اخبار دانشگاهی را از «کانال اخبار دانشگاهی SNN.ir» دنبال کنید
به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، در برنامه آمریکا از نگاهی دیگر که به همت انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه شیراز برگزار شد، آقایان پروفسور علیشاهی، پروفسور رخشنده رو و پروفسور جوکار به بحث و گفت‌وگو پرداختند.
در این مراسم پروفسور علیشاهی بعنوان اولین سخنران گفت: در مرحله اول امریکا به نظر کشوری مناسب برای زندگی، کار و تحصیل می آید. امریکا دارای ۲۵۰۰ دانشگاه ۴ ساله و ۴۵۰۰ دانشگاه ۴ ساله و ۲ ساله دارد که اکثر این دانشگاه ها، دانشگاه های تراز اول دنیا هستند؛ اما باید به این نکته توجه کرد که همه دانشگاه‌های امریکا هم دانشگاه های خوبی نیستند.
پروفسور علیشاهی ادامه داد: می شود به امریکا رفت و درس خواند و برگشت؛ اما باید به این نکته توجه کرد که در امریکا دانشگاه ها چیزهایی به دانشجویان اموزش می دهند که نیاز خود کشور امریکاست نه نیاز جامعه جهانی. برای مثال پروژه من پروژه بسیار قوی و بزرگی بود که امریکا به آن احتیاج داشت؛ اما زمانی که به ایران برگشتم متوجه شدم که این پروژه فقط به درد امریکا می خورد نه جای دیگر.
وی افزود: یک روز در آزمایشگاه دیدم یکی از اساتید من دارد بلند بلند می‌خندد. زمانی که علت خنده و خوشحالی او را جویا شدم گفت به سفارت ایران در لندن حمله شده و بعد از مباحثه و جدل در نهایت گفت حقتان است، شما کشوری نیستید که بخواهید خودتان برای خودتان تصمیم بگیرید.
علیشاهی ادامه داد: در امریکا به ایرانی ها به عنوان شهروند مرتبه دو نگاه می کنند. در دانشگاه ما اکثر دانشجویان غیر امریکایی بودند. بطور کلی امریکا روی دوش غیر امریکایی ها می‌گردد. امریکا از خودش چیزی ندارد. ایرانی ها و چینی ها امریکا را ساختند.
در ادامه پروفسور رخشنده رو گفت: دید خارجی نسبت به امریکا و داخلی بسیار متفاوت است. من می خواهم از درون امریکا صحبت کنم. به همین دلیل خاطره ای از دوران دانشجویی در امریکا تعریف می کنم.
علیشاهی ادامه داد: تازه جنگ تمام شده بود و امام به رحمت خدا رفته بود. یک روز در نشریه دانشگاه عکس رئیس جمهور وقت ما را به شکل سگ کشیده بودند و من برای اعتراض به تلفن نشریه دانشگاه تماس گرفتم و اعتراض خودم را نسبت به این کار بیان کردم. او در جواب به من گفت که ما در نشریات دانشگاه حتی برای رئیس جمهور خودمان هم چنین کاریکاتورهایی درست می‌کنیم و از من آدرس گرفت تا چند نشریه که در آن رئیس جمهور های امریکا مورد تمسخر قرار گرفته بود را برایم ارسال کند. چند روز بعد از FBI با من تماس گرفتند و خواستار یک مصاحبه شدند. در آن مصاحبه غیر مستقیم به من رساندند که دیگر از این کارها نکنم.
پس از پایان صحبت های پروفسور رخشنده رو پروفسور جوکار شروع به صحبت کرد.
پروفسور جوکار گفت: من بخشی از زندگی خود از سال ۲۰۰۸ را آنجا سپری کردم. وقتی ما می گوییم امریکا از نگاهی دیگر یعنی در نگاه اول ما به مشکلاتی خوردیم و نیاز داریم که از بعد دیگری به امریکا نگاه کنیم. ما در مدت پس از انقلاب سعی داشتیم نگاهی نو به امریکا ایجاد کنیم؛ اما آنطور که باید در ایجاد این نگاه موفق نبودیم به این جهت که مصرف کننده این نگاه امریکا را به عنوان یک مقصد می شناسد. در حال حاضر دو نوع نگاه به امریکا وجود دارد. یک نگاه که امریکا را دشمن می نامد و دید بدی نسبت به امریکا دارد و دید دیگر امریکا را یک کشور پیشرفته میداند و نگاه خوبی به امریکا دارد. ما باید تلاش کنیم که یک نگاه واقع بینانه در جامعه ایجاد شود.
وی افزود: چیزی که من را نگران می کند آمار بالای مهاجرت است. در امریکا شما نه فقط در دانشگاه بلکه در سطح شهر های این کشور ایرانی های زیادی می بینید و این نگران کننده است. نکته ی که لازم به ذکر است که مشکلات مهاجرت را نباید با مشکلات امریکا اشتباه بگیریم. مهاجرتت مشکلات خاص خودش را دارد . حتی اگر شما بخواهید از شیراز به تهران مهاجرت کنید مشکلات خاص خود را خواهید داشت. مشکل زبان، اختلاف فرهنگ و غیره مشکل امریکا نیست.
پروفسور جوکار ادامه داد: امریکا کشوری سکولار اما مذهبی با آرمان های نظام سرمایه داری است و از نظر فرهنگی نیز فرد گراست. از نظر اخلاقی باید بگویم که ما دو نوع اخلاق داریم. یک نوع اخلاق برای زندگی و یک نوع اخلاق که زندگی برای آن است. مثلا اینکه نظم را رعایت کنیم یک اخلاق برای زندگیست؛ اما عدالت یک اخلاق است که زندگی برای آن است. درباره اخلاق اجتماعی امریکا باید بگویم که امریکا کشوری بسیار منظم است و این نظم باعث ایجاد احساس امنیت می شود. در مورد اخلاق اقتصادی باید بگویم که یک بی عدالتی وجود دارد. در امریکا ۹۵ درصد از مردم برای ۵ درصد دیگر کار می‌کنند که اکثر سرمایه دارها هم یهودی هستند.