سکانس آخر برجام؛ FATF

اخبار دانشگاهی را از «کانال اخبار دانشگاهی SNN.ir» دنبال کنید

گروه خبرگزاری دانشجو، یادداشت دانشجویی؛* حدودا سال 2010 بود که نام گروه FATF بر سر زبان ها افتاد آن زمان که ملت در حال نبرد با استکبار جهانی و عناصر نفوذیشان در داخل کشور در جبهه ی فتنه سال 88 بودند قرارگیری نام ایران در لیست سیاه این گروه عادی به نظر می رسید چراکه استکبار با اتکا به عوامل نفوذی خود درصدد براندازی نظام با هر وسیله ای بر آمده بود و تحریم ها به دلیل چراغ سبز نشان دادن برخی عوامل بیگانه در داخل کشور شدت گرفته بود.

ایران در لیست سیاه این گروه قرار گرفت و تحریم هایی هم به دلیل قرار گیری ایران در این لیست به مردم ایران تحمیل شد ،چراکه ایران از گروه هایی که خودشان آنها را تروریست می نامیدند حمایت می کرد ،انگار شکست سخت استکبار جهانی در فتنه 88، خاطرات جنگ  33 روزه رو برایشان زنده کرده بود؛ چراکه حمایت از حزب الله لبنان را حمایت از تروریست می نامیدند.

با روی کار آمدن دولت یازدهم، تصمیم برمذاکره با طرف مقابل برای حل مشکلات معیشتی مردم گرفت. برخی  تکنوکرات ها در دولت توسعه را در ارتباط گیری با کدخدای دنیا می دیدند، عدم اعتقاد به نیروی انسانی متخصص داخلی و عدم حمایت از تولید کننده داخلی تکمیل کننده پازل "حل تمامی مشکلات وابسته به بیرون از کشور است" بود.

اعتقاد برخی از دولت مردان به این دیدگاه به حدی است که عده ای از آن ها ایرانی ها را تنها در درست کردن  آب گوشت متخصص می دانستند و حل شدن بسیاری از مشکلات من جمله مشکل  آب خوردن مردم را نیز وابسته به رضایت  کدخدا می دانستند. با به فرجام رسیدن برجام هسته ای و قول مسولان مربوطه بر لغو تحریم‌ها در روز اجرای برجام کمی مردم را که در بی اعتمادی به طرف مقابل شک نداشتند امیدوار کرد؛ اما با گذشت زمان، امی های مردم به قول هایی که بویی از تدبیر نمی‌داد ناامیدتر شد، با کوچک تر شدن سفره مردم و تعطیلی یکی پس از دیگری کارخانه های داخلی انتظار روزانه گشایش پس از برجام به کابوسی از جنس  قفل برای مردم تبدیل شد.

در این هنگام تذکرات نخبگان و مردم در عدم امضا و اجرای "برجام بانکی" هشداری برای مسئولان امر بود. معاهده ای که می توانست کل اقتصاد و نظام بانکی ما را در سال "اقتصاد مقاومتی اقدام و عمل" تحت تاثیر قرار بدهد؛ چراکه FATF تبادلات بانکی ما را تحت پوشش و نظر طرف مقابل قرار می داد و با پذیرش آن موجب خود تحریمی می شد.

کاپیتولاسیون بانکی بهترین ابزار برای نابودی جبهه مقاومت در منطقه می تواند باشد؛ چراکه هنگامی که اشخاص حقیقی و حقوقی و سازمان ها و ارگان های داخلی ما به بهانه حمایت از تروریسم توسط بانک های داخلی تحریم شوند دیگر نمی توان از جامعه جهانی انتظار موضع قوی در مقابل تروریسم بین المللی داشت، هنگامی که بانک های داخلی خود به تحریم های طرف مقابل عمل می کنند، معلوم است که باید علیه حزب الله در سازمان ملل بیانیه صادر شود.

FATF که استقلال و امنیت مارا تحت تاثیر قرار داده راه را برای نفوذ آشکار نفوذی های کدخدا به داخل کشور هموار می کند. استقلال ما را تحت تاثیر قرار داده است؛چراکه دست ما را در هزینه کردن اموال خودمان می بندد و موجب محدود کردن اختیارات ملی ما می شود و امنیت مارا تحت تاثیر قرار داده است؛ چراکه از هر آنچه ما بخواهیم هزینه بکنیم طرف مقابل باید آگاه باشد و متوجه شود که برای هر ارگان چه مقدار هزینه شده است.

حال با توجه به موارد گفته شده طرح چند سئوال لازم است:

آیا تعطیلی تاسیسات هسته ای و بتن ریزی در آن ها برای جلب اعتماد طرف مقابل کافی نبود که برای اعتماد بیشتر کدخدا مجبور شدیم این توافق ننگ بار را بپذیریم؟ آیا شرکت های خارجی برای دولت قابل اعتمادتر هستند نسبت به ارگان های انقلابی ای که برای حفظ نظام شکل گرفته و در این جهت تلاش می کنند؟ همانطور که دولت مردان بارها اشاره کرده اند که برجام غیر قابل اطمینان بدون طرف مقابل را ثابت کرد، آیا اطمینان مجدد، آن هم در FATF درست است؟ FATF پیامی جز تضعیف اقتصاد مقاومی چه پیامی خواهد داشت؟

حال با توجه به نزدیک شدن به پایان دولت یازدهم بهتر است دولت، بجای اعتماد مجدد به استکبار جهانی با اهتمام بیشتر به تولید داخلی و مبارزه با فساد مالی و دریافت های نجومی در راستای تحقق اقتصاد مقاومتی گام بردارد.

مهدی طرفی، جانشین حوزه بسیج دانشجویی دانشگاه شهید چمران اهواز 

انتشار یادداشت‌های دانشجویی به معنای تایید تمامی محتوای آن توسط «خبرگزاری دانشجو» نیست و صرفاً منعکس کننده نظرات گروه‌ها و فعالین دانشجویی است.