گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو؛ سیاستمدارها گاهی برای رسیدن به اهدافشان، باید شعبدهبازی کنند. نه اینکه مجبور باشند از کلاههایشان خرگوش بیرون بیاورند، اما باید تردستی کنند. باید چشمبندی بلد باشند. مثلا طرحی را که در صف ایستاده و تا رسیدن نوبتش برای بررسی در صحن علنی مجلس، چند ماه زمان مانده، به یکباره وارد دستور کنند و به رای بگذارند. بی آنکه کار کارشناسی مشخصی روی آن انجام شده باشد. بی آنکه پیامدهای اجرایش را کسی درست بداند.
طرح «استانی شدن انتخابات» مجلس شورای اسلامی و مطرح شدنش در دستور این هفتهی صحن علنی مجلس، یک شعبده تمامعیار است. طرحی که میگوید برای نماینده شدن، علاوه بر 20 درصد آرای حوزه انتخابیه، هر نامزد باید در سطح استان خود هم نسبت به رقبایش برتری داشته باشد. و این یعنی مثلاً اهالی زابل برای نماینده زاهدان حق رای دارند، یا ساکنین سبزوار در تعیین نماینده مشهد نقشآفرین هستند. خلاصه اینکه چنین طرحی یعنی به هم خوردن بافت فعلی مجلس، کمتر شدن نقش مردم در تعیین نمایندگان خود، پاس گل به باندهای قدرت و ثروت و در نهایت، تبدیل شدن مجلس به قتلگاه مردمسالاری.
نمایندگان جنبش دانشجویی اما نسبت به چنین طرحی بیتفاوت نیستند. سارا عاقلی دبیر واحد سیاسی دفتر تحکیم وحدت و دانشجوی کارشناسی ارشد رشته علومسیاسی دانشگاه شهید بهشتی، و علیرضا فیروزی دبیر واحد سیاسی اتحادیه انجمن اسلامی مستقل و دانشجوی رشته علومسیاسی، مهمان ما بودند تا از کم و کیف این طرح بگویند. از اینکه چرا با آن مخالفند، و چرا آن را بر خلاف منافع ملی میدانند. کلیپ زیر، روایت آنها از یک طرح عجیب در مجلس است. طرحی که به شعبده بیشتر شبیه است تا یک طرح سیاستگذارانهی کارشناسی شده. چند دقیقهای را مهمان نظرات دانشجویان باشید:
فرهنگ شهرستانهای کوچک و پر رنگ شدن اثر رای مردم شهرهای پرجمعیت مانند
کلانشهرها است. مثلا در استان تهران دیگر رای مردم قرچک هرگز دیده نخواهد
شد و یا در سیستان و بلوچستان مردم شیعه زابل برای همیشه از صحنه استان
حذف می شود. ثانیا حذف کاندیداهای مستقل و مردمی و رای آوری کاندیداهای
حزبی و لیستی.