از سوی محققان دانشگاه امیرکبیر صورت گرفت
به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو،امیر حسین کشاورز عنوان طرح اجرا شده را «اصلاح سطحی کالای پلی استری با دندریمر پلی آمیدو آمین و بتاسیکلودکسترین به همراه سنتز نانو نقره جهت نگهداری و رهایش دارو و بررسی خواص ضد باکتری، ضد قارچی و سمیت سلولی آن» ذکر کرد.
وی هدف از اجرای این پژوهش را ایجاد خواص جذب و رهایش دارو از بستر منسوجی با خواص مکانیکی قابل قبول و سازگار با بدن و دارا بودن همزمان خواص ضدباکتری و ضدقارچی ذکر کرد و ادامه داد: الیاف استفاده شده در این تحقیقات با توجه به زیست سازگاری خوب الیاف پلی استر با بدن و دارا بودن خواص مکانیکی قابل قبول از این نوع الیاف بهره بردیم.
به گفته این محقق در این تحقیق ایجاد تغییرات سطحی پلی استر با استفاده از پلی آمیدو آمین انجام شده است.
کشاورز اضافه کرد: به منظور درمان‌جراحات و زخم‌های پوستی از طریق منسوجاتی که به عنوان ایمپلنت در داخل بدن مورد استفاده قرار می گیرند بر آن شدیم تا بتوانیم جذب و رهایش دارو را در این منسوج امکان پذیر کنیم. در اثر ایجاد این خواص احتمال بهبود زخم افزایش و عدم ایجاد عوارضی همچون عفونت و باز پس زدن ایمپلنت توسط ارگان های بدن کاهش خواهد یافت.
مجری طرح با بیان اینکه با انجام این پژوهش اهدافی که تعیین شده بود بصورت کیفی تا مرز 100 درصد حاصل شد، خاطر نشان کرد: رابطه مستقیمی میان خاصیت انتقال دارو و میزان جذب و رهایش آن دارد. از آنجایی که میزان مصرف دارو در بدن عمدتا بصورت خوراکی و تزریقی است از این رو مقدار درصد داروی جذب شده بر روی بستر پلی استری و میزان رهایش آن در مقایسه با این مقادیر قابل قبول بوده و میتوان وارد مرحله شبیه سازی های واقعی شد.
وی به بیان نحوه تولید این سامانه دارویی گفت: برای این منظور ابتدا با رویت کاربرد منسوج پلی‌استر در درمان برخی بیماری‌ها بر آن شدیم تا بتوانیم علاوه بر حفظ خواص مکانیکی و ذاتی، خاصیت انتقال دارو در این الیاف را تقویت کنیم که با انجام مطالعات فراوان و بررسی روش‌ها، موادی را انتخاب کردیم که قادر هستند این دو خاصیت را ایجاد کنند.
کشاورز با تاکید بر اینکه بررسی نتایج بدست آمده از پژوهش‌ها و مقالات بین المللی در بهینه کردن روش کمک شایانی کرد، افزود: با توجه به پیچیدگی تحقیق بر روی منسوج پلی استری و باتوجه به موادی که مورد مصرف قرار گرفت، توانستیم به یک کامپوزیت در اندازه نانومتر بر روی بستر پلی استر اصلاحاتی را انجام دهیم که اهداف تعیین شده را حاصل کرد.
وی پیچیدگی این پژوهش را در ایجاد اصلاح سطحی (فرآیند تکمیلی) بر روی الیاف پلی استری دانست و اظهار کرد: این الیاف با توجه به ساختار شیمیایی و خواص فیزیکی تمایلی به تغییر در خواص سطحی ندارد و بدین منظور منسوجات پزشکی از نوع این الیاف به میزان بالایی بدون هیچ گونه قابلیتی از قبیل انتقال دارو در بازار مصرف عرضه می‌شوند.
این محقق دانشگاه صنعتی امیرکبیر، مشکل دیگر این پژوهش را ناشناخته بودن دندریمر مورد مصرف در ایجاد اصلاح سطحی عنوان کرد و یادآور شد: این ماده جز موادی است که اخیرا وارد مراحل استفاده در تحقیقات شده است و توانایی‌های آن در بوته آزمایش است.
وی به بیان نتایج به دست آمده از این تحقیقات پرداخت و گفت: نتایج این تحقیقات در صنعت ساخت ایمپلنت‌های منسوجی از قبیل مش‌های جراحی کاربرد خواهد داشت.
کشاورز انجام تست‌های حیوانی را مرحله بعدی این تحقیقات نام برد و یادآور شد: در این فاز درصدد هستیم تا بتوانیم ادعا کنیم که نمونه حاضر قابلیت بررسی بیشتر برای کاربرد در علم پزشکی و صلاحیت استفاده در حوزه درمان را دارد که با انجام این فاز میتوان در مسیر نیمه صنعتی و یا حتی صنعتی کردن این نوآوری گام برداشت.
وی با تاکید بر اینکه درحال حاضر منسوجاتی که به صورت ایمپبنت در بازار عرضه می شوند اکثرا وارداتی بوده و این خواص ایجاد شده را ندارند و با هزینه‌های گزاف به مصرف کنندگان عرضه می‌شوند، تاکید کرد: اگر سرمایه گذارانی باشند تا بتوانند منسوجات مورد مصرف در پزشکی را تولید کنند میتوان از پژوهش‌هایی مشابه در جهت بهبود خواص و رقابتی کردن کالای ایرانی استفاده کرد. البته اخیرا یک شرکت ایرانی ادعای تولید و بافت مش های جراحی را دارد با این وجود محصولات توان رقابت با محصولات کشورهایی همچون چین و ترکیه را ندارد که میتوان با ایجاد خواص نوآورانه علاوه بر جذب بازار ارزش افزوده خوبی را حاصل نمود.
این تحقیقات در دانشگاه صنعتی امیرکبیر از سوی امیرحسین کشاورز و به راهنمایی دکتر مجید منتظر اجرایی شده است.
ارسال نظرات