به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری دانشجو، به محض اینکه ارتش سوریه و متحدان آن عملیات آزادسازی فرودگاه «ابوالظهور» در حومه جنوب شرقی ادلب را آغاز کردند صداهای مخالف منطقه‌ای و بین‌المللی برای انجام این عملیات بلند شد و هر یک دلایل مربوط به منافع خود را داشتند اما همه این آرای مخالف یک هدف داشت: جلوگیری از افزایش نفوذ ارتش سوریه و دامنه تسلط بر جغرافیای سوریه و به تبع آن تکمیل آزادسازی کامل این کشور.
بر اساس گزارش وبگاه «العهد»، این عملیات به دلایل زیر از حساسیت بالایی برخوردار است:
نظامی
در ادلب افراد مسلح خارجی و محلی حضور دارند و آنها در تمامی جبهه‌ها با ارتش سوریه و متحدان آن جنگیده‌اند و تجربه بالایی دارند؛ افراد مسلح خارجی خواهند جنگید زیرا پس از آنکه امکان بازگشت آنها به کشورشان صعیف شده، عرصه بر آنها تنگ آمده است.
افراد محلی نیز به آشتی و مصالحه راضی نیستند بنابراین آنها نیز خواهند جنگید.
تجهیزات گروه‌های مسلح در ادلب (در مقایسه با دیگر مناطق) بسیار اثرگذارتر و پیشرفته‌تر است و گروه‌های مسلح در شمال سوریه از وسایل ارتباطی پیشرفته استفاده می‌کنند.
میدانی
نظر به اینکه گروه‌های مسلح بسیاری در ادلب حضور دارند و مکان استقرار آنها گسترده و وسیع است، این موضوع امکان بمباران هوایی، توپخانه‌ای و موشکی و نوع تعامل با آنها را مشکل می‌کند خصوصا اینکه تعدادی از آنها اعلام کرده‌اند به توافق مناطق کاهش تنش پایبند هستند.
افراد مسلح در ادلب در مناطق مسکونی نیز مستقر شده‌اند و این موضوع از دیگر عواملی است که عملیات علیه این افراد مسلح را با مشکل روبرو می‌کند.
راهبرد
پس از آزادسازی اماکن تحت تسلط داعش در شرق سوریه و پس از آزادسازی بیشتر شهرهای بزرگ سوریه، جبهه ادلب، آخرین جبهه برای طرف‌های منطقه‌ای و بین‌المللی برای اعمال فشار بر دولت سوریه است.
ترکیه؛ برای آنکارا جز منطقه ادلب، چیزی باقی نمانده است؛ منطقه‌ای که از خلال آن می تواند اولا (با استفاده از آن) برای موضوع کُردها مذاکره، چانه‌زنی یا اعمال فشار کند؛ دوم: (با استفاده از آن) چانه‌زنی یا بهره‌بری از موضوع بازگشایی گذرگاه‌ها یا بستن آن به روی گروه‌های مسلح یا آوارگان را انجام دهد و به تبع آن ترکیه تلاش می‌کند این میدان (ادلب) را حفظ کند و آن را از تسلط دولت سوریه دور نگاه دارد.
آمریکا؛ پس از داعش تنها میدانی که برای آمریکا باقی مانده «ادلب» است که می‌تواند از خلال آن از یک طرف بر سوریه و نقش روسیه در سوریه اعمال فشار کند و از سوی دیگر با ترکیه در موضوع کُردها و روابط اخی ترکیه با روسیه و ایران مذاکره کند.
کشورهای حاشیه خلیج فارس که در نوک پیکان حمایت و تحریک تروریست‌ها برای جنگ علیه سوریه بودند، اینها پس از حضور بازیگران بزرگ مانند روس‌ها، آمریکایی‌ها و ترک‌ها، تاثیر عملی خود در سوریه به ویژه ادلب را از دست دادند و برای آنها جز جنگ رسانه‌های مخالف برای آزادسازی ادلب باقی نمانده است.
