به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری دانشجو، با پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی در بهمن ۱۳۵۷ مشکلات از روز نخست آغاز شد، از تجزیه‌طلبی تا حملات گاه و بیگاه رژیم بعث عراق به نقاط مرزی که به جنگ تحمیلی هشت ساله در شهریور ۱۳۵۹ منتهی شد، از همان روزهای نخست نیز تحریم‌های آمریکا و برخی کشورهای غربی علیه کشورمان آغاز شد و ملتی انقلابی و نظامی نوپا با ده‌ها مشکل رنگارنگ مواجه شد.
هر یک از این مشکلات می‌توانست و می‌تواند ابرقدرتی را بر زمین زده و کمر او را بشکند ولی در چهار دهه گذشته نه تنها کمر این انقلاب و این ملت نشکسته و خم نشده که با همه ناملایمات هر گاه نسخه انقلاب مبنای عمل قرار گرفته موفق شده و از بن‌بست‌ها خارج و پیروز شده ایم و هرگاه نسخه‌های غربی و انحرافی را پیش گرفته ایم هیچ عایدی جز ضرر مطلق نصیبمان نشده است.
هر جا انقلابی عمل کردیم
رهبر معظم انقلاب ۱۴ خرداد ۱۳۹۵ در سالگرد ارتحال امام خمینی (ره) تصریح کردند: «بعد از رحلت امام، هر جا انقلابی عمل کردیم پیش رفتیم؛ هر جا از انقلابی‌گری و حرکت جهادی غفلت کردیم عقب ماندیم. این یک واقعیت است…مخاطب این سخن نسل امروز و نسل فردا و نسل فرداهای بعد است. همه مخاطب این سخن‌اند؛ می‌توان این راه را با شیوه انقلابی حرکت کرد؛ آن‌وقت پیشرفت قطعی است.»
شیوه انقلابی چیست که با عمل به آن می‌توان از بن‌بست‌ها خارج شد و موفقیت کسب کرد؟! بی‌شک اتکا به توانمندی‌های داخلی و در یک کلام «اقتصاد مقاومتی» مهم‌ترین نسخه است، نسخه انقلاب نسخه اقتصاد درون‌زا است، اقتصادی که اخم و لبخند دشمنان در بالا و پائین شدن آن اثری نداشته باشد نه نسخه‌های رنگارنگ لیبرال دمکراسی غربی که تکنوکرات‌ها گاه و بیگاه از آن سخن می‌گویند و در باغ سبز به ملت نشان می‌دهند.
اجرای سیاست‌های توسعه غربی در دولت‌های متعدد موسوم به اصلاحات و اعتدال به فقیرتر شدن مردم و روبرو شدن ملت و کشور با خطرات امنیتی، فکری و تربیتی بیشتر از ناحیه هجوم اسناد، مفاهیم و توصیه‌های بین‌المللی- مانند توصیه‌های FATF و سند توسعه پایدار ۲۰۳۰- منتهی شده است، خطراتی که بارها از سوی دلسوزان به مسئولین نسبت به آنها هشدار داده شده است.
شرایط امروز از زمان جنگ سخت‌تر نیست
نگاهی به شرایط کشور در سال‌های دفاع مقدس این سؤال را در اذهان عمومی به وجود می‌آورد که آیا به راستی مشکلات امروز بیشتر و سخت‌تر از دوران جنگ تحمیلی است؟!
نگاهی به وضعیت دوره جنگ نشان می‌دهد که اولاً درآمدهای نفتی و غیر نفتی کشور محدود بوده است، دوم اینکه این درآمدهای محدود محل هزینه‌های متفاوت و متعدد از جمله جنگ داشته است که بیشتر یا بخش اعظم آن به جز برهه‌هایی به دفاع از کشور در برابر تجاوز خارجی اختصاص می‌یافت با این وجود وقتی به جراید دهه شصت نگاه می‌اندازیم هر روز خبر از موفقیت، اختراع و افتتاحی است که نشان از پیشرفت کشور و حرکت رو به جلو داشته است.
