رئیس دانشگاه شهید چمران اهواز گفت: افزایش متوسط ۱۴ درصدی بودجه به هیچ وجه پاسخگوی نیازهای هیچکدام از دانشگاههای کشور نیست.
غلامحسین خواجه، رئیس دانشگاه شهید چمران اهواز در گفتگو با خبرنگار دانشگاه خبرگزاری دانشجو، با اشاره به بودجه اختصاص یافته به این دانشگاه گفت: بودجهای که برای سال ۹۸ دانشگاهها در نظر گرفته شده، هنوز نهایی نشده و در صحن مجلس در حال بررسی است و احتمال بروز تغییراتی در این بودجه وجود دارد.
وی افزود: آنچه که مسلم است متوسط افزایش بودجه دانشگاههای کشور برای سال ۹۸ حدودا ۱۴ درصد است.
خواجه اضافه کرد: افزایش متوسط ۱۴ درصدی بودجه به هیچ وجه پاسخگوی نیازهای هیچکدام از دانشگاههای کشور نیست و حتی اگر این بودجه ۲۰ درصد افزایش مییافت، بازهم مشکلات دانشگاهها در زمینه تخصیص اعتبار حل نمیشد.
وی با بیان اینکه برای دانشگاه شهید چمران اهواز نیز همچون سایر دانشگاههای کشور افزایش بودجه در نظر گرفته شده است، ابراز داشت: با توجه به اینکه تمامی مواد و تجهیزات آزمایشگاهی هزینههای سرسام آوری به خود اختصاص میدهند و بسیاری از آنها باید از طرق ارزی تامین شوند، افزایش متوسط ۱۴ درصدی بودجه نمیتواند پاسخگوی نیازهای هیچکدام از دانشگاههای کشور باشد.
رئیس دانشگاه شهید چمران اهواز ادامه داد: با محدودسازی بودجه دانشگاه ها، کلیه فعالیتهای پژوهشی و آزمایشگاهی و کارگاهی دانشگاههایی که با تجهیزات و مواد آزمایشگاهی سروکار دارند، تحت تاثیر قرار خواهد گرفت.
وی ابراز داشت: در سال جاری نیز به دلیل افزایش شدید قیمتها در زمینه تامین مواد و تجهیزات شیمیایی مورد نیاز دانشکدههای دانشگاه شهید چمران اهواز با مشکلاتی مواجه شدیم و اکنون نمیتوانیم حتی مواد آزمایشگاهی را برای کلاسهای درس تامین کنیم.
خواجه خاطرنشان کرد: افزایش حداقلی بودجه هیچ مشکلی از دانشگاهها حل نمیکند و از نمایندگان مجلس شورای اسلامی خواستاریم به صورت ویژهای به بودجه دانشگاهها توجه داشته باشند؛ چرا که اجرا و انجام فعالیتهای پژوهشی و انعقاد قرارداد با سازمانهای مختلف مستلزم تامین امکانات از سوی دانشگاه است و تامین این امکانات از محل بودجه صورت میگیرد.
وی ادامه داد: در صورتی که دانشگاه نتواند امکانات لازم برای انعقاد قرارداد و انجام فعالیتهای پژوهشی را تامین کند قطعا در اجرای پروژهها موفق عمل نخواهد کرد.
رئیس دانشگاه شهید چمران اهواز تاکید کرد: بهتراست نمایندگان مجلس شورای اسلامی دانشگاهها را دریابند و نیازهای حداقلی آنان را تامین کنند تا دانشگاهها در قبال تامین نیازهای دانشجویان و جامعه دچار مشکل نشوند.