مؤمن باید آینده‌نگر باشد!

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری دانشجو؛ تلاوت قرآن در ماه مبارک رمضان بسیار توصیه شده و برای آن پاداشی عظیم وعده داده شده است.

خوب است که در کنار تلاوت و ترتیل آیات قرآن قرآن، توصیه های خداوند در قرآن برای ساختن یک سبک زندگی سلامت و دینی را هم مورد بررسی قرار دهیم. ممکن است در مطالعه روزانه قرآن این نکات به چشم ما نیامده باشد، حال آنکه طبق وعده الهی این کتاب برای هدایت بشر در همه زمان ها کارگشاست و نکات کلیدی بسیار جالبی در آن وجود دارد.

در طول ماه مبارک هر روز یه توصیه قرآن برای فرد مومن را منتشر می کنیم.

توصیه بهشتی یک

«آینده نگری»
قرآن می فرماید: وَ ابْتَغِ فیما آتاک اللَّهُ الدَّارَ الْآخِرَةَ وَ لا تَنْسَ نَصیبَک مِنَ الدُّنْیا وَ أَحْسِنْ کما أَحْسَنَ اللَّهُ إِلَیْک وَ لا تَبْغِ الْفَسادَ فِی الْأَرْضِ إِنَّ اللَّهَ لا یُحِبُّ الْمُفْسِدینَ (القصص 77)

و با آنچه خدایت داده سراى آخرت را بجوى و سهم خود را از دنیا فراموش مکن، و همچنانکه خدا به تو نیکى کرده نیکى کن و در زمین فساد مجوى که خدا فسادگران را دوست نمى دارد.

آیات الهی همه انسان ها را توصیه می کنند تا علاوه بر اینکه از زندگی در حال نهایت استفاده را می برند، به فکر آینده خود نیز باشند.

این آینده نگری هم می تواند نسبت به سرای آخرت باشد وَ لْتَنْظُرْ نَفْسٌ ما قَدَّمَتْ لِغَدٍ(سوره حشر آیه 1۸) و هم می تواند نسبت به دنیای کنونی ما باشد... در حقیقت اگر با نگاه دقیق تری به آیاتی که به ظاهر بیان کننده آینده نگری در آخرت می باشند، داشته باشیم متوجه خواهیم شد که این آیات بی ارتباط با زندگی دنیوی ما نیز نیستند چرا که بدون برنامه و توجه به آینده برای آخرت هم نمی توان کاری کرد.

در بیانی از امام علی علیه السلام در نهج البلاغه در خطبه 113 است که می فرمایند: المومنون هم الذین عرفوا ما أمامهم؛ مومنان کسانی هستند که آینده خویش را می شناسند.

وضعیت آینده و (آخرت) هر انسانی وابسته به کارهایی است که امروز (در این دنیا) انجام می دهد. از این رو لازم است در آغاز هر کاری نتیجه آن را بسنجد و میزان تأثیر آن را در سرنوشت خویش باز شناسد و اگر فایده ای به حالش ندارد انجام ندهد و هرگز بدون تأمل و دقت دست به کاری نزند.

چنانچه در بیانی دیگر امام علی علیه السلام فرمود: من تورط فی الأمور بغیر نظر فی العواقب فقد تعرض للنوائب؛ کسی که بدون تدبر و پایان اندیشی در کارها وارد شود، خود را در معرض بلاها و مصیبت ها
افکنده است.( مستدرک الوسائل، ج 2، ص 380 )