در نشست «بررسی پیامدهای اشرافی‌گری در ایران» مطرح شد:
اخبار دانشگاهی را از «کانال اخبار دانشگاهی SNN.ir» دنبال کنید
به گزارش خبرنگار خبرگزاری دانشجو از مشهد، سیدمحسن اصغری نکاح امروز در نشست «مست اشرافی‌گری» به همت بسیج دانشجویی دانشگاه فردوسی مشهد در دانشکده ادبیات دانشگاه فردوسی مشهد برگزار شد، گفت: پدیده تجمع و اسراف کاری یک پدیده چند بعدی اجتماعی، خانوادگی، سیاسی و غیره است.
وی با اشاره به این نکته که اشرافی گری مخصوص به افراد خاص و یا زمان و دولت‌های خاص نیست و همواره بوده و خواهد بود، تصریح کرد: همچنین اشرافی گری مخصوص به فرهنگ و دین خاصی هم نیست؛ مربوط به انسان و بنیاد آن یک بنیاد فرهنگی و تربیتی است.
استادیار دانشگاه فردوسی مشهد ادامه داد: در جوامع مختلف برای برطرف کردن این اشرافی گری سازوکارهای متفاوتی را ارائه کرده‌اند که ما نیز باید به این مقوله بپردازیم.
اصغری نکاح با بیان این مطلب که هیچ فردی با نیازهای عقلانی انسان مخالف نیست؛ بلکه همه بر رفع نیازهای زیستی، معنوی و روانشناختی و اجتماعی معترف هستند، تصریح کرد: آنچه که ما در تجمع گرایی می‌بینیم این است که ابزارها، فرصت نیستند؛ بلکه ابزار هستند.
وی با تاکید بر این موضوع که امروز چرایی استفاده از بین رفته است، خاطرنشان کرد: در مصرف گرایی ما بیشتربه آنچه که داریم مباحات می‌کنیم تا آنچه که باید بشود که این یک آسیب فردی و هم اقتصادی و اجتماعی است.
عضو هیات علمی دانشگاه فردوسی مشهد گفت: برخی تصور می‌کنند که ثروتمندان دچار تجمع گرایی می‌شوند این در حالی است که تمامی انسان‌ها می‌توانند مُصرف باشند.
استفاده از امکانات برای اخذ تشخص را اشرافی‌گری است
اصغری نکاح داشتن وسایل و ابزاری که جزو نیاز افراد نیست و یا استفاده از ابزار و امکانات برای اخذ تشخص را اشرافی گری خواند و در ادامه به آسیب‌های مصرف گرایی پرداخت و بیان داشت: عادت مصرف گرایی یک اعتیاد است و این فرد به هر درجه‌ای که اعتیاد پیدا کرده است دچار افسردگی و وسواس می‌شود.
وی ادامه داد: این فرد دچار افسردگی است؛ چراکه مدام در حال بررسی این است که چه ابزار و وسیله‌ای جدید به بازار آمده و او ندارد و در نتیجه چنانچه نداشته باشد احساس حقارت می‌کند.
استیار دانشگاه فردوسی مشهد ضمن اشاره به این موضوع که ارزش‌های ما باید از درون وباشد و از درون برخیزد، تصریح کرد: زمانی که فرد به سمت اشرافی گری سوق پیدا می‌کند برای به دست اوردن امکانات بیشتر خانواده خود را تحت فشار قرار می‌دهد و همین مسئله مشکلات خانوادگی را منجر می‌شود.
اسلام با ثروت مخالف نیست؛ با اشرافی گری مخالف است
اصغری نکاح با تاکید بر این نکته که البته اسلام با ثروت مخالف نیست، گفت: افراد ثروتمند الزاما تجمل گرا نیستند و بسیاری از همین افراد برخوردار اقدام به فرصت سازی برای دیگران می‌کنند، بنابراین ثروت منفی نیست.
وی تاکید کرد: افرادی که به مسابقه جمع کردن و اندوختن می‌پردازند خودشیفته هستند؛ چراکه این افراد خود را دوست می‌دارند و بر تمایلات خود ارزش بیشتری می‌گذارند.
استادیار دانشگاه فردوسی مشهد در ادامه استفاده هدفمند را نقطه مقابل اشرافی گری دانست و تصریح کرد: هر فردی باید از خود آغاز کند و در هر جایگاهی که قرار دارد روشنگری کند.
دریافت حقوق‌های بالا توسط مدیران اقدامی ناپسند است
اصغری نکاح در بخش دیگری از سخنان خود در خصوص حقوق‌های بالای مدیران تصریح کرد: تصویب حقوق بالا برای مدیران را منفی و این‌که شبکه‌های اجتماعی به این مسئله پرداختند را اقدامی مثبت می‌دانم.
