کد خبر:۷۴۶۱۷۲
با تلاش محققان ایرانی؛
انتظار بیماران پیوند قرنیه برای درمان پایان یافت
قرنیه لایهٔ نازک و شفافی است که مانند شیشه پنجره داخل چشم را از محیط خارج جدا می‌کند و پرتو‌های نور را به داخل چشم هدایت کرده و آن‌ها را روی پرده شبکیه متمرکز می‌کند.
به گزارش گروه فناوری خبرگزاری دانشجو به نقل از مرکز ارتباطات و اطلاع رسانی معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری، قرنیه این عضو تاثیرگذار در بینایی قابل پیوند است ودر حال حاضر ۱۲ و نیم میلیون نفر در صف پیوند آن هستند این درحالی است که از هر ۷۰ متقاضی، تنها برای یک نفر قرنیه اهدایی وجود دارد به همین دلیل بیماران این عضو با مشکلاتی بسیاری در بینایی خود مواجه هستند.
اما پژوهشگران و دانشمندان در دانشگاه نیوکاستل این بار نیز بیکار ننشسته اند و بر روی ساخت قرنیه‌ای مصنوعی با استفاده از فناوری ساخت و به کارگیری ژل گولاگن اقدام کرده اند.
برای تنظیم دقیق اندازه قرنیه چشم بیمار، سلول‌های زنده به ژل مصنوعی اضافه می‌شوند و با استفاده از نیروی انقباضی این سلول‌ها، ساختاری قرنیه شکل به وجود می‌آید. با اضافه و کم کردن ملکول‌های دیگر، می‌توان میزان این نیرو و در نتیجه شکل نهایی محصول را تغییر داد.
البته این در حالی است که پیش از این با استفاده از فناوری‌های چاپ سه بعدی نیز اعضای مصنوعی همچون کبد، کلیه و حتی قلب را طراحی شده بود که در این شرایط با استفاده از پرینتر‌های سه بعدی می‌توان اعضا را لایه لایه و با استفاده از جوهر‌های زیستی چاپ کرد.
برای ساخت ساختار‌هایی مثل دهلیز‌های قلب، باید از داربست‌های تخریب شونده استفاده شود، زیرا عضو مورد نظر روی این داربست‌ها چاپ و سپس داربست با استفاده از حرارت تخریب می‌شود.
اما با استفاده از روش جدید، می‌توان داربست را حذف و با استفاده از فناوری ومواد هوشمند، پس از چاپ کامل، قطعه را تغییر شکل داد.
اگر چه استفاده از فناوری چاپ چهار بعدی در حال حاضر برای ساخت اعضای مصنوعی ممکن نشده است، اما تولید مواد هوشمند دیگر می‌تواند فاصله موجود را به سرعت پر کند.
در راستای پیشرفت چشمگیر فناوری مواد و ساخت پیشرفته، ستاد توسعه فناوری‌های فتونیک، لیزر، مواد پیشرفته و ساخت معاونت علمی نیز در نظر دارد تا با استفاده از فناوری هاو نوآوری‌های جدید در جهت پیشرفت و توسعه این حوزه وکسب جایگاهی مناسب در میان سایر کشور‌های پیشرفته گام بردارد.
اما پژوهشگران و دانشمندان در دانشگاه نیوکاستل این بار نیز بیکار ننشسته اند و بر روی ساخت قرنیه‌ای مصنوعی با استفاده از فناوری ساخت و به کارگیری ژل گولاگن اقدام کرده اند.
برای تنظیم دقیق اندازه قرنیه چشم بیمار، سلول‌های زنده به ژل مصنوعی اضافه می‌شوند و با استفاده از نیروی انقباضی این سلول‌ها، ساختاری قرنیه شکل به وجود می‌آید. با اضافه و کم کردن ملکول‌های دیگر، می‌توان میزان این نیرو و در نتیجه شکل نهایی محصول را تغییر داد.
البته این در حالی است که پیش از این با استفاده از فناوری‌های چاپ سه بعدی نیز اعضای مصنوعی همچون کبد، کلیه و حتی قلب را طراحی شده بود که در این شرایط با استفاده از پرینتر‌های سه بعدی می‌توان اعضا را لایه لایه و با استفاده از جوهر‌های زیستی چاپ کرد.
برای ساخت ساختار‌هایی مثل دهلیز‌های قلب، باید از داربست‌های تخریب شونده استفاده شود، زیرا عضو مورد نظر روی این داربست‌ها چاپ و سپس داربست با استفاده از حرارت تخریب می‌شود.
اما با استفاده از روش جدید، می‌توان داربست را حذف و با استفاده از فناوری ومواد هوشمند، پس از چاپ کامل، قطعه را تغییر شکل داد.
اگر چه استفاده از فناوری چاپ چهار بعدی در حال حاضر برای ساخت اعضای مصنوعی ممکن نشده است، اما تولید مواد هوشمند دیگر می‌تواند فاصله موجود را به سرعت پر کند.
در راستای پیشرفت چشمگیر فناوری مواد و ساخت پیشرفته، ستاد توسعه فناوری‌های فتونیک، لیزر، مواد پیشرفته و ساخت معاونت علمی نیز در نظر دارد تا با استفاده از فناوری هاو نوآوری‌های جدید در جهت پیشرفت و توسعه این حوزه وکسب جایگاهی مناسب در میان سایر کشور‌های پیشرفته گام بردارد.
لینک کپی شد
گزارش خطا
۰
اخبار مرتبط
ارسال نظر
*شرایط و مقررات*
خبرگزاری دانشجو نظراتی را که حاوی توهین است منتشر نمی کند.
لطفا از نوشتن نظرات خود به صورت حروف لاتین (فینگیلیش) خودداری نمايید.
توصیه می شود به جای ارسال نظرات مشابه با نظرات منتشر شده، از مثبت یا منفی استفاده فرمایید.
با توجه به آن که امکان موافقت یا مخالفت با محتوای نظرات وجود دارد، معمولا نظراتی که محتوای مشابهی دارند، انتشار نمی یابد.