عضو سابق شورای شهر تهران گفت:نزدیک به یک سال از تعطیلی شهر میگذرد و هیچ کس پاسخگوی نیازهای شهری ومطالبات مردمی نیست.
به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری دانشجو، ابوالفضل قناعتی عضو سابق شورای شهر تهران در گفتگو با خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم با بیان اینکه انتخابهای چنین ضعیف جای سوال دارد، اظهار کرد: انتخاب آقایان مکارم حسینی و افشانی از میان افراد توانمندی که متاسفانه شورای اسلامی شهر تهران توجهی به معرفی و انتخاب آنها نداشت جای سوال دارد هر چند که در برابر خواست شورای شهر تنها میتوان به اظهار امیدواری اکتفا کرد، امیدواری مبنی براینکه فردی که بر کرسی مدیریت شهر تهران تکیه میزند از تمام مولفههای مورد نیاز مدیر کلانشهری، چون تهران برخوردار باشد.
قناعتی با بیان اینکه بیم آن میرود که تهران یک بار دیگر با چالش مدیریتی رو به رو شود خاطر نشان کرد: هر چند که خواست اعضای شورای شهر در طول یک سال گذشته توجه به مسائل سیاسی وجناحی بوده، اما بیم آن میرود که شهر تهران یک بار دیگر قربانی سیاسی کاری و انتخابهایی شود که ناشی از کشمکشهای سیاسی و برتری طلبی جناحی است. اگر مدیریت تهران یک بار دیگر با مشکل مواجه شود و شهردار قادر به اداره شهر تهران نباشد وشهر یک بار دیگر شاهد سکته دیگری باشد! ترسیم وضعیت وخیم وغیر قابل جبران دیگری برای شهر دور از انتظار نیست، خسارتی که تا سالها امکان جبران آن وجود ندارد.
عضو سابق شورای شهر تهران با اشاره به سیاسی کاری نمایندگان شورای پنجم در این باره اظهار داشت: جای تاسف دارد در حالی که نزدیک به یک سال از تعطیلی شهر میگذرد و هیچ کس پاسخگوی نیازهای شهری ومطالبات مردمی نیست اعضای شورای شهر بار دیگر با تکیه بر رویکردهای صرف سیاسی از انتخاب مدیران شایستهای که توان شهرداری تهران را داشتند اجتناب کردهاند. انتخاب گزینشی نامزدان شهرداری تهران یک بار دیگر نشان داد شورای شهر اهتمامی به حل واقعی مشکلات شهر تهران ندارد؛ افراد منتخب شورای شهر از فیلترهای حزبی عبور کرده و به عنوان نامزد شهرداری معرفی شدند در حالی که شکستهای پیشین مدیریت شهری آقای نجفی این امید را میداد که اعضای شورای شهر با تجربه آموزی از این خسارت بزرگ اهتمام ویژهای به شایسته سالاری داشته باشند.
وی درپایان با بیان اینکه رزومه اعضای پیشنهادی پر بار نیست افزود: رزومه اعضای پیشنهادی که به صورت کلیشهای انتخاب شدهاند امید تحرک و توسعه شهر تهران را نمیدهد، اما همچنان باید امیدوار بود که تهران یک بار دیگر روی خوش مدیریت شهری کارآمد و توانا را ببیند، مدیری که قادر به پاسخگویی به دغدغههای شهری باشد. بی شک اگر اعضای شورای شهر نگاه سیاسی یا جریانی به انتخاب شهردار تهران نمیداشتند مسلما از مدیران کارآمدی برخوردار هستیم که توانایی اداره شهر تهران را به صورت مطلوبی داشتند، قطعا افراد کارآمدتری از گزینههای پیشنهادی هستند که متاسفانه نگاه سیاسی شورای شهر به قیمت از دست رفتن فرصتها در شهر تهران شد.