با تلاش محققان بریتانیایی؛
به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، انجمن تحقیقات علوم فیزیک و مهندسی ۱۰۰۰۰۰ پوند حمایت مالی به محققان دانشگاه متروپولیتن منچستر (MMU) اعطا کردند تا با استفاده از آن راهکار تازه‌ای در بخش انرژی‌های تجدیدپذیر ارائه شود.
ساموئل رولی نیل از محققان این پروژه می‌گوید: «کشور‌های فاقد منابع انرژی باید به سرعت راهکاری برای تأمین نیاز انرژی خود به کار گیرند. از این رو هیدروژن را می‌توان گزینه‌ای مناسب برای تولید انرژی و جایگزین سوخت‌های فسیلی دانست.»
ایده‌ی اصلی این است که آب تجزیه‌شده و هیدروژن تولید شود. در واقع از دو الکترود برای الکترولیز آب و تبدیل مولکول‌های آب به اکسیژن و هیدروژن استفاده شده‌است. هیدروژن تولید شده را می‌توان به محل مورد نظر انتقال داد و در آنجا ذخیره کرد. هیدروژن در پیل‌های سوختی قابل استفاده است و می‌تواند نیاز به الکتریسیته را تأمین کند.
رولی نیل می‌گوید: «الکتریسیته‌ی تولید شده با استفاده از باد، جزر و مد یا نور خورشید اغلب دارای مشکلاتی است، به‌طوری که مصرف‌کننده مجبور به اتصال به شبکه برق شهری است. این انرژی باید در باتری‌های گرانقیمت ذخیره شده تا استفاده شود. اما در این روش هیدروژن را به راحتی می‌توان به‌صورت فیزیکی ذخیره و جابه‌جا کرد. سوخت هیدروژن، با آزاد شدن آب همراه است که مشکل زیست‌محیطی ندارد.»
معمولاً از الکترود‌های گرانقیمت پلاتین و ایریدیم برای این کار استفاده می‌شود. اما محققان این پروژه قصد دارند تا از فناوری نانو برای این کار استفاده کنند. آن‌ها نانوجوهر‌هایی مبتنی بر کربن ساختند که می‌تواند در تولید این الکترود استفاده شود. در واقع با استفاده از نانوجوهر، الکترود در شکل و ابعاد دلخواه چاپ شده و به تولید انبوه و صنعتی می‌رسد.
در این پروژه محققان با مرکز انرژی دریایی اروپا همکاری دارند. قرار است طی شش ماه آینده، این الکترود‌ها در این دانشگاه ساخته شده و بعد در اسکاتلند نصب و راه‌اندازی شوند.
ساموئل رولی نیل از محققان این پروژه می‌گوید: «کشور‌های فاقد منابع انرژی باید به سرعت راهکاری برای تأمین نیاز انرژی خود به کار گیرند. از این رو هیدروژن را می‌توان گزینه‌ای مناسب برای تولید انرژی و جایگزین سوخت‌های فسیلی دانست.»
ایده‌ی اصلی این است که آب تجزیه‌شده و هیدروژن تولید شود. در واقع از دو الکترود برای الکترولیز آب و تبدیل مولکول‌های آب به اکسیژن و هیدروژن استفاده شده‌است. هیدروژن تولید شده را می‌توان به محل مورد نظر انتقال داد و در آنجا ذخیره کرد. هیدروژن در پیل‌های سوختی قابل استفاده است و می‌تواند نیاز به الکتریسیته را تأمین کند.
رولی نیل می‌گوید: «الکتریسیته‌ی تولید شده با استفاده از باد، جزر و مد یا نور خورشید اغلب دارای مشکلاتی است، به‌طوری که مصرف‌کننده مجبور به اتصال به شبکه برق شهری است. این انرژی باید در باتری‌های گرانقیمت ذخیره شده تا استفاده شود. اما در این روش هیدروژن را به راحتی می‌توان به‌صورت فیزیکی ذخیره و جابه‌جا کرد. سوخت هیدروژن، با آزاد شدن آب همراه است که مشکل زیست‌محیطی ندارد.»
معمولاً از الکترود‌های گرانقیمت پلاتین و ایریدیم برای این کار استفاده می‌شود. اما محققان این پروژه قصد دارند تا از فناوری نانو برای این کار استفاده کنند. آن‌ها نانوجوهر‌هایی مبتنی بر کربن ساختند که می‌تواند در تولید این الکترود استفاده شود. در واقع با استفاده از نانوجوهر، الکترود در شکل و ابعاد دلخواه چاپ شده و به تولید انبوه و صنعتی می‌رسد.
در این پروژه محققان با مرکز انرژی دریایی اروپا همکاری دارند. قرار است طی شش ماه آینده، این الکترود‌ها در این دانشگاه ساخته شده و بعد در اسکاتلند نصب و راه‌اندازی شوند.
ارسال نظرات