رسانه‎ها سکوت را جایگزین حق برخورداری از صلح در جهان معاصر کرده‎اند

به گزارش خبرنگار سیاسی خبرگزاری دانشجو، با عنایت به اینکه 30 شهریور ماه هر سال (21سپتامبر )، از سوی سازمان ملل بعنوان روز جهانی صلح نامگذاری شده است و امسال شعار این روز " حق بر صلح به مناسبت هفتادمین سالگرد اعلامیه جهانی حقوق بشر " تعیین شده است؛ مجمع جهانی صلح اسلامی به عنوان یک نهاد غیردولتی فعال در این عرصه مصاحبه اختصاصی با دکتر هانس اوکو (کشیش کلیسای سوئد و عضو شورای جهانی کلیساها WCC) را ترتیب داده و آن را در اختیار خبرگزاری دانشجو قرار داده است. متن این مصاحبه به شرح ذیل می باشد:
متن مصاحبه بدین شرح می باشد:
با توجه به شعار امسال سازمان ملل "حق بر صلح به مناسبت هفتادمین سالگرد اعلامیه جهانی حقوق بشر"به نظر شما تا چه حدی این شعار در زمینه برقراری صلح در جهان محقق خواهد شد؟
ما امروز در جهانی زندگی می کنیم که واقعاً نمی دانیم چه باید کرد. جهان امروز در دست رهبران سیاسی قرار دارد که از اجرا و پای بندی به صلح و آرامش بسیار دور هستند.خودشیفتگی و فردگرایی بر ذهنیت رهبران سیاسی جهان حاکم است. رسانه ها هم در دست همین رهبران سیاسی است، و آنچه که بیشتر از این رسانه ها شنیده می شود «سکوت» است تا اقدام عملی برای نیل به « حق برخورداری از صلح». لذا ما باید تلاش برای نیل به صلح را از طریقی کاملاً متفاوت آغاز کنیم؛ یعنی باید به دنبال ایجاد اتحاد میان مردم، مردان و زنان، پسران و دختران، و پیران و جوانان با ملیتها، مذاهب و فرهنگهای مختلف باشیم و ببینیم چگونه با همیاری هم و در بسترهای مختلفی که داریم می توانیم فرهنگی متضاد با فرهنگ رایج در جهان (برای نیل به صلح) را که امروز جهان به آن نیاز دارد، به منصه ظهور برسانیم.

به نظر شما با توجه به تحولات اخیر در منطقه و جهان از جمله داعش، سوریه، حمله عربستان سعودی در یمن، جنایات رژیم صهیونیستی در غزه و مسلمانان میانمار و بخصوص نا امنی و بی ثباتی در غرب آسیا برای ایجاد جهانی مملو از صلح و امنیت در سطح بین المللی چه الزاماتی وجود دارد؟
اینکه بیاییم و جهان را با قرار دادن سفید در برابر سیاه، مسلمان در برابر مسیحی، و این گروه در برابر آن گروه به چالش بکشیم کار دشواری نیست.
برای نیل به جهانی پر از صلح و امنیت، ما باید با « انتقاد کردن از خود » شروع کنیم و با ذهنی باز بپذیریم که آنچه هر یک از ما به آن تمسک می جوید، نیز، می تواند نقطه‏ ضعف های خودش را داشته باشد؛ و چه بسا باعث سیاه نمایی افراد دیگر شود؛ و بدانیم که هر یک از ما با استفادة نادرست از قدرت و توانی که در اختیار داشته ایم، چه بسا ممکن است خود را در جایگاه خداوند (العیاذ بالله) گذاشته باشیم. ما باید تلاش کنیم تا گناهان پدران و نسل های پیشین خود را کشف نموده، سعی در زدودن آنها نماییم.
ما باید جرأت روبرو شدن با واقعیتها را داشته باشیم و بدانیم که پدیده هایی چون داعش، عربستان سعودی یا ایجاد دولت اسرائیل نمیتواند جدای از سیاستهای خودخواهانه و منفعت طلبانة انگلیس و آمریکا برای در دست گرفتن کنترل جهان و حفظ امپراتوری هاشان در نظر گرفته شود.
ما همچنین باید شجاعت آن را داشته باشیم که قبول کنیم دیدگاههای خودمان نیز می‏تواند اسیر قدرتمان باشد.

با توجه به اهداف و اقدامات مجمع جهانی صلح اسلامی در زمینه برقراری صلح عادلانه در جهان، پیشنهاد شما برای ترویج گفتمان صلح عادلانه در جهان چیست؟
مذاکرات درازمدت و جدی در میان جوامع مسلمان برای بررسی راهکارهای تغییر نگرش جهانیان نسبت به اسلام، امروزه یک ضرورت است. ما باید با «رویکردی منتقدانه نسبت به خودمان» ببینیم پیروان و رهبران مکاتب مسلمان در کدام نقطه ها از قدرت خود استفادة نادرست، و به مخدوش نمودن چهره اسلام ـ که امروزه دستاویزی برای دشمنان اسلام شده است کمک نموده اند؟ جوامع مسلمان باید به کشف دوبارة میراث خود روی آورند؛ و برای مثال عمق معنای تکبیر(الله اکبر) که الهام بخش و مؤثر در ایجاد بسیاری از فلاسفه، شعرا، خوانندگان، و رؤیاپردازان بوده و همچنان بر مردم جهان و حتی بر جوامع سکولار تأثیرگذار است را دریابند.

به نظر شما سازمان ها و نهادهای بین المللی و مدافع حقوق بشر و مسول در برقراری صلح در جهان چرا تاکنون نتوانسته اند به مسوولیت حقیقی خود در تامین و برقراری صلح در جهان عمل کنند؟
بله. من هم بر همین عقیده ام (که سازمانهای بین المللی و مدافع حقوق بشر و مسئول برقراری صلح در جهان به مسئولیتهایشان عمل نکرده اند) زیرا بسیاری از همین سازمانها در چارچوب دستورالعملهای خودشان محصور شده اند و چشمشان از دیدن فعالان واقعی (صلح دوست و حامی حقوق بشر) عاجز است.