کارگاه‌های آموزشی شناخت انواع قرص‌های روانگردان در دانشگاه ایلام برگزار شد

به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو به نقل از روابط عمومی دانشگاه ایلام، کارگاه‌های آموزشی پیشگیری از اعتیاد قرص‌های روانگردان و آثار سوء آنها، تقویت قدرت نه گفتن و کنترل خشم به همت مرکز بهداشت، درمان و مشاوره دانشگاه، در سه نوبت  در محل سالن فرزانگان برگزار شد.

 

کارگاه اول با موضوع پیشگیری از اعتیاد (قرص‌های روانگردان و آثار سوء آنها) با تدریس جوهری برگزار شد، وی در زمینه تعریف قرص‌های روان گردان، بیان داشت: قرص‌های روان گردان به دسته‌ای از مواد طبیعی یا ساختگی گفته می‌شود که موجب تأثیر بر مغز و سلسله اعصاب انسان در نقش آگونیست گیرنده سروتونین می‌شوند و آن را از حالت طبیعی خارج می‌کنند و در کل اثر اصلی این مواد تغییر دادن شناخت و ادراک فرد است.

 جوهری در ادامه انواع قرص‌های روان گردان و آثار سوء آن‌ها را معرفی کرد و در زمینه تاثیر این نوع قرص ها، گفت: اختلال عملکرد شغلی و اجتماعی، خواب آلودگی، اختلال درک، از بین رفتن سلول‌های مغزی، کاهش بهره هوشی، آسیب‌های جدی به کبد و کلیه و عضلات و ریه، کاهش وزن، کاهش میل جنسی، تیره شدن پوست، احتمال ابتلا به هپاتیت، قرمز شدن چشم و زمینه سازی برای انواع سرطان از جمله آثار سوء مصرف قرص‌های روان گردان در افراد مختلف است.

 

جوهری در زمینه پیشگیری از مصرف این نوع قرص ها، اظهار داشت: تربیت صحیح خانواده، مراقبت‌های بجا و شایسته، رفاقت با بچه ها، تأمین محبت، عدم کنترل شدید و دوری از تنبیه از عواملی هستند که موجب جلوگیری گرایش جوانان به سمت این محرک‌ها می‌شوند.

وی افزود: اطلاع‌رسانی از طریق رسانه‌ها و بالا‌بردن آگاهی جوانان از عواقب مصرف قرص‌های روانگردان نیز سبب پایین‌آمدن ضربه‌های ناشی از این محرک‌ها می‌شود و این امر می‌تواند از طریق مراکز مسئول، مدارس، دانشگاه‌ها و رسانه‌های جمعی در قالب برگزاری کنگره‌ها و سمینارها، چاپ مقاله‌ها و کتاب‌ها و گنجاندن سرفصل‌هایی در کتاب‌های درسی و دانشگاهی و تولید فیلم‌های آموزشی به انجام برسد.

جوهری اضافه کرد: حمایت از سازمان‌های مردمی و آموزش مهارت‌های پس از ترک، برای شروع یک زندگی سالم ازجمله اقدامات فوری و ضروری است که باید به انجام رساند. همواره باید این نکته را درنظر داشت که بهترین راه درمان، مصرف نکردن است، زیرا این مواد با ظاهر فریبنده خود مانند سرابی فرد را به‌ خود جلب کرده و بی درنگ او را در باتلاق نیستی فرو می‌برند.

 

کارگاه دوم با عنوان «تقویت قدرت نه گفتن»، با تدریس شهبازی از مشاورین مرکز بهداشت، درمان و مشاوره دانشگاه، برگزار شد که  شهبازی، در این زمینه بیان داشت: اگر تمایل دارید نه گفتن را بیاموزید بهتر است ابتدا نه گفتن به خود را تمرین کنید و به خواسته‌ها و تمایلات منفی خود نه بگویید و به تقویت مهارت‌های نه گفتن خود بپردازیدو بعد از این کار با استفاده از چند جمله ساده قادر خواهید بود نظر منفی خود را به فرد مقابل انتقال دهید و لازم به ذکر است رد درخواست دیگران با به کاربردن برخی مهارت‌های ساده امکانپذیر خواهد بود.

 شهبازی افزود: مشخص کردن اهداف و برنامه ها، تقویت اعتماد به نفس، تمرین نه گفتن در مسائل جزئی تر، دقت و توجه به افرادی که قاطعیت و مهارت‌های خوبی در این زمینه دارند، افزایش اطلاعات و آگاهی‌های فردی از جمله اصولی است که برای نه گفتن لازم و ضروری است.

کارگاه سوم با موضوع «کنترل خشم»، با تدرس  احمدی از روان شناسان استان، برگزار گردید. احمدی در این زمینه، گفت: همه ما خشم را می‌شناسیم، و همه آن را احساس کرده ایم؛ خشم یک هیجان انسانیکاملاً بهنجار و معمولاً مفید است. اما وقتی که از کنترل فرد خارج می‌شود، تخریب کننده می‌گردد، خشم می‌تواند مشکلاتی در محل کار، در روابط بین فردی، و بطور کلی در کیفیت زندگی شما بوجود بیاورد. خشم ممکن است این احساس را در شما ایجاد کند که در چنگال یک هیجان قوی و غیر قابل پیش بینی قرار گرفته اید.

 

 احمدی در ادامه با تعریف انواع خشم، دلایل بروز خشم، نحوه ابراز خشم در افراد مختلف، در زمینه اداره و کنترل خشم، پنج راهکار را به شرح ذیل ارائه داد:

گام نخست: موقعیتی که شما را خشمگین کرده توصیف کنید مثلاً کسی مزاحم وقت شما شده است یا شما به شخصی پول قرض داده و او پولتان را برنمی گرداند.

گام دوم: فکر‌هایی که به ذهنتان می‌آید و آن را در سرتان تکرار می‌کنید بنویسید. مثلاً من که بیکار نیستم، او باید ملاحظه می‌کرد و پولم را در موعد مقرر به من پس می‌داد.

گام سوم: احتمال و میزان نادرستی این افکار را بررسی کنید. مثلاً پیش از این به او نگفته بودم بدون اطلاع به من مراجعه نکند؛ یا باید موقع پول دادن بیشتر دقت می‌کردم.

گام چهارم: حالا باید چکار کنم، بهترین کاری که می‌توانم انجام بدهم چیست. باید بنشینم و بهترین طرح ممکن را برای حل مشکل پیش آمده بریزم حداقل به سه راه حل با صددرصد نتیجه بخش بودن فکر کنید. مثلاً به او می‌گویم برای دفعه بعد با من هماهنگ کند و یا با او صحبت می‌کنم و برای تاریخ مشخصی از او تعهد می‌گیرم.

گام پنجم: نتیجه اقدامم چه شد. اگر به نتیجه رسید چه منافعی برای من و دیگری داشت. اگر نتیجه نداشت آیا راه دیگری برای حل مشکل وجود دارد؟ از طرح‌های مختلفی که پیش از این در نظر گرفته بودم استفاده کنم تا مشکل حل شود. به اجرای راه حل دوم فکر می‌کنم و بازهم منتظر نتیجه می‌مانم باید ببینم رفتارم چه تأثیر بر دیگری گذاست. او چه کرد و چه احساسی در من ایجاد شد.