سؤال اینجا است که چرا آن روزها با آن شرایط کشور هر روز پیشرفت جدیدی را تجربه می‌کرد ولی امروز به آن صورت نیست و یا موفقیت‌ها کیفیت آن روزها را ندارد؟! پاسخ روشن است، در دوره جنگ انقلابی بودیم و نسخه اسلام و انقلاب مبنای عمل بود.
جوانانی که جنگ را تجربه نکرده بودند به میدان دفاع از کشور رفته و هر کدام فرماندهی بخشی را به عهده گرفته و در حالی که بیش از چهل کشور جهان از جمله ابرقدرت‌های شرق و غرب از صدام حمایت می‌کردند دشمن را از خاک میهن بیرون کردند.
نسخه انقلاب یا تسلیم؟
تجربه نشان داده است که نسخه انقلاب که در برابر نسخه تسلیم و نگاه کردن و انتظار داشتن از بیگانه قرار دارد همواره چاره ساز و بن‌بست شکن بوده است، هزینه نسخه استقامت نیز برای مردم و کشور بسیار کمتر از سازش و تسلیم است.
رهبر معظم انقلاب یک فروردین ۱۳۹۵ طی سخنانی در این زمینه تصریح کرده‌اند: «ملت ایران از دوران مبارزه علیه رژیم وابسته پهلوی و حامیان مستکبرش تجربه‌ای روشن و گران‌بها اندوخته است. بازخوانی تاریخ معاصر نشان می‌دهد که در کشور ما، در طول این حدود پنجاه یا شصت سال -یعنی در دوره حکومت پهلوی و مقداری قبل از آن- اوّل انگلیس‌ها، بعد هم آمریکایی‌ها زمام امور را در دست داشتند و هر کاری می‌خواستند می‌کردند.»
معظم‌له در ۲۵ مرداد ۱۳۹۱ نیز دو نوع نگاه در آن برهه را تشریح و می‌گویند: «در چنین شرایطی طیف قابل توجهی از نخبگان، روشنفکران و روحانیون از «بی‌نتیجه بودن مبارزه» و بی‌ثمر بودن مجاهدت در این مسیر سخن می‌گفتند. در آن دورانِ اختناقِ طاغوت که فشارها زیاد بود «کسانی می‌گفتند آقا، «مشت است و درفش»، بیخود ایستادگی می‌کنید، بیخود مقاومت می‌کنید.»
آیت‌الله العظمی خامنه‌ای نگاه انقلابی یا همان نگاه امام را نیز این گونه توصیف می‌کنند: «اما از سوی دیگر امام خمینی (ره) و یاران مبارزش در میدانِ مبارزه، ایستادگی می‌کردند و «می گفتند نه، صَدَقُوا ما عاهَدوا الله عَلَیه فَمِنهُم مَن قَضَی نَحبَه وَ مِنهُم مَن یَنتَظِر.» نتیجه این صبر و ایستادگی، پیروزی بود و خدای متعال حادثه‌ای را پیش آورد که در دنیا هیچ‌کس باور نمی‌کرد؛ نه اینکه در ایران کسی باور نمی‌کرد، در دنیا هم کسی باور نمی‌کرد. کسی باور نمی‌کرد که آنچه آمریکایی‌ها آن را جزیره ثبات می‌دانند، این‌جور دستخوش طوفانی بشود که درنهایت به انزوای آمریکا، به انزوای استکبار، به انزوای انگلیس و عمّال و مزدورانشان منتهی شود.»
رهبر معظم انقلاب ۱۴ خرداد ۱۳۹۶ نیز طرز تفکر مبتنی بر سازش را توصیف و تصریح می‌کنند: «افرادی که تفکرشان برآمده از آموزه‌های اسلامی نیست از «هزینه‌های چالش با مستکبرین» صحبت می‌کنند و «عقلانیّت را در این می‌دانند و می‌گویند که چالش با قدرت‌ها هزینه دارد.»
