به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری دانشجو، پرویز سروری عضو چهارمین شورای اسلامی شهر تهران با بیان اینکه برخی موارد در قانون منع به کارگیری بازنشستگان همچنان مبهم است گفت: موضوع بازنشستگی آقای افشانی بعد از تصویب طرح منع به کارگیری بازنشستگان مطرح شد. دو تحلیل دراین باره می‌توان ارائه داد. یک تحلیل موضوع عدم پیش بینی هم ترازی است که متاسفانه قانون شفاف و صریحی درباره آن وجود ندارد و اینکه آیا عملا افشانی به عنوان شهردار تهران هم تراز با وزرا محسوب می‌شود و می‌تواند همچنان مدیر شهرداری باشد یا خیر؟
وی با مبهم خواندن وضعیت ماندن یا رفتن شهردار تهران خاطر نشان کرد: هر چند برخی موضوع ایثارگری افشانی را در این موضوع مطرح می‌کنند که جانبازی ایشان را از این قانون معاف می‌کند، اما وضعیت شهردار تهران با توجه به تصویب قانون منع به کارگیری بازنشستگان همچنان در هاله‌ای از ابهام قرار دارد بنابراین به طور قاطع نمی‌توان گفت: ماندن یا نماندن افشانی در شهرداری تهران قطعی است.
سروری سهم خواهی اصلاح طلبان را از شهرداری اینگونه مثال زد: مسلما با توجه به تداوم کشمکش که بین احزاب اصلاح طلب در کارگزاران، اعتماد ملی و مشارکتی‌ها در مباحث مربوط به شورای اسلامی شهر تهران وجود دارد (با توجه به اینکه شورا تقریبا لیست احزاب و گروه‌هاست) بنابراین هر یک از احزاب یاد شده به دنبال کسب سهمیه خود از شهر است. یقینا این کشمکش‌ها تداوم خواهد داشت و نمی‌توان زمان مشخصی را برای پایان آن تصور کرد.
وی در خصوص گزارش‌هایی مبنی بر تلاش حزب کارگزاران برای حذف افشانی و جایگزینی محسن هاشمی افزود: از زمان استعفای آقای نجفی تا کنون کارگزاران تمایل زیادی به شهردار شدن آقای محسن هاشمی دارند، آن‌ها حتی با ورود آقای چمران به شورای شهر مشکلی ندارند چرا که معتقدند یک رای نمی‌تواند چندان تاثیر گذار باشد. کارگزارانی‌ها هر آنچه مانع شهردار شدن محسن هاشمی بود را بهانه سایر احزاب اصلاح طلب می‌دانند تا محسن هاشمی راهی خیابان بهشت شود! این اختلاف با شهردار شدن افشانی دامن گرفت و افزایش چشمگیری یافت؛ بنابراین مشخص است که آن‌ها به دنبال فرصتی برای تضعیف وضعیت افشانی در شهرداری تهران هستند تا با رفتن شهردار تهران فرصت دوباره‌ای برای انتخاب شهردار مورد نظر کارگزارانی‌ها به آن‌ها رو کند.
عضو پیشین شورای شهر تهران دراین باره افزود: به نوعی می‌توان گفت: کارگزارانی‌ها شهرداری را از آن خود می‌دانند. با توجه به اینکه دبیر کل حزب کارگزاران کرباسچی سابقه مدیریت شهر تهران را داشته آن‌ها معتقدند توانمندترین فرد برای مدیریت پایتخت کسی جز محسن هاشمی نیست. اعتقاد به مدیریت هاشمی در شهر تهران منجر به افزایش دامنه تنش‌های بین حزبی در اصلاح طلبان شده و عملا این اختلافات به گروه‌هایی که در تشکیل لیست شورای شهر سهمی داشته‌اند کشیده شده و شورای شهر را نیز تحت تاثیر قرار داده است.
سروری با عبرت آموز خواندن لیست شورای شهر برای همه سیاسیون تصریح کرد: بی ثباتی مدیریتی وعدم توجه به مطالبات شهروندان تهرانی، خوابیدن پروژه‌ها و توقف شهر همه وهمه بیانگر اختلاف نظر‌هایی است که تهران را از رشد و پیشرفت دور نگاه داشته است. به هر حال آنچه که در تهران انجام نمی‌شود همه و همه ماحصل و تبلور درگیری‌های داخلی بین احزابی است که اتفاقا باید برای همه سیاسیون درس عبرتی باشد که بستن لیستی سیاسی برای شورای شهری که فضای کاملا کارشناسی وغیرسیاسی دارد تا چه حد به شهر تهران آسیب زد و در شورایی که نباید برخوردی سیاسی صورت بگیرد، حجم برخورد‌های سیاسی مانع خدمات رسانی به مردم شد.
وی درپایان با مقایسه مدیریت نجفی و افشانی اظهار داشت: با آنکه هنوز نمی‌توان نتیجه گیری قابل قبولی در مدیریت افشانی گرفت، اما در مجموع بین نجفی و افشانی، رفتار و عملکرد افشانی قابل قبول‌تر است بنابراین می‌توان امتیاز بهتری به لحاظ موضع گیری به وی داد. اینکه افشانی کمتر به حواشی می‌پردازند و به گونه‌ای وانمود می‌کند که می‌خواهند بر فعالیت‌های شهری تمرکز داشته باشند خوب است به شرط اینکه در حد حرف باقی نماند وعملیاتی شود. به هر حال رفتار افشانی تا کنون منطقی‌تر و معقول‌تر از نجفی بوده بنابراین امید می‌رود با دوری از حاشیه‌ها به آنچه به مردم قول دادند در حد وسع و توان عمل کنند.
