نشنال اینترست بررسی کرد
به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری دانشجو پایگاه اینترنتی نشنال اینترست در گزارشی نوشت: روسیه و ایران در سال‌های اخیر روابط سازنده‌ای با یکدیگر داشته اند و تهران توانست در این دوران و به پشتوانه ارتباط خوب با مسکو، ابتکار عمل را در تحولات منطقه به دست بگیرد. اما ممکن است با بهتر شدن روابط روسیه و "دونالد ترامپ"، رئیس جمهور آمریکا، این رابطه چندان پایدار باقی نماند.
پایگاه نشنال اینترست در ادامه گزارش خود نوشت: در حال حاضر اتحاد ایران و روسیه در خاورمیانه اتحادی بی‌سابقه؛ اما شکننده است. همکاری ایران و روسیه برای پایان دادن به بحران داخلی سوریه حیاتی بوده و این همکاری بقای حکومت "بشار اسد"، رئیس‌جمهور سوریه، و پس گرفتن حلب از گروه‌های تروریستی را تضمین می‌کند.
روسیه برای بمباران پایگاه‌های تروریست‌ها در سوریه از پایگاه هوایی ایران استفاده کرد و به نظر می‌رسد مسکو و تهران در آستانه نهایی کردن یک توافق تسلیحاتی بزرگ هستند که به موجب آن تجهیزات نظامی ایران نوسازی و به‌روز خواهد شد. اما نکته مهم اینجا است که آیا همکاری این دو کشور در دوران ریاست جمهوری ترامپ نیز به قوت خود باقی می‌ماند؟ آیا منافع موقتی موجب همکاری ایران و روسیه شده یا نزدیکی دو کشور از یک تحول جدید حکایت می‌کند که احتمالا تاثیری بارز بر منافع آمریکا در منطقه دارد؟
نشنال اینترست در ادامه اذعان کرد: دست‌کم در شرایط کنونی پاسخ روشنی برای این پرسش وجود ندارد که آیا همکاری میان مسکو و تهران پایدار خواهد ماند یا خیر. اتحاد روسیه با ایران بر مبنای انزجار مشترک نسبت به نفوذ آمریکا در خاورمیانه استوار است؛ اما دونالد ترامپ، برای برقراری روابط مستحکم‌تر میان مسکو و واشنگتن ابراز تمایل کرده و درصورتی که وی بتواند شرایط نزدیکی آمریکا و روسیه را فراهم کند، ایران احتمالا شاهد تضعیف و یا حتی برهم خوردن همکاری خود با مسکو خواهد بود.
ایران برای حمایت از بشار اسد در جنگ علیه تروریست‌های مورد حمایت رقبای منطقه‌ای، مانند عربستان سعودی و ترکیه، اقدامات زیادی انجام داده است. اما بدون مداخله نظامی روسیه در جنگ سوریه، استراتژی ایران به ثمر نمی‌رسید. نیروی هوایی روسیه نقش بسیار مهمی در توانمندسازی نیروهای سوری در فتح حلب داشته است. گرچه ایران نقش مهمی در سوریه ایفا کرده است، اما برای مسکو شریک کوچک‌تر محسوب می‌شود. دیپلماسی روسیه نیز احتمالا نقش اساسی در دستیابی به راه‌حل سیاسی برای درگیری‌های سوریه در راستای منافع دولت اسد خواهد داشت.
روسیه تنها قدرتی است که تمایل دارد به ایران تجهیزات نظامی پیشرفته بفروشد. سال‌ها تحریم به دلیل برنامه‌های هسته‌ای، روند مدرن‌سازی نظامی تهران را کند کرده است. اغلب هواپیماهای جنگی، تانک‌ها و توپخانه ایران قدیمی هستند. مسکو و تهران درحال مذاکره درمورد قرارداد تسلیحاتی هستند که ارزش آن حدود 10 میلیارد دلار برآورد شده است. البته براساس برجام، فروش تسلیحات عمده به ایران بدون تصویب شورای امنیت، تا سال 2020 ممنوع است.
مهمترین موضوعی که قدرت نفوذ ایران در منطقه را تهدید می‌کند، به نزدیکی روابط آمریکا و روسیه مربوط می‌شود. ترامپ به شدت از برجام انتقاد کرده و حتی تهدید کرده است آن را پاره می‌کند. با توجه به حمایت جامعه بین‌الملل، به‌ویژه روسیه، از توافق هسته‌ای، فسخ برجام از طرف آمریکا بعید به نظر می‌رسد؛ اما دولت منتخب ترامپ می‌تواند درمورد برجام سختگیری بیشتری انجام دهد و به بهانه فعالیت‌های منطقه‌ای و نقض حقوق بشر، تحریم‌های بیشتری را علیه ایران اعمال کند.
ممکن است "ولادیمیر پوتین"، رئیس‌جمهور روسیه، مانعی بر سر راه اعمال فشارهای جدید آمریکا بر ایران باشد، زیرا همکاری تهران با مسکو در سوریه موفقیت‌آمیز بوده و این همکاری می‌تواند الگویی برای همکاری در زمینه‌های حساس دیگر باشد.
ترامپ اعلام کرده است تمایلی به مسلح کردن معارضان سوری ندارد و حتی در جنگ علیه گروه داعش با روسیه همکاری خواهد کرد. در این شرایط پوتین می‌تواند رابطه بهتری با آمریکای تحت حاکمیت ترامپ برقرار کند و هیچ تضمینی وجود ندارد که ایران را فراموش نکند. وقتی روسیه می‌تواند با آمریکا همکاری کند، چه نیازی به ایران دارد؟ اما بعید است روسیه به دلیل یک رابطه بهتر، ایران را به‌طور کامل کنار بگذارد. حتی اگر روابط روسیه و آمریکا بهبود یابد، رقابت این دو کشور بر سر برخی مسائل همچنان ادامه خواهد داشت و مسکو می‌تواند همکاری خود با ایران را حفظ نماید تا از ریسک‌های ناشی از تشدید تنش‌ها با آمریکا بکاهد.
نشنال اینترنست در پایان نوشت: روشن است تا زمانی که ایران بتواند به رابطه خوب خود با روسیه ادامه دهد، می‌تواند ابتکار عمل را در سوریه و حتی در کل منطقه خاورمیانه در دست داشته باشد.
ارسال نظرات