به پایگاهی برای حمله به ما تبدیل کنند. امید من و نه انتظار من، این است که به نقطه ای برسیم که طالبان به این نتیجه برسد که نمی تواند بر افغانستان سلطه پیدا کند و کاری که لازم است انجام دهد این است که به طور جدی وارد مذاکرات آشتی به رهبری افغانها شود. اگر این اتفاق بیفتد ، آمریکا و دیگران در جامعه بین المللی از آن حمایت خواهند کرد اما من تردید دارم که این اتفاق در آینده نزدیک بیفتد. باید منتظر باشیم ببینیم تحولات چگونه شکل می گیرد. در کوتاه مدت پیش بینی ما این است که طالبان همچنان دستور کار خشونت را دنبال خواهد کرد و با انفجار انسانهای بیگناه را خواهد کشت، کارهایی که رویکرد آنها را در پانزده یا بیست سال گذشته تعریف کرده است. اما به نظر من زمانی فرا خواهد رسید ، شاید امسال یا سال آینده نباشد، اما بالاخره خواهد آمد و در آن زمان عده ای از اجتماع طالبان به این نتیجه خواهند رسید که اهدافشان از طریق مذاکره محقق خواهد شد. 

 

اوباما درباره نقض حقوق بشر و آزادی بیان در برخی کشورهای آسیا از جمله ویتنام و میانمار گفت این کشورها در چند سال گذشته شاهد تغییرات انقلابی بوده اند اما مطمئنا هنوز برخی از فعالان حقوق بشر در میانمار (و ویتنام) هستند که هدف آزار و اذیت قرار می گیرند و نمی توانند آزادانه صحبت کنند و تجمعات برگزار کنند ، البته آن طور که ما انتظار داریم. وقتی به کوبا رفتم و با مخالفان ملاقات کردم، یکی از کسانی که در آنجا حضور داشت ، هنوز جای دست بندها روی دستانش بود زیرا درست یک روز قبل بازداشت شده بود. بنابراین وقتی من از آن جلسه دیدار بیرون می آمدم فکر نمی کردم که مشکل حقوق بشر در کوبا حل شده است  اما مطمئنم همین که ما با این افراد دیدار کنیم و حرفهای آنها را بشنویم و آن را برجسته کنیم، و نشان دهیم که نمی خواهیم نحوه توسعه و پیشرفت این جوامع را به آنها دیکته کنیم اما در عین حال باور داریم که ارزشهای جهان شمولی وجود دارد که عمیقا برای ما مهم است و ما از آن دفاع می کنیم، این کار مفید است. این بزرگترین درس در هفت سال گذشته است که در جریان تلاشهایمان برای تعامل و گفتگو با برخی از این کشورها گرفته ایم، کشورهایی که مشکلات حقوق بشری جدی دارند، انتظاری که گاهی داشته ایم، این بود که اگر عقب بنشینیم ، شرایط داخلی آن کشورها خود به خود تغییر می کند، اما ثابت شده است که این کار تاثیر کمتری در مقایسه با زمانی دارد که ما با آنها گفتگو و تعامل داشته باشیم. ما با این کار به این دولتها نشان دادیم که ما حاضریم با آنها همکاری کنیم اما آنها باید پیشرفت ایجاد کنند و مرتبا تلاش کنند آزادی بیشتری برای رهبران جوامع مدنی فراهم کنند.