مجید ابهری در گفتگو با دانشجو:
مجید ابهری، آسیب شناس و استاد دانشگاه در گفتگو با خبرنگار دانشگاه خبرگزاری دانشجو، پیرامون وضعیت امید به زندگی در دانشجویان با توجه به وضعیت فعلی اقتصادی و اجتماعی کشور گفت: شرایط محیطی یکی از عوامل اثرگذار بر تفکر، احساسات و آینده نگری و امید به زندگی در جوانان می‌باشد. وجود بیش از دو میلیون بیکار تحصیلکرده، دشواری‌های کاریابی، تبعیض‌های موجود در این زمینه باعث گردیده تحصیلات عالی به عنوان یک ضدارزش در جامعه مطرح شود یعنی وقتی افرادی که هنوز به دانشگاه نرفته اند و به اصطلاح پشت کنکوری خوانده می‌شوند تحصیلکرده‌های بیکار را ملاحظه می‌کنند امید خود را برای ورود به دانشگاه از دست می‌دهند.
وی افزود: از نگاه رفتارشناسی ۹۵ درصد از فرزندان ما به امید زندگی بهتر و یافتن کاری با درآمد بیشتر وارد دانشگاه می‌شوند و اگر قرار باشد که نتیجه گیری از این ورود برعکس شود یعنی کار پیدا نشود و بعد بیکار بمانند و یا مدرک تحصیلی دانشگاهی به کار‌های سطوح پایین تن بدهند تحصیلات دانشگاهی به ضد ارزش تبدیل می‌شود و مشتاقان چندانی نخواهد داشت. امروزه ملاحظه می‌شود که بسیاری از جوانان ما دچار یاس و ناامیدی نسبت به آینده می‌شوند و نمی‌توان برای آنان این مفهوم را آشکار ساخت که بیکاری حاضر ناشی از شرایط بد اقتصادی است و نمی‌تواند دوام زیادی داشته باشد.
ابهری با اشاره به افزایش امید در دانشجویان و جوانان کشور گفت: باید جوانان امید پیدا کنند و این وظیفه دولت است که امید جوانان را در دستور کار خود قرار دهد. از هر خانواده‌ای که دارای چند فرزند است اگر بپرسیم چه علاقه‌ای برای آینده فرزندتان دارید می‌گویند ما دل مان می‌خواهد فرزندمان دکتر یا مهندس شود، کمتر می‌شنویم والدینی بگویند که ما دل مان می‌خواهد فرزندمان یک کارگر فرهنگی و یا یک راننده ماهر، یک خلبان توانمند و یا یک نجار خوب شود این در حالی است که بسیاری از رشته‌ها و فنون شاید درآمدی بیشتر از مهندسین و دکتر‌ها داشته باشند.
این استاد دانشگاه ادامه داد: تا زمانی که فرهنگ پشت میز نشینی در بین جوانان و خانواده‌های ما وجود دارد وضعیت همین خواهد بود. در بسیاری از ممالک تحصیلات دانشگاهی دلیل بر سندی برای یافتن شغل پشت میز نشینی نیست و شاید بسیاری از افرادی که دارای تحصیلات و مدارج عالی دانشگاهی هستند حاضر شوند در جایگاه یک کارگر فنی دارای شغل ساده تری باشند.
وی گفت: بنا بر این ناامیدی نسبت به آینده باعث اضطراب و افسردگی جوانان و گرایش آن‌ها به اعتیاد گردیده و در مراحل بالاتر باعث خروج آن‌ها از کشور و پناهندگی در کشور‌های دیگر و تن دادن به شغل‌های بسیار نامناسب در کشور‌های غریبه خواهد بود.
