علی باقری در دانشگاه شریف:
به گزارش خبرنگار دانشگاه خبرگزاری دانشجو علی باقری معاون سابق دبیر شورای عالی امنیت ملی امروز در مراسم ششمین سالگرد شهادت شهید مصطفی احمدی روشن که توسط بسیج دانشجویی دانشگاه صنعتی شریف برگزار شد گفت: اگر پرچم استقلال و آزادی در دست شهدای انقلاب اسلامی است و اگر افتخار عزت و مقاومت از آن شهدای جنگ تحمیلی است، پرچم پیشرفت و اقتدار ایران اسلامی هم در دست شهدای هسته‌ای است.
باقری ادامه داد: هنر شهدای هسته‌ای این بود که با خون خود ثابت کردند تنها راه توسعه و پیشرفت ایران اسلامی نیز التزام به مبانی دینی و پای بندی به ارزش‌ها و آرمان‌های انقلاب اسلامی و در یک کلام انقلابی گری است.
باقری ادامه داد: هنر شهدای هسته‌ای این بود که با خون خود ثابت کردند تنها راه توسعه و پیشرفت ایران اسلامی نیز التزام به مبانی دینی و پای بندی به ارزش‌ها و آرمان‌های انقلاب اسلامی و در یک کلام انقلابی گری است.
معاون سابق دبیر شورای عالی امنیت ملی افزود: شهدای هسته‌ای با خلق شگفتی در عرصه‌های دانش، فناوری و صنعت ثابت کردند که اگر ایمان باشد، تحریم هم نمیتواند در مسیر پیشرفت ملت ایران وقفه‌ای ایجاد کند.
وی گفت: سکولار‌ها و دنباله‌های سیاسی و رسانه‌ای آن‌ها در سال‌های گذشته تلاش زیادی کردند تا به افکار عمومی القا کنند که تنها هنر انقلابی‌ها ایستادگی در برابر دشمن است، اما شهدای هسته‌ای نشان دادند که انقلابی‌ها نه تنها پرچمدار عزت و مقاومت هستند، بلکه پرچم توسعه و پیشرفت ایران اسلامی نیز به واسطه‌ی عزم، همت، تلاش، ابتکار، خلاقیت و مجاهدت آن‌ها در اهتزاز است.
عضو تیم سابق مذاکره کننده هسته‌ای تصریح کرد: شهدای هسته‌ای با خلق دستاورد‌های شگرف هسته‌ای در عمل ثابت کردند که ادعای غربگرایان مبنی بر این که توسعه‌ی کشور در گرو فکر، اراده و اقدام روشنفکرنما‌ها است، هیچ قرابتی با واقعیت ندارد.
باقری اظهار داشت: فکر شهید شهریاری و عمل شهید احمدی روشن برای طراحی و تولید اورانیوم با غنای ۲۰ درصد بود که امریکایی‌ها را مجبور کرد تا خط قرمز خود در قبال فعالیت‌های هسته‌ای ایران را از "غنی سازی" به "ساخت سلاح" عقب ببرند.
معاون سابق دبیر شورای عالی امنیت ملی افزود: هر چند برخی دستاورد‌های هسته‌ای ملت ایران را با بتن منهدم کردند، اما خون شهدای هسته‌ای همچنان در رگ‌های جوانان مؤمن، خلاق و انقلابی ایران اسلامی در جریان است و هیچ بتن کاری نمیتواند شور و نشاط برای پیشرفت را از جوانان ایرانی سلب کند.
وی در بخش دیگری از سخنانش گفت: چنند سال پیش برخی دولتمردان حل مشکلات کوچک و بزرگ کشور را وابسته به ورود سرمایه و فناوری خارجی میدانستند تا جایی که ادعا کردند حل مسئله‌ی اشتغال، رونق صنعت، احیای بانک‌ها و حتی تأمین آب شُرب مردم در گرو توافق هسته‌ای و جلب رضایت بیگانگان است تا آن‌ها با ورود سرمایه و فناوری به ایران موافقت کنند و حتی کسانی را که در مقابل این ادعا علامت سئوال میگذاشتند، تحقیر و مسخره می‌کردند، اما شهدای هسته‌ای ثابت کردند با خودباوری و اعتماد به نفس ملی در شرایطی که همه‌ی در‌ها هم بسته باشد، می‌توان به پیشرفت حتی در مقیاس جهانی دست یافت.