وی ادامه داد: زمانی که فردی به عنوان مدیر چنین حقوق‌هایی را دریافت کند به طور حتم بین مردم مقایسه ایجاد می‌شود.
افزایش مصرف نمایشی در ایران
در ادامه حسین اکبری، عضو هیات علمی دانشگاه فردوسی مشهد به جنبه جامعه شناسی به پدیده اشرافی گری پراخت و گفت: ایران هفتمین کشور در زمینه مصرف لوازم آرایشی و سومین کشور دنیا در مصرف طلا است؛ در زمینه مصرف دارو رتبه دو آسیا را داریم و در مصرف نان چهار برابر دنیا نان مصرف می‌کنیم.
وی تاکید کرد: ما هیچگاه نمی‌توانیم ادعا کنیم روزی به برابری در همه چیز خواهیم رسید که به طور کلی در اسلام برابری در همه چیز پذیرفته نیست؛ چراکه برابری تمام بی‌انگیزگی ایجاد می‌کند.
اکبری مصرف گرایی را تمایل به مصرف بیش از اندازه خواند و بیان داشت: تجمل به معنای مصرف کالاهای لوکس و گران قیمت و مصرف افراطی به معنای بیش از اندازه مصرف کردن است و در مواقعی نیز مصرف برای لذت بردن است که یک حس محسوب می‌شود.
عضو هیات علمی دانشگاه فردوسی مشهد با اشاره به این مطلب که یک بعد دیگر مصرف گرایی مصرف جهان وطنی است که به معنی خرید کالای خارجی است و متاسفانه در ایران تمایل بسیاری به مصرف کالاهای خارجی وجود دارد.
وی به اشتیاق مصرف اشاره و تصریح کرد: این افراد دوست دارند که مدام به بازار بروند و کالا خریداری کنند.
اکبری در ادامه سخنان خود گفت: مصرف دو جنبه دارد در یک جنبه از مصرف فرد می‌خواهد خود را نشان دهد و در جنبه دوم درصد است طبقه اجتماعی خود را نشان دهند.
عضو هیات علمی دانشگاه فردوسی مشهد با تاکید بر این مطلب که در جامعه ما با مصرف نمایشی مواجه هستیم، گفت: در این نوع مصرف افراد مدام کالا تهیه می‌کنند تا به دیگران نشان دهند که ما هم این ابزار و کالاها را خریده‌ام.
مصرف نمایشی، رقابت مصرفی را پدید می‌آورد
وی ادامه داد: این نوع خرید کردن به مرور زمان رقابت مصرفی و فرسایش روابط اجتماعی را ایجاد می‌کند که این رقابت مسئله ساز می‌شود و از دل آن آسیب‌های بسیاری ایجاد می‌کند و بعضا ممکن است به طلاق عاطفی و یا طلاق قانونی بیانجامد.
اکبری با تاکید بر این موضوع که مصرف نمایشی منجر به بروز شکاف اجتماعی می‌شود، خاطرنشان کرد: در کشورهای غربی ماشین گرانقیمت کمتر دیده می‌شود؛ چراکه این‌ها نمادهایی است که شکاف طبقاتی را نشان می‌دهد؛ اما ما این‌گونه نیستیم و به راحتی اجازه می‌دهیم برج سازی شود و مغازه‌های لوکس افزایش می‌یابد.
عضو هیات علمی دانشگاه فردوسی مشهد تمامی این افزایش‌ها را سیاست خواند و بیان داشت: برخی در جامعه‌ای ماشین دو میلیاردی وارد کشور می‌کنند که 30 درصد مردم گرسنه می‌خوابند و 50 درصد جمعیت آن نمی‌توانند از امکانات بهداشت سلامت بهره گیرند.
وی با اشاره به این مطلب که مشخص نیست که مسئولان ما آسیب‌های این اقدامات خود را متوجه می‌شوند یا خیر، تاکید کرد: یکی از این آسیب‌ها، ایجاد محرومیت نسبی است که در نهایت به افزایش خشم می‌انجامد.
اکبری با اشاره به این مطلب که اشرافی گری مختص طبقه خاص نیست، گفت: امروز مشاهده می‌کنیم که حتی خانواده‌های مذهبی نیز گرفتار مصرف گرایی شده‌اند و در حال تقویت این اتاق نامبارک هستند که بسیار آسیب زا است؛ چراکه مذهب را از درون تهی می‌کنند.
ارسال نظرات