بدون شک این عوامل میدانی، نظامی و راهبردی نقشی مهم در تأثیر بر مانور ارتش سوریه در آزادسازی ادلب دارند اما ارتش سوریه در که در نبردهای بزرگ شرکت کرده، این بار نیز با پیروزی بیرون خواهد آمد.
بر اساس گزارش وبگاه «العهد»، این عملیات به دلایل زیر از حساسیت بالایی برخوردار است:
نظامی
در ادلب افراد مسلح خارجی و محلی حضور دارند و آنها در تمامی جبهه‌ها با ارتش سوریه و متحدان آن جنگیده‌اند و تجربه بالایی دارند؛ افراد مسلح خارجی خواهند جنگید زیرا پس از آنکه امکان بازگشت آنها به کشورشان صعیف شده، عرصه بر آنها تنگ آمده است.
افراد محلی نیز به آشتی و مصالحه راضی نیستند بنابراین آنها نیز خواهند جنگید.
تجهیزات گروه‌های مسلح در ادلب (در مقایسه با دیگر مناطق) بسیار اثرگذارتر و پیشرفته‌تر است و گروه‌های مسلح در شمال سوریه از وسایل ارتباطی پیشرفته استفاده می‌کنند.
میدانی
نظر به اینکه گروه‌های مسلح بسیاری در ادلب حضور دارند و مکان استقرار آنها گسترده و وسیع است، این موضوع امکان بمباران هوایی، توپخانه‌ای و موشکی و نوع تعامل با آنها را مشکل می‌کند خصوصا اینکه تعدادی از آنها اعلام کرده‌اند به توافق مناطق کاهش تنش پایبند هستند.
افراد مسلح در ادلب در مناطق مسکونی نیز مستقر شده‌اند و این موضوع از دیگر عواملی است که عملیات علیه این افراد مسلح را با مشکل روبرو می‌کند.
راهبرد
پس از آزادسازی اماکن تحت تسلط داعش در شرق سوریه و پس از آزادسازی بیشتر شهرهای بزرگ سوریه، جبهه ادلب، آخرین جبهه برای طرف‌های منطقه‌ای و بین‌المللی برای اعمال فشار بر دولت سوریه است.
ترکیه؛ برای آنکارا جز منطقه ادلب، چیزی باقی نمانده است؛ منطقه‌ای که از خلال آن می تواند اولا (با استفاده از آن) برای موضوع کُردها مذاکره، چانه‌زنی یا اعمال فشار کند؛ دوم: (با استفاده از آن) چانه‌زنی یا بهره‌بری از موضوع بازگشایی گذرگاه‌ها یا بستن آن به روی گروه‌های مسلح یا آوارگان را انجام دهد و به تبع آن ترکیه تلاش می‌کند این میدان (ادلب) را حفظ کند و آن را از تسلط دولت سوریه دور نگاه دارد.
آمریکا؛ پس از داعش تنها میدانی که برای آمریکا باقی مانده «ادلب» است که می‌تواند از خلال آن از یک طرف بر سوریه و نقش روسیه در سوریه اعمال فشار کند و از سوی دیگر با ترکیه در موضوع کُردها و روابط اخی ترکیه با روسیه و ایران مذاکره کند.
کشورهای حاشیه خلیج فارس که در نوک پیکان حمایت و تحریک تروریست‌ها برای جنگ علیه سوریه بودند، اینها پس از حضور بازیگران بزرگ مانند روس‌ها، آمریکایی‌ها و ترک‌ها، تاثیر عملی خود در سوریه به ویژه ادلب را از دست دادند و برای آنها جز جنگ رسانه‌های مخالف برای آزادسازی ادلب باقی نمانده است.
بدون شک این عوامل میدانی، نظامی و راهبردی نقشی مهم در تأثیر بر مانور ارتش سوریه در آزادسازی ادلب دارند اما ارتش سوریه در که در نبردهای بزرگ شرکت کرده، این بار نیز با پیروزی بیرون خواهد آمد.
ارسال نظرات