عضو تیم سابق مذاکره کننده هسته‌ای تصریح کرد: حل مسایل و مشکلات کشور در گرو باور دولتمردان به اندیشه و عمل جوانان مؤمن و خلاق ایرانی است. زبان حال همه‌ی دانشجویان ایرانی این است: دولت محترم تدبیر و امید! آنچه خود داریم را از بیگانگان تمنا نکنید!
باقری اظهار داشت: دشمن همواره بر اساس برآوردش از قدرت ما درباره‌ی نوع و نحوه‌ی کنش و واکنشش تصمیم میگیرد. به عبارت دیگر شدت و ضعف قدرت واقعی ما شاخص اصلی برای اقدام و یا عدم اقدام دشمن نیست، بلکه برآورد و ارزیابی دشمن از قدرت ما است که تعیین کننده است. برای مثال صدام در سال ۱۳۵۹ به این دلیل به ایران حمله کرد که تصور میکرد ایران از قدرت دفاعی لازم برخوردار نیست، چرا که آن زمان سپاه و بسیج هنوز به طور جدی شکل نگرفته بود و ارتش هم به دلیل فرار بسیاری از فرماندهان آن و نیز کودتای نوژه ضعیف شده بود. البته برای این که نادرست بودن برآورد صدام ثابت شود، ملت ما مجبور شد ۸ سال در برابر تهاجم صدام ایستادگی کرده و ده‌ها هزار شهید و جانباز را تقدیم نموده و میلیارد‌ها دلار خسارت به مراکز شهری، صنعتی، نفتی و ... را متحمل شود.
معاون سابق دبیر شورای عالی امنیت ملی افزود: نتیجه‌ی مذاکرات هسته‌ای طی سال‌های ۸۲ تا ۸۴ که با مدیریت آقای روحانی انجام گرفت این بود که سه کشور اروپایی در پیشنهاد نهایی خود که در مردادماه سال ۱۳۸۴ به ایران ارائه نمودند، تصریح کردند: «تأمین تضمین شده‌ی سوخت هسته‌ای ایران در آینده، مستلزم دادن یک تعهد الزام آور مبنی بر این که ایران دیگر به فعالیت-های چرخه‌ی سوخت نمی‌پردازد، است.» به عبارت دیگر اروپایی‌ها پاداش ۲ سال تعلیق همه‌ی فعالیت‌های هسته‌ای از جمله چرخه‌ی سوخت را با درخواست برای تعطیلی ابدی همه‌ی فعالیت‌های هسته‌ای ایران دادند.
عضو تیم سبق مذاکره کننده هسته‌ای گفت: هیچ کس با تعامل با دیگر کشور‌ها و استفاده از ظرفیت دیپلماسی مخالف نیست، ولی تعامل و دیپلماسی مطلوب است که ریشه در التزام به اصول و مبانی انقلاب اسلامی داشته باشد تا بتواند منافع ملی را تأمین کرده و امنیت ملی را تضمین نماید. از این رو شایسته است از دولتمردان تدبیر و امید پرسید چرا در مقابل اظهارات گستاخانه‌ی مقام‌های فرانسوی که در مقطع اخیر به طور مستمر در حال تکرار است، واکنش درخور و متناسب داده نمی‌شود تا جایی که صدای سخنگوی وزارت خارجه‌ی فرانسه هم درآمده و از مقام‌های وزارت خارجه‌ی ایران درخواست میکند تا موضع گیری نمایند.
