یادداشت دانشجویی|
گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو-اسماعیل کوهی‌مقدم*؛ همه انتظارات رهبر انقلاب از تشکل های دانشجویی در قالب گفتمان سازی و مطالبه گری و مبتنی بر مسائلی همچون نفی استکبار و نظام سلطه، ضدیت با اشرافی گری، تاکید بر نقش مردم است که در همه این موارد هم انتظار ایشان غلبه دادن این کلیدواژه های گفتمانی در دانشگاه است.
ایشان به لزوم ترویج امید در دانشگاه ها، ایجاد تخاطب واقعی با دانشجویان، کمک به پیشرفت علمی کشور (که مهمترین پایگاه آن دانشگاه است) و پرداختن عمیق به کلیدواژه های انقلاب اسلامی سفارش می کنند که همه این ها در دانشگاه و در مواجهه با دانشجویان باید صورت بپذیرد؛ حتی ایشان در پیام شش هشت سال 81 هم قالب پاسخ خواستن (مطالبه گری) را به عنوان مدل مناسب عدالتخواهی معرفی می کنند و در جای دیگری به جای تاکید بر مصادیق فساد، فریاد زدن گفتمان عدالت را توصیه می کنند.
به وضوح نمایان است کارهایی که رهبری از تشکل های دانشجویی انتظار دارند، در داخل دانشگاه تمرکز دارد و در برخی موارد تشکل دانشجویی باید مطابق با گفتمان خود از مسئولان کشور پاسخ بخواهد که این هم اگر درست به آن نگاه کنیم، امتداد همان کاری است که از داخل دانشگاه شروع شده است، چیزی که رهبر انقلاب حداقل در 17 سال اخیر از جنبش دانشجویی می خواهد چیزی جز این نیست.
سطحی نگری تشکل های دانشجویی در مباحث مختلف، ضعف در تشکیلات، ضعف در ارتباط با بدنه دانشجویان، مطالبه گری های بی سر و ته، فعالیت های دانشجویی سخیف و مخاطب محور (بخوانید صرفا سالن پر کن)، همه و همه ناشی از عدم توجه تشکل های دانشجویی به وظایف اصلی خود در دانشگاه است. از نظر من اردوی جهادی، راهیان نور، پیگیری یک پرونده قضایی، پیگیری مطالبات مصداقی مردم و .... مقدس و قابل احترام است؛ اما برای یک تشکل دانشجوییِ دانشگاهی در بهترین حالت باید یک فعالیت مقطعی و یک "فرع" تلقی شود، که "اصل" شدن آن تنها آورده اش بازماندن از وظایف و اهداف اصلی است.
برنامه اخیر ثریا، فارغ از انتقادات به جزئیات، مدام در حال پرسیدن این سوال است که "شما در پاسخ به خواسته های اصلی مردم چه کردید؟" یا " نبود شما چه تاثیری بر زندگی مردم دارد؟" حال آنکه همه وظایف ذکر شده بالا در پاسخ به نیازهای مردم است؛ اما چیزی که برنامه از تشکل دانشجویی می خواهد فعالیت های مصداقی صرف و پیگیری مشکلات مردم است.
این رویکرد نه صرفا یک رویکرد اشتباه در یک برنامه تلویزیونی انقلابی بلکه پمپاژ یک ایده به بدنه جامعه و تشکل های دانشجویی است در تنها برنامه تلویزیونی است که در طول یکسال در اختیار تشکل ها قرار دارد. حال من از شما می پرسم، این "فرع را اصل کردن" را می دیدیم و خود جزئی از آن می بودیم؟! به تصمیم درست شورای مرکزی دفتر تحکیم وحدت در مواجهه با این مسئله آفرین می گویم.
*دبیر سابق اتحادیه دفتر تحکیم وحدت
انتشار یادداشت‌های دانشجویی به معنای تأیید تمامی محتوای آن توسط «خبرگزاری دانشجو» نیست و صرفاً منعکس کننده نظرات گروه‌ها و فعالین دانشجویی است.
ارسال نظرات