ائتلاف «رئیسی-قالیباف» چگونه نسخه دولت روحانی را در هم پیچید؟/ حالا وقت کار است!

کروه سیاسی خبرگزاری دانشجو؛ این طرفی و آن طرفی، چپ و راست، منتقد و حامی ندارد. همه از انصراف ناگهانی قالیباف شگفت‌زده شده‌اند. جنس شگفتی‌ها اما متفاوت است. یک سو شوق و امید تغییر به نفع مردم مضاعف شده و سوی دیگر، هول و هراس عجیبی به جان حامیان دولت افتاده.  موج انتخابات96 حالا آنقدر بلند و پرقدرت شده که می‌توانیم هیجان یک انتخابات پرشور، جذاب و البته شدیداً رقابتی را لمس کنیم.

چرا قالیباف رفت؟

بیایید به چهارسال قبل برگردیم. همین روزهای سال92 و کلاف سردرگم انتخابات دوازدهم. آن روزها، آرای نامزدهای اصلی شکننده و معمولی بود. هیچکس تصور نمی کرد انتخابات 92 تک مرحله‌ای باشد. هواداران روحانی، در آخرین هفته تبلیغات فقط چشم امیدشان به حضور در دور دوم انتخابات بود. یکی دو اتفاق ناگهانی اما، مسیر انتخابات را تغییر داد. انصراف عارف به نفع روحانی، صرف نظر از سبد رای عارف، برای صحنه‌ی مردد ِ 92 یک شوک بود. خیلی از آنها که هنوز انتخاب نهایی را نکرده بودند، وقتی در یک جناح اتحاد دیدند و در یک جناح انشقاق، اولی را برگزیدند. 

شرایط امروز هم تفاوت چندانی با چهارسال  قبل ندارد. آرای روحانی زور ِ پیروزی ندارند و تعداد آنها که هنوز انتخاب قطعی ندارند، کم نیست. اتحاد غافلگیرکننده‌ی رئیسی-قالیباف می‌تواند در رفع تردیدها موثر باشد. حالا مردم در مقابل حامیان وضع موجود، حریانی را می‌بینند که بابرنامه، مصمم و فداکارانه در صحنه است تا خون تازه‌ای به رگ‌های دولت پیر تزریق کند. 

حالا چه کنیم؟

همه  چیز برای پیروزی آماده است. از عصر دوشنبه، یک گام به تغییر وضع موجود نزدیک‌تر شده‌ایم. پاس گلی که قالیباف با انصرافش داده را مردم باید تبدیل به گل کنند. حالا وقت کار میدانی، گفتگوی چهره به چهره با مردم، و تلاش برای یکسره کردن کار است.  حواس‌مان البته باید به رقبا هم باشد. آن‌ها از شوکِ بیست و پنج اردیبهشت قالیباف ترسیده‌اند و می‌خواهند آن را به نفع خودشان مصادره کنند. این ادعا که سبد رای قالیباف به روحانی منتقل می‌شود را جلوی مرغ پخته هم که بگذاریم، می‌خنند. مسیر انتخابات، با شوک امروز آقای شهردار در مسیر تازه‌ای قرار گرفته. مسیری که تا مقصد، فقط «یا علی» ما را کم دارد.