این آسیب شناس با اشاره به اینکه این وضعیت را باید از بین برد، گفت: باید برای از بین بردن این وضعیت به فرهنگ سازی توسط رسانه ها، آموزش و پرورش و خانواده‌ها پرداخت که حتما نباید تمام فرزندان دکتر و مهندس شوند بلکه جامعه به تمام مشاغل نیاز دارد. در خواستگاری‌ها نیز نباید به دنبال آب باریک و یا شغل‌های پشت میز نشینی باشیم و در مرحله دوم اشتغال زایی و کارآفرینی در مشاغل مختلف و جذب تحصیلکرده‌های دانشگاهی می‌تواند این روحیه خشک را در دانشجویان جامعه امروز ما بشکند.
وی افزود: از نگاه رفتارشناسی ۹۵ درصد از فرزندان ما به امید زندگی بهتر و یافتن کاری با درآمد بیشتر وارد دانشگاه می‌شوند و اگر قرار باشد که نتیجه گیری از این ورود برعکس شود یعنی کار پیدا نشود و بعد بیکار بمانند و یا مدرک تحصیلی دانشگاهی به کار‌های سطوح پایین تن بدهند تحصیلات دانشگاهی به ضد ارزش تبدیل می‌شود و مشتاقان چندانی نخواهد داشت. امروزه ملاحظه می‌شود که بسیاری از جوانان ما دچار یاس و ناامیدی نسبت به آینده می‌شوند و نمی‌توان برای آنان این مفهوم را آشکار ساخت که بیکاری حاضر ناشی از شرایط بد اقتصادی است و نمی‌تواند دوام زیادی داشته باشد.
ابهری با اشاره به افزایش امید در دانشجویان و جوانان کشور گفت: باید جوانان امید پیدا کنند و این وظیفه دولت است که امید جوانان را در دستور کار خود قرار دهد. از هر خانواده‌ای که دارای چند فرزند است اگر بپرسیم چه علاقه‌ای برای آینده فرزندتان دارید می‌گویند ما دل مان می‌خواهد فرزندمان دکتر یا مهندس شود، کمتر می‌شنویم والدینی بگویند که ما دل مان می‌خواهد فرزندمان یک کارگر فرهنگی و یا یک راننده ماهر، یک خلبان توانمند و یا یک نجار خوب شود این در حالی است که بسیاری از رشته‌ها و فنون شاید درآمدی بیشتر از مهندسین و دکتر‌ها داشته باشند.
این استاد دانشگاه ادامه داد: تا زمانی که فرهنگ پشت میز نشینی در بین جوانان و خانواده‌های ما وجود دارد وضعیت همین خواهد بود. در بسیاری از ممالک تحصیلات دانشگاهی دلیل بر سندی برای یافتن شغل پشت میز نشینی نیست و شاید بسیاری از افرادی که دارای تحصیلات و مدارج عالی دانشگاهی هستند حاضر شوند در جایگاه یک کارگر فنی دارای شغل ساده تری باشند.
وی گفت: بنا بر این ناامیدی نسبت به آینده باعث اضطراب و افسردگی جوانان و گرایش آن‌ها به اعتیاد گردیده و در مراحل بالاتر باعث خروج آن‌ها از کشور و پناهندگی در کشور‌های دیگر و تن دادن به شغل‌های بسیار نامناسب در کشور‌های غریبه خواهد بود.
این آسیب شناس با اشاره به اینکه این وضعیت را باید از بین برد، گفت: باید برای از بین بردن این وضعیت به فرهنگ سازی توسط رسانه ها، آموزش و پرورش و خانواده‌ها پرداخت که حتما نباید تمام فرزندان دکتر و مهندس شوند بلکه جامعه به تمام مشاغل نیاز دارد. در خواستگاری‌ها نیز نباید به دنبال آب باریک و یا شغل‌های پشت میز نشینی باشیم و در مرحله دوم اشتغال زایی و کارآفرینی در مشاغل مختلف و جذب تحصیلکرده‌های دانشگاهی می‌تواند این روحیه خشک را در دانشجویان جامعه امروز ما بشکند.
ارسال نظرات