رئیس مرکز تحقیقات سیاست علمی کشور با بیان اینکه نیازمند حضور فعال و مشارکت همه آحاد جامعه در مسائل علمی و فناوری هستیم، گفت:زبان مشترک و سهم مشترک میان جامعه و دانشگاهها ایجاد نشده است.
به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، وحید احمدی رییس مرکز تحقیقات سیاست علمی کشور در همایش ملی تعامل نظام دانشگاهی بر فضای اجتماعی با بیان اینکه بحث تعامل میان دانشگاه و فضای اجتماعی نه یک حرف جدید و نه یک گفته قدیمی است، افزود: حرف جدیدی نیست، به دلیل آنکه از گذشته عالمان به دنبال اثرگذاری در جامعه بودند، از این رو جامعه آنها را پیشگامان تحول میدانستند و حