به گزارش گره فرهنگی خبرگزاری دانشجو؛ کتاب «آوای درد» قدیمی‌ترین ترجمه فارسی به دست آمده از مقتل معروف لهوف به کوشش رضا مصطفوی منتشر شد.
درباره اهمیت این مقتل باید گفت دست‌یابی به مقتلی جامع و صحیح‌السند و معتبر برای جامعه‌ی شیعه‌ی ایران، دغدغه‌ای به‌جا بوده است و گویا تا پیش از ترجمه‌ای که در کتاب آوای درد منتشر شده، اللهوف سید بن‌طاوس به طور کامل، به فارسی ترجمه نشده بوده است. آن‌چه مسلم است این‌که این کتاب را قدیمی‌ترین و شاید نخستین ترجمه‌ی فارسی از لهوف دانسته‌اند.
رضاقلی‌خان شقاقی تبریزی سرابی، مترجم این اثر، شاعر و تاریخ‌نویس دوره‌ی قاجار و از منشیان ناصرالدین شاه بوده است.
در مقدمه‌ی این کتاب، از فضل و دانش نویسنده، سخن به میان آمده و او را در ریاضی و جبر و هندسه و اخترشناسی سرآمد زمان خویش دانسته‌اند. تسلط بر زبان فرانسه و انگلیسی از دیگر مفاخر نویسنده ذکر شده است. «بیان شیرین» و «لسان نمکین» از جمله صفت‌هایی است که نخستین ناشر کتاب، به نویسنده نسبت داده است و این کتاب را شاهدی گویا بر آن دانسته است.
آن‌گونه که پسرش، میرزا مهدی ممتحن‌الدوله، در مقدمه آورده، نویسنده در هفتاد و شش سالگی در سحر نوزدهم ماه رمضان سال 1283 در سجاده‌ی نمازش، در تهران فوت کرده و در وادی‌السلام مدفون است. دست‌نوشته‌های او چندی بعد، به همت پسرش به چاپ سنگی رسیده است. او این کتاب را منتشر کرده که «بر منابر بخوانند و رحمت به روح آن موحد صادق و مؤمن موافق فرستند».
مترجم، لهوف سیدبن‌طاوس را به دقت و ظرافت، به نظم و در جاهایی به نثر ترجمه کرده است. این ترجمه، ضمن گویایی و شیوایی، از بهترین ترجمه‌های موجود است که برای نخستین‌بار به کوشش رضا مصطفوی و در انتشارات عهد مانا منتشر شده است.
این کتاب در 232 صفحه رقعی و به قیمت ده‌هزار تومان به چاپ رسیده است.