معظم‌له ۹ تیر سال جاری نیز طی سخنانی می‌گویند: «نسخه «تسلیم» را برای ملت و نظام اسلامی تجویز می‌کنند. آنها معتقدند «تسلیم شویم تا دشمن علیه ما موذی‌گری نکند…» نمی‌دانند که هزینه تسلیم شدن به مراتب بیشتر از هزینه مقاومت کردن و ایستادگی کردن است. بله، ایستادگی کردن ممکن است هزینه‌ای داشته باشد، امّا دستاوردهای بسیار بزرگی دارد که صدها برابرِ آن هزینه برای ملّت‌ها ارزش دارد؛ امّا تسلیم شدن در مقابل دشمن عنود و لجوج و خبیث، جز لگدمال شدن، جز ذلیل شدن، جز بی‌هویّت شدن هیچ اثری ندارد.»
چنان چه دیده می‌شود نسخه تسلیم و سازش هزینه بیشتری نسبت به مقاومت و ایستادگی دارد، اگر در طول جنگ تحمیلی ایستادگی نمی‌کردیم دشمن خوزستان رااشغال و به سمت تهران حرکت کرده بود و امروز برخی‌ها که هزینه‌های دفاعی را بر نمی‌تابند زیر چکمه اجنبی له شده بودند و شاید هم زنده نبودند!
ایستادگی هزینه‌هایی دارد از شهادت تا جانبازی ولی نتیجه ایثارگری برای کشور و ملت شیرین است و بن‌بست شکن، واقعیت و حقیقت این گزاره را می‌توان در سال‌های گذشته به وضوح در قضیه برجام دید و قضاوت کرد.
هزینه‌ای که برجام به کشور تحمیل کرد!
پس از روی کار آمدن دولت تدبیر و امید از تنش زدایی با غرب به ویژه آمریکا سخن گفته شد و اینکه چون نگاه اروپا به سوی کدخدا است بایستی با آمریکا بست تا اروپا نیز دنبال روی ما باشد!
رفتند و نشستند و برخاستند، مذاکره کردند و به برجام رسیدند، همه تعهدات در سه ساله اخیر از سوی ایران عملی شده و هیچیک از تعهدات طرف مقابل اجرایی نشد، نه تحریم‌هایی که قرار بود روز نخست برداشته شود برداشته شدند و نه اقتصاد شکوفا شد و از همه این‌ها بدتر با خروج آمریکا از برجام تحریم‌های جدیدتر و شدیدتری نیز بر موارد پیشین اضافه شد.
شرکت‌های اروپایی نیامده به کشور از ایران رفتند و کسی به آنها نگفت مگر قرار نبود بیائید و تجارت کنید و سود دو طرفه باشد؟! چشمان دولتمردان در سال‌های گذشته به دستان غرب دوخته شد و نتیجه وضعیت کنونی اقتصادی و معیشتی مردم است.
خلاصه سخن اینکه اگر به جای نسخه‌های انحرافی از جمله بستن با کدخدا و رسیدن به برجام نسخه تکیه بر توانمندی داخلی برای حل مشکلات اقتصادی انتخاب و پیگیری می‌شد آیا مشکلات امروز کشور را شاهد بودیم؟!
امروز کشور هر پیشرفتی دارد و مردم به آن افتخار می‌کنند و جهانیان نیز به آن اذعان دارند نتیجه مقاومت و ایستادگی بوده است، ایران کشوری اثرگذار در منطقه است و این در سایه مقاومت به دست آمده است، جبهه عبری، عربی و غربی متحد شدند تا جبهه مقاومت را بشکنند و سوریه را نابود کنند ولی با ایستادگی ایران نتوانستند، رژیم اسرائیل امروز نگران امنیت وجودی خود است و از فردای خود خبری ندارد، آمریکا میلیاردها دلار هزینه می‌کند که تا منافع خود را در منطقه حفظ کند و یا حذف نشود ولی ایران هر روز پیشروی می‌کند، این همه در سایه استقامت و ایستادگی به دست آمده است که اگر قرار به نسخه‌هایی چون برجام بود امروز نه از سوریه خبری بود و نه از حزب‌الله لبنان و نه مردم مقاوم یمن توان ایستادگی در برابر متجاوزین سعودی را داشتند.
منبع: کیهان
ارسال نظرات