باقری در پایان تاکید کرد: انتظار این است که دولتمردان تدبیر و امید همچنان که در قبال منتقدان داخلی به وضوح و با صراحت موضع گیری میکنند، در قبال بیگانگان نیز لکنت زبان نداشته باشند و از اصول و مبانی انقلاب اسلامی و عزت و اقتدار ملت ایران بدون خجالت دفاع نمایند و اجازه ندهند تا بیگانگان برای تعامل با ما شرط و شروط بگذارند. انتظار این است که دولتمردان تدبیر و امید با صدای رسا اعلام کنند که تعامل مورد قبول ایران اسلامی تعاملی است که در آن منافع ملی ایران تأمین شده و امنیت ملی آن تضمین گردد، نه این که بهای تعامل با بیگانگان خدشه به توان دفاعی و یا صدمه به حضور و نفوذ منطقه‌ای جمهوری اسلامی ایران باشد.
وی تصریح کرد: البته اروپایی‌ها گستاخی را به این حد متوقف نکردند و در ادامه‌ی پیشنهاد خود با اشاره به پیامد پذیرش پیشنهادشان از سوی ایران، با وقاحت تمام تصریح نمودند: «سه کشور اروپایی برای دانشمندان، تکنسین‌ها و حتی کارگران ایرانی که به خاطر تعطیلی ابدی فعالیت‌های هسته‌ای ایران بیکار خواهند شد، شغل جدیدی در ایران پیدا خواهند کرد.»
عضو تیم سابق مذاکره کننده هسته‌ای تصریح کرد: به خاطر دارم رابرت کوپر، معاون خاویر سولانا مسئول اسبق سیاست خارجی اتحادیه‌ی اروپایی طی مذاکرات دوجانبه‌ای که در مردادماه ۱۳۸۷ در وین با بنده داشت، اذعان کرد که "ما اشتباه کردیم که در مرداد ۱۳۸۴ (اواخر دولت اصلاحات) این پیشنهاد را به آقای روحانی دادیم". من از کوپر پرسیدم چرا بعد از سه سال به خطای خود اعتراف میکنید؟ او پاسخ داد: "در آن دوره ما هر چه از ایران میخواستیم، ایران انجام می‌داد و فعالیت‌های فراتر از چرخه‌ی سوخت را نیز تعلیق نمود. این برخوردِ طرف ایرانی، ما را به این برآورد رساند که شما خیلی ضعیف شده اید" کوپر سپس ادامه داد: "در آن زمان ما قدرت ایران را underestimate کردیم" و بر این اساس پیشنهادی به ایران داده شد تا آخرین میخ بر تابوت فعالیت‌های هسته‌ای ایران کوبیده شود".
باقری ادامه داد: در مرداد سال ۸۴ دو راه بیشتر پیشِ رو نبود؛ پذیرش پیشنهاد اروپایی‌ها و تعطیلی ابدی همه‌ی فعالیت‌های هسته‌ای و یا رد پیشنهاد آن‌ها و از سرگیری مجدد فعالیت‌های هسته ای. بدیهی است هیچ ایرانی باغیرتی گزینه‌ی نخست را برنمی گزیند، اما انتخاب گزینه‌ی دوم و ازسرگیری فعالیت‌های هسته‌ای نیز بدون درد سر نبود، چرا که عقب نشینی‌های سال‌های ۸۲ تا ۸۴، دشمن را به اشتباه کشانده و آن‌ها ما را ضعیف پنداشته بودند.
معاون سابق دبیر شورای عالی امنیت ملی افزود: ابتدا باید کاری انجام میشد تا برآورد نادرست دشمن را تصحیح کنیم. به عبارت دیگر، انتخاب گزینه‌ی دوم مانند آن بود که در زمان تهاجم صدام به ایران، ملت تصمیم گرفت در مقابل اشغال و تجاوز بایستد تا ثابت کند که برآورد صدام از ضعفِ قدرت ما درست نبوده است، چون اگر دشمن به این جمع بندی نمی‌رسید که ما نه تنها ضعیف نیستیم، بلکه قوی هم هستیم، حاضر نمی‌شد تا قرارداد ۱۹۷۵ الجزایر را در آغاز جنگ پاره کرده بود، دوباره بپذیرد. برای دستیابی به این هدف ما باید خرمشهر را آزاد می‌کردیم، فاو را می‌گرفتیم، گلوی صدام را در اطراف بصره میفشردیم و ... تا صدام درک کند که ما ضعیف نیستیم، البته در این دوره که ما در حال اثبات قدرت خود به دشمن بودیم، دشمن نیز بیکار ننشست و از حمله به شهرها، استفاده از بمب شیمیایی و صد‌ها جنایت دیگر فروگذار نکرد.