وی با مبهم خواندن وضعیت ماندن یا رفتن شهردار تهران خاطر نشان کرد: هر چند برخی موضوع ایثارگری افشانی را در این موضوع مطرح می‌کنند که جانبازی ایشان را از این قانون معاف می‌کند، اما وضعیت شهردار تهران با توجه به تصویب قانون منع به کارگیری بازنشستگان همچنان در هاله‌ای از ابهام قرار دارد بنابراین به طور قاطع نمی‌توان گفت: ماندن یا نماندن افشانی در شهرداری تهران قطعی است.
سروری سهم خواهی اصلاح طلبان را از شهرداری اینگونه مثال زد: مسلما با توجه به تداوم کشمکش که بین احزاب اصلاح طلب در کارگزاران، اعتماد ملی و مشارکتی‌ها در مباحث مربوط به شورای اسلامی شهر تهران وجود دارد (با توجه به اینکه شورا تقریبا لیست احزاب و گروه‌هاست) بنابراین هر یک از احزاب یاد شده به دنبال کسب سهمیه خود از شهر است. یقینا این کشمکش‌ها تداوم خواهد داشت و نمی‌توان زمان مشخصی را برای پایان آن تصور کرد.
وی در خصوص گزارش‌هایی مبنی بر تلاش حزب کارگزاران برای حذف افشانی و جایگزینی محسن هاشمی افزود: از زمان استعفای آقای نجفی تا کنون کارگزاران تمایل زیادی به شهردار شدن آقای محسن هاشمی دارند، آن‌ها حتی با ورود آقای چمران به شورای شهر مشکلی ندارند چرا که معتقدند یک رای نمی‌تواند چندان تاثیر گذار باشد. کارگزارانی‌ها هر آنچه مانع شهردار شدن محسن هاشمی بود را بهانه سایر احزاب اصلاح طلب می‌دانند تا محسن هاشمی راهی خیابان بهشت شود! این اختلاف با شهردار شدن افشانی دامن گرفت و افزایش چشمگیری یافت؛ بنابراین مشخص است که آن‌ها به دنبال فرصتی برای تضعیف وضعیت افشانی در شهرداری تهران هستند تا با رفتن شهردار تهران فرصت دوباره‌ای برای انتخاب شهردار مورد نظر کارگزارانی‌ها به آن‌ها رو کند.
عضو پیشین شورای شهر تهران دراین باره افزود: به نوعی می‌توان گفت: کارگزارانی‌ها شهرداری را از آن خود می‌دانند. با توجه به اینکه دبیر کل حزب کارگزاران کرباسچی سابقه مدیریت شهر تهران را داشته آن‌ها معتقدند توانمندترین فرد برای مدیریت پایتخت کسی جز محسن هاشمی نیست. اعتقاد به مدیریت هاشمی در شهر تهران منجر به افزایش دامنه تنش‌های بین حزبی در اصلاح طلبان شده و عملا این اختلافات به گروه‌هایی که در تشکیل لیست شورای شهر سهمی داشته‌اند کشیده شده و شورای شهر را نیز تحت تاثیر قرار داده است.
سروری با عبرت آموز خواندن لیست شورای شهر برای همه سیاسیون تصریح کرد: بی ثباتی مدیریتی وعدم توجه به مطالبات شهروندان تهرانی، خوابیدن پروژه‌ها و توقف شهر همه وهمه بیانگر اختلاف نظر‌هایی است که تهران را از رشد و پیشرفت دور نگاه داشته است. به هر حال آنچه که در تهران انجام نمی‌شود همه و همه ماحصل و تبلور درگیری‌های داخلی بین احزابی است که اتفاقا باید برای همه سیاسیون درس عبرتی باشد که بستن لیستی سیاسی برای شورای شهری که فضای کاملا کارشناسی وغیرسیاسی دارد تا چه حد به شهر تهران آسیب زد و در شورایی که نباید برخوردی سیاسی صورت بگیرد، حجم برخورد‌های سیاسی مانع خدمات رسانی به مردم شد.
وی درپایان با مقایسه مدیریت نجفی و افشانی اظهار داشت: با آنکه هنوز نمی‌توان نتیجه گیری قابل قبولی در مدیریت افشانی گرفت، اما در مجموع بین نجفی و افشانی، رفتار و عملکرد افشانی قابل قبول‌تر است بنابراین می‌توان امتیاز بهتری به لحاظ موضع گیری به وی داد. اینکه افشانی کمتر به حواشی می‌پردازند و به گونه‌ای وانمود می‌کند که می‌خواهند بر فعالیت‌های شهری تمرکز داشته باشند خوب است به شرط اینکه در حد حرف باقی نماند وعملیاتی شود. به هر حال رفتار افشانی تا کنون منطقی‌تر و معقول‌تر از نجفی بوده بنابراین امید می‌رود با دوری از حاشیه‌ها به آنچه به مردم قول دادند در حد وسع و توان عمل کنند.
ارسال نظرات