به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری دانشجو، روزنامه مصری «الأهرام» در یادداشتی به قلم «علاء ثابت» سردبیر روزنامه، به موضوع انتقاد «امانوئل ماکرون» رئیس‌جمهور فرانسه از وضعیت حقوق بشر در مصر و دیدار وی با جمعی از فعالان حقوق بشر در قاهره پرداخت.
سردبیر الاهرام، ابتدا به تظاهرات‌های اخیر جلیقه زرد‌ها در فرانسه اشاره کرد و نوشت، که حمایت تعدادی از اعضای دولت ایتالیا از معترضان به سیاست‌های ماکرون در فرانسه، با اعتراض دولت وی مواجه شد و ماکرون آن را دخالت ایتالیا در امور داخلی فرانسه تلقی کرد با وجود اینکه ایتالیا عضو برجسته اتحادیه اروپا است، اما حتی تحمل دیدگاه دوستان ایتالیایی خود را نداشت و حتی بار‌ها از وجود ایادی خارجی در اعتراضات جلیقه زرد‌ها سخن به میان آورد.
وی افزود: اگر جناب ماکرون معتقد است که هر کشوری حق دارد در موضوعاتی که ذیل «حقوق بشر» قرار می‌گیرد، دخالت کند در آن صورت خود وی نیز نباید به اظهارات مسئولان ایتالیایی و دیگر کسانی که از حرکت‌های اعتراضی مسالمت‌آمیز علیه سیاست‌های ماکرون حمایت کردند، اعتراض کند، اما اگر وی معتقد به دخالت خود در امور کشور‌های دیگر است در حالی‌که بقیه کشور‌ها حق دخالت در امور فرانسه را ندارند در آن صورت نیز این یک سیاست یک بام و دو هواست که می‌توان از آن سیاست نژادپرستانه یاد کرد.
ثابت همچنین به دیدار ماکرون با جمعی از فعالان مراکز حقوق بشر در قاهره اشاره می‌کند و می‌گوید که مشکل اینجاست ماکرون با گروه‌های کوچکی که از جانب بیگانگان حمایت مالی می‌شوند، دیدار کرده است و این متناسب با جایگاه ماکرون نیست و سوالات زیادی مطرح می‌سازد به خصوص اینکه این «فعالان» از اوضاع حقوق بشر فرانسه و بازداشت‌های معترضان و سرکوبگری در این کشور سخن نگفته‌اند.
نویسنده همچنین می‌نویسد که تعامل گزینشی در مسئله حقوق بشر ممکن نیست و نمی‌توان در کشور خود سرکوبگری و بازداشت را اعمال کرد، اما از کشور‌های دیگر انتقاد و آن‌ها را موعظه کرد. آقای ماکرون نیز بهتر است در درجه اول به حقوق بشر کشور خود اهتمام داشته باشد و این سوال را از صاحبان مراکز حقوق بشری که از بیگانگان حمایت مالی دریافت می‌کند باید پرسید که توضیح دهند چگونه یک کشور اصیلی همانند فرانسه که شرایط اقتصادی بسیار بهتری از کشور ما دارد و سطح آموزش و آگاهی آن بالاست، میزبان شماری از ترویج‌کنندگان تروریسم است، اما خطری این کشور را تهدید می‌کند و حال آنکه تعداد زیادی از این تروریست‌ها تحت نظر و با اطلاع دستگاه‌های امنیتی فرانسه به سوریه، عراق و افغانستان سفر کرده اند.
ثابت ضمن ابراز امیدواری برای تشریک مساعی جهانی جهت مبارزه با تروریسم، تأکید کرده که نباید قضیه تروریسم به برگه سیاسی برای بازی کشور‌های بزرگ به نفع منافع خود تبدیل شود، کشور‌هایی که تا به امروز از ارائه تعریف مشخص و دقیق درباره تروریسم شانه خالی می‌کنند چرا که تروریستی که نفع منافع آن‌ها باشد خوب است و می‌توان در برابر آن سکوت کرد، البته اگر نگوییم که از آن حمایت هم می‌کنند، و با وجود ادعای مبارزه با تروریسم، ده‌ها کتب و مقاله و تحقیقات این نقش دوگانه آن‌ها را فاش می‌کند.
نویسنده الأهرام همچنین نوشت که برخی کشور‌ها در خصوص تروریسم و حقوق بشر معیار‌های دوگانه و دیدگاه‌های متفاوتی دارند که همین امر نیز باعث به تأخیر افتادن ریشه‌کنی تروریسم شده است چرا که برخی کشور‌ها از تروریسم به نفع منافع خود استفاده می‌کنند.
نویسنده در پایان با طرح این سوال که آیا فرانسه تأسیس مراکز حقوقی با حمایت‌های مالی کشور‌های بیگانه در کشور خود را می‌پذیرد و اجازه می‌دهد این مراکز از حرکت‌های اعتراضی حمایت کنند؟ می‌افزاید: آقای ماکرون شما تروریسم را تجربه نکرده‌اید، اصابت چند ترکش شما را به وحشت انداخت، شما ندیدید تروریست‌ها صد‌ها نفر را به یکباره در یک مسجد یا کلیسا قتل‌عام می‌کنند، اگر حتی ذره‌ای از فجایع را می‌دیدید در آن صورت حق بشر را در زندگی امن می‌دانستید نه اینکه از حق تعداد اندکی از تروریست‌های قاتل که ما آن‌ها را به خاطر ارتباط با شبکه‌های تروریستی خطرناک بازداشت کرده‌ایم، دفاع کنید.
