به داد صادرات باید رسید به حال واردات باید گریست!

گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، علی مزروعی؛* دانشجوی کارشناسی ترم ۴ رشته کشتی سازی دانشگاه دریانوردی چابهار  در یادداشتی نوشت: تا حالا چند بار شنیدید سوریه و عراق و عمان و لبنان و مال ایران است من که این حرف رو خیلی شنیدم، اما واقعیت یه چیز دیگر است  واقعیت این است که که مرغ داری‌های ایلام با نصف ظرفیت کار می‌کنند.

 

اما صد کیلو متر ان طرف تر تو شهرای نام اشنا عراق مرغ برزیلی و ترکیه‌ای با قیمت‌های نسبتا بالا عرضه میشند و هیچ خبری از مرغ با کیفیت و قیمت مناسب ایرانی نیست جایی که میشه تویه مغازه چهار پنج مارک رب گوجه فرنگی ترکیه‌ای با قیمت‌های بالا‌تر نسبت به نمونه ایرانی پیدا کرد، اما حتی یه برند ایرانی هم نبینی و بجاش کشاورز‌هایی رو در ایران ببینی که دارند خروار خروار گوجه فرنگی رو دور میریزند گوجه فرنگی که کلی هزینه اب و خاک و کود و کارگر و واسه پرورش آن صرف شده  این قیمت بالا اجناس ترکیه‌ای یعنی بازار برای ورود کالا‌های ایرانی با قیمت مناسب بازه، اما کسی به این بازار ورود پیدا نمیکند.

 

کمی ان طرف‌تر در کشور میانه رو عمان وقتی تویه فروشگاه بزرگ قدم بزنی بین اون همه کالا از سبزی و صیفی و میوه گرفته تا لباس و لوازم خانگی فقط میتونی دوتا قفسه گلاب ایرانی پیدا کنی با چهار تا قلم میوه مثل انگور و سیب و هندوانه و طالبی بجاش تا دلت بخواهد میتوانی میوه گران قیمت امریکایی و اروپایی پیدا کرد.

 

مثلا هلو امریکایی کیلویی پانزده بیست هزار تومان اره میتوانی تو عمان هلو گرون امریکایی پیدا کنی، اما در اصفهان هلو با کیفیت ایرانی را با تراکتور از روش رد شوی و از بین ببری این درحالیه که با وجود تولید مازاد داخلی داریم از کشور همسایه ترکیه هلو هم وارد می کنیم  و این فقط چند مورد از دوتا کشور عراق و عمان بود و این وضعیت تو سایر کشور‌هایی که با آنها رابطه نسبتا بهتری داریم مثل روسیه که بازار فوق العاده خوبی برای ورود کالا‌های ایرانی داره هم وجود دارد.

 

جالبه که بعضی از مسئولین اظهار می کنند که از عدم ورود بخش خصوصی به بازار‌های همسایه تعجب میکنند البته نه همه مسئولین من روی صحبتم با آن  تعداد محدود که گا‌ها نسبت به بقیه طلب کار‌تر هم هستند من هم از مسئولین تعجب میکنم ایا ما باید از دلالانی توقع صادرات داشته باشیم که فقط به فکر سود خودشان هستند.

 

هر جور هم حساب کنیم از واردات بیشتر به جیب میزنند تا صادرات یا باید از اون کشاورزی توقع صادرات داشته باشیم که هنوز در پیچ و خم خیلی از ادارات داخلی به دام افتاده است چه برسد به قوانین پیچیده تجارت بین الملل من توقعم از قوای سه گانه است که باید با قوانین منصفانه اول جلوی واردات بی رویه مثل جریان هلویی که ذکر شد رو بگیرند و نگذارند که جیب یه عده رانت خوار پر بشود و کشاورز زحمت کش بد بخت بشود  و دوم روند صادرات را  اسان‌تر کنند و راهکار‌های  آن را به تجار و تولید کننده یاد بدهند.

 

و سوم این که خودشون وارد کار بشوند و با مذاکرات بین المللی برای تولید کننده بازار پیدا کنند تا تولید کننده بدون دغدغه پیدا کردن بازار فروش فقط به تولید و بهبود کیفیت آن فکر کند مثلا ما چند سالی رو صرف مذاکرات برجامی کردیم، اما چقدر از مذاکرات ما جدا از بخش بانکی که در پایان نفعی برای ما نداشت در جهت پیدا کردن بازار اقتصادی در کشور‌های اتحادیه اروپا بود.

 

اما اولویت اول طرف مقابل پیدا کردن بازار مصرف در ایران بود چیزی که با اوردن فعالین اقتصادی در بخش‌های مختلف صنعتی به ایران اون رو نشون دادند اصلا به غیر از اتحادیه اروپا ما چقدر در کشور‌های همسایه برای پیدا کردن بازار مصرف مذاکره کرده‌ایم؟ بازار مصرفی که با توجه به قیمت مناسب و کیفیت کالای ایرانی حداقل در عرصه مواد غذایی کاملا واضح است که توان رقابت با کالای امریکایی و اروپایی در منطقه را داریم.

 

بخش دولتی ما در عرصه مذاکرات اقتصادی تقریبا هیچ مذاکره چشم گیری انجام نداده است و اندک فعالیت‌های اقتصادی در کشور‌های منطقه هم به همت بخش خصوصی شکل گرفته است. بهترین امار فعالیت اقتصادی ایران در منطقه مربوط به کشور عراق است با ۱۵ درصد سهم بازار  که این امار به راحتی می تواند به ۴۵ درصد افزایش یابد، اما رغیب ترک ما به مراتب خیلی بهتر از ما عمل کرده است.

 

یکی از اقدامات ترکیه ایجاد فروشگاه‌های زنجیره‌ای ترک در کشور‌های منطقه مثل عراق است بنابر امار اگر ایران بتواند تنها بیست درصد از بازار‌های منطقه را در دست بگیرد حداقل چهار میلیون فرصت شغلی ایجاد می شود  چیزی که حداقل در بخش مواد غذایی شایستگی و شرایط ان را داریم. پس بسم الله

 

و من الله توفیق

 علی مزروعی-  دانشجوی کارشناسی ترم ۴ رشته کشتی سازی دانشگاه دریانوردی چابهار

انتشار یادداشت‌های دانشجویی به معنای تأیید تمامی محتوای آن توسط «خبرگزاری دانشجو» نیست و صرفاً منعکس کننده نظرات گروه‌ها و فعالین دانشجویی است.