وی خاطرنشان ساخت: در موضوع هسته‌ای نیز دقیقاً همین مسئله ساری و جاری بود. انتخاب گزینه‌ی دوم (رد پیشنهاد اروپایی‌ها برای تعطیلی ابدی همه‌ی فعالیت‌های هسته ای) یعنی عزم ملت برای از سرگیری فعالیت‌های هسته ای، مستلزم آن بود که ابتدا به دشمن ثابت کنیم برآورد او از ضعف قدرت ما که منجر به ارائه‌ی پیشنهادِ تعطیلی همه‌ی فعالیت‌های هسته‌ای شده بود، نادرست بوده است.
باقری تصریح کرد: در این چارچوب جوانان مؤمن و خلاق ایرانی جلوه‌های عینی قدرت هسته‌ای ایران را در عمل به رخ آن‌ها کشیدند تا ذهنیت غلط آن‌ها نسبت به قدرت ما تصحیح شود و باور کنند که ما قدرتمند هستیم. تثبیت این امر در دل و جان دشمن، هم در گرو گذشت زمان بود و هم مستلزم بروز و نمود توانایی‌های هسته‌ای جوانان مؤمن و مبتکر ایرانی. در این چارچوب انجام غنی سازی ۵ درصد، ذخیره‌ی ۱۰ تنی اورانیوم با غنای ۵ درصد، انجام غنی سازی ۲۰ درصد و ذخیره‌ی نیم تنی اورانیوم با غنای ۲۰ درصد، ساخت صفحه‌های سوخت راکتور تهران، طراحی و ساخت راکتور آب سنگین اراک، ساخت و تجهیز سایت غنی-سازی فردو و ... از جمله نماد‌های قدرت هسته-ای ایران بود که توانست خطای برآورد دشمن را اصلاح کند.
عضو تیم سابق مذاکره کننده هسته‌ای تصریح کرد: زمانی که آقای روحانی در سال ۱۳۸۴ پرونده‌ی هسته‌ای را تحویل داد اولاً؛ امریکا قایل به هیچ حق هسته‌ای برای ملت ایران نبود، ثانیاً؛ آنقدر خود را قدرتمند و ایران را ضعیف می‌پنداشت که حتی حاضر به پذیرش ایران به عنوان طرف مذاکره هم نبود، ثالثاً؛ امریکا حضور خود در مذاکرات جمعی (در قالب ۱+۵) را مشروط به اجرای قطعنامه‌های شورای امنیت توسط ایران کرده بود، رابعاً؛ امریکا حاضر به انجام معامله‌ی هسته‌ای با ایران و دستیابی به توافق هسته‌ای با ایران نبود، خامساً؛ امریکا حاضر به لغو تحریم‌ها به عنوان یک طرف معامله‌ی هسته‌ای نبود، سادساً؛ امریکا حاضر به ورود موضوع تحریم‌های اولیه و ثانویه در معامله‌ی هسته‌ای نبود و سابعاً؛ غنی سازی، خط قرمز امریکا در قبال فعالیت‌های هسته‌ای ایران بود.