سردبیر الاهرام، ابتدا به تظاهرات‌های اخیر جلیقه زرد‌ها در فرانسه اشاره کرد و نوشت، که حمایت تعدادی از اعضای دولت ایتالیا از معترضان به سیاست‌های ماکرون در فرانسه، با اعتراض دولت وی مواجه شد و ماکرون آن را دخالت ایتالیا در امور داخلی فرانسه تلقی کرد با وجود اینکه ایتالیا عضو برجسته اتحادیه اروپا است، اما حتی تحمل دیدگاه دوستان ایتالیایی خود را نداشت و حتی بار‌ها از وجود ایادی خارجی در اعتراضات جلیقه زرد‌ها سخن به میان آورد.
وی افزود: اگر جناب ماکرون معتقد است که هر کشوری حق دارد در موضوعاتی که ذیل «حقوق بشر» قرار می‌گیرد، دخالت کند در آن صورت خود وی نیز نباید به اظهارات مسئولان ایتالیایی و دیگر کسانی که از حرکت‌های اعتراضی مسالمت‌آمیز علیه سیاست‌های ماکرون حمایت کردند، اعتراض کند، اما اگر وی معتقد به دخالت خود در امور کشور‌های دیگر است در حالی‌که بقیه کشور‌ها حق دخالت در امور فرانسه را ندارند در آن صورت نیز این یک سیاست یک بام و دو هواست که می‌توان از آن سیاست نژادپرستانه یاد کرد.
ثابت همچنین به دیدار ماکرون با جمعی از فعالان مراکز حقوق بشر در قاهره اشاره می‌کند و می‌گوید که مشکل اینجاست ماکرون با گروه‌های کوچکی که از جانب بیگانگان حمایت مالی می‌شوند، دیدار کرده است و این متناسب با جایگاه ماکرون نیست و سوالات زیادی مطرح می‌سازد به خصوص اینکه این «فعالان» از اوضاع حقوق بشر فرانسه و بازداشت‌های معترضان و سرکوبگری در این کشور سخن نگفته‌اند.
نویسنده همچنین می‌نویسد که تعامل گزینشی در مسئله حقوق بشر ممکن نیست و نمی‌توان در کشور خود سرکوبگری و بازداشت را اعمال کرد، اما از کشور‌های دیگر انتقاد و آن‌ها را موعظه کرد. آقای ماکرون نیز بهتر است در درجه اول به حقوق بشر کشور خود اهتمام داشته باشد و این سوال را از صاحبان مراکز حقوق بشری که از بیگانگان حمایت مالی دریافت می‌کند باید پرسید که توضیح دهند چگونه یک کشور اصیلی همانند فرانسه که شرایط اقتصادی بسیار بهتری از کشور ما دارد و سطح آموزش و آگاهی آن بالاست، میزبان شماری از ترویج‌کنندگان تروریسم است، اما خطری این کشور را تهدید می‌کند و حال آنکه تعداد زیادی از این تروریست‌ها تحت نظر و با اطلاع دستگاه‌های امنیتی فرانسه به سوریه، عراق و افغانستان سفر کرده اند.
ثابت ضمن ابراز امیدواری برای تشریک مساعی جهانی جهت مبارزه با تروریسم، تأکید کرده که نباید قضیه تروریسم به برگه سیاسی برای بازی کشور‌های بزرگ به نفع منافع خود تبدیل شود، کشور‌هایی که تا به امروز از ارائه تعریف مشخص و دقیق درباره تروریسم شانه خالی می‌کنند چرا که تروریستی که نفع منافع آن‌ها باشد خوب است و می‌توان در برابر آن سکوت کرد، البته اگر نگوییم که از آن حمایت هم می‌کنند، و با وجود ادعای مبارزه با تروریسم، ده‌ها کتب و مقاله و تحقیقات این نقش دوگانه آن‌ها را فاش می‌کند.
نویسنده الأهرام همچنین نوشت که برخی کشور‌ها در خصوص تروریسم و حقوق بشر معیار‌های دوگانه و دیدگاه‌های متفاوتی دارند که همین امر نیز باعث به تأخیر افتادن ریشه‌کنی تروریسم شده است چرا که برخی کشور‌ها از تروریسم به نفع منافع خود استفاده می‌کنند.
نویسنده در پایان با طرح این سوال که آیا فرانسه تأسیس مراکز حقوقی با حمایت‌های مالی کشور‌های بیگانه در کشور خود را می‌پذیرد و اجازه می‌دهد این مراکز از حرکت‌های اعتراضی حمایت کنند؟ می‌افزاید: آقای ماکرون شما تروریسم را تجربه نکرده‌اید، اصابت چند ترکش شما را به وحشت انداخت، شما ندیدید تروریست‌ها صد‌ها نفر را به یکباره در یک مسجد یا کلیسا قتل‌عام می‌کنند، اگر حتی ذره‌ای از فجایع را می‌دیدید در آن صورت حق بشر را در زندگی امن می‌دانستید نه اینکه از حق تعداد اندکی از تروریست‌های قاتل که ما آن‌ها را به خاطر ارتباط با شبکه‌های تروریستی خطرناک بازداشت کرده‌ایم، دفاع کنید.
ارسال نظرات