به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، محمود تاری متخلص به «یاسر» از شاعران کشورمان در آستانه شهادت امام جعفر صادق (ع) شعری را در رثای این امام همام سروده است.
بردند اگر هجوم به بیت مطهرش
در پشت در نبود گرانمایه همسرش
شد بسته گرچه به ریسمان دو دست او
بر سر نبود تیغ عدوی ستمگرش
گیرم که گشت همسر او غرق غم، ولی دیگر نخورد ضرب غلافی به پیکرش
گیرم که ریخت اشک عزیزانش از جفا
دیگر نسوخت لاله کوثر برابرش
گیرم که بود مادر طفلان او غمین
دیگر نبود غنچه نشکفته پرپرش
باید گریست در غم آن طفل نازنین
طفلی که دید حادثه در بطن مادرش
با آن که برد پای پیاده عدو ورا
دیگر نبود شاهد آن لحظه دخترش
عمامه‌اش فتاد اگر چه ز. سر، ولی دیگر نبود هجمه‌ی نا اهل بر سرش
از غصّه دید گریه اهل و عیال خود.
امّا ندید صدْمه به پهلوی همسرش
گرچه نشست آه و فغانش به دل، ولی سیلی نخورد بر رخ تنها صنوبرش
خون می‌شود دو دیده «یاسر» چو قلب یار
زین ظلم بی شمار که سخت است باورش
بردند اگر هجوم به بیت مطهرش
در پشت در نبود گرانمایه همسرش
شد بسته گرچه به ریسمان دو دست او
بر سر نبود تیغ عدوی ستمگرش
گیرم که گشت همسر او غرق غم، ولی دیگر نخورد ضرب غلافی به پیکرش
گیرم که ریخت اشک عزیزانش از جفا
دیگر نسوخت لاله کوثر برابرش
گیرم که بود مادر طفلان او غمین
دیگر نبود غنچه نشکفته پرپرش
باید گریست در غم آن طفل نازنین
طفلی که دید حادثه در بطن مادرش
با آن که برد پای پیاده عدو ورا
دیگر نبود شاهد آن لحظه دخترش
عمامه‌اش فتاد اگر چه ز. سر، ولی دیگر نبود هجمه‌ی نا اهل بر سرش
از غصّه دید گریه اهل و عیال خود.
امّا ندید صدْمه به پهلوی همسرش
گرچه نشست آه و فغانش به دل، ولی سیلی نخورد بر رخ تنها صنوبرش
خون می‌شود دو دیده «یاسر» چو قلب یار
زین ظلم بی شمار که سخت است باورش
ارسال نظرات