وی ادامه داد:، اما زمانی که بعد از ۸ سال آقای روحانی در سال ۱۳۹۲ پرونده‌ی هسته‌ای را مجدداً تحویل گرفت، وضعیت دگرگون شده بود، اولاً؛ امریکا حقوق هسته‌ای ایران در چارچوب معاهده‌ی ان پی تی را در قالب پیام رسمی رئیس جمهور امریکا در فروردین ماه ۱۳۹۱ پذیرفته بود، ثانیاً؛ آن قدر ایران قوی شده بود که در یک مدت کوتاه، امریکایی‌ها ۲۵ بار درخواست مذاکره‌ی دوجانبه با طرف ایرانی را ارائه کردند، ثالثاً؛ بر اساس اظهارات آقای صالحی امریکا لغو تحریم‌ها را به عنوان جزء اصلی توافق هسته‌ای از طریق عمانی‌ها اعلام کرده بود، رابعاً؛ امریکا برداشتن تحریم‌های اولیه‌ی ... سته‌ای علیه ایران را به عنوان یکی از محور‌های توافق هسته‌ای پذیرفته بود، خامساً؛ امریکا خط قرمز هسته‌ای خود را از غنی سازی (تعطیلی کل فرآیند غنی سازی) به ساخت سلاح (پذیرش همه‌ی فرآیند‌های غنی سازی در چارچوب ان پی تی) عقب برده بود، سادساً؛ امریکا استثنا نبودن ایران در عرصه‌ی هسته‌ای (نفی حقوق کمتر و تکالیف بیشتر) را در قالب پیام رئیس جمهور امریکا پذیرفته بود و سابعاً؛ امریکا به فزونی سرعت توسعه‌ی هسته‌ای ایران نسبت به سرعت تأثیرگذاری تحریم‌ها علیه ایران اعتراف کرده بود.
باقری گفت: در طول دوره‌ای که ما درصدد تصحیح خطای برآورد دشمن از قدرت ملت ایران بودیم، آن‌ها هم بیکار ننشستند و ملت ما را در عرصه‌های مختلف تحت فشار بیشتر قرار دادند. بر این اساس تحریم‌های هسته‌ای هزینه‌ای بود که ملت ایران به خاطر عقب نشینی‌های شگرف در دوره‌ی اصلاحات متحمل شد. تحریم‌های هسته‌ای پیش و بیش از این که بهای چالش هسته‌ای باشد، هزینه‌ی سازش هسته‌ای در دولت اصلاحات بود.
معاون سابق دبیر شورای عالی امنیت ملی افزود: اکنون نیز زیاده خواهی‌های امریکا و اروپا در حوزه‌های هسته‌ای و فراهسته‌ای مانند موشکی و منطقه ای، ناشی از وادادگی هسته‌ای در قالب برجام است، چراکه امریکایی‌ها که باور نمی‌کردند تا این حد طرف ایرانی به آن‌ها امتیاز بدهد، امروز با وقاحت و گستاخی نه تنها خواهان تحمیل محرومیت‌ها و محدودیت‌های بیشتر در عرصه‌ی هسته‌ای بر ایران هستند، بلکه پا را فراتر گذاشته و وارد حوزه‌های دفاعی و امنیتی ایران نیز شده اند. بنابراین، گستاخی امروز امریکا و اروپا در ورود به عرصه‌ی دفاعی ایران، هزینه‌های رویکرد انفعالی است که در برجام متبلور شده است.
وی تاکید کرد: برجام ایران را در وضعیتی قرار داد که دشمن تصور میکند ایران ضعیف شده و لذا بیش از حد گستاخی میکند تا جایی در سفری که وزیر خارجه‌ی فرانسه در بهمن ماه سال گذشته به ایران داشت، در پاسخ به پرسش یکی از تجار فرانسوی در ضیافت شام سفارت فرانسه در تهران که از وی پرسید: «چرا این سفر در روزی انجام شد که فرانسه همراه با انگلیس و امریکا در خلیج فارس و در نزدیکی آب‌های ایران رزمایش نظامی برگزار کرده اند؟ آیا فکر نمیکنید این مسئله روی روابط تجاری ما با ایران تأثیر بگذارد و نتوانیم در این سفر قرارداد خاصی منعقد کنیم؟ شما از واکنش مقام‌های ایرانی نگران نیستید؟»، اظهار داشت: «خیر، بنده هیچ نگرانی نسبت به موفقیت آمیز بودن این سفر ندارم. مقام‌های ایرانی در هیچ یک از جلسات مقدماتی و برنامه ریزی سفر در تهران و پاریس به این مسئله معترض نشدند. دولت ایران به این سفر‌ها احتیاج دارد و مطمئنم که هیچ اعتراضی در جلسات فردا هم نخواهیم شنید.»
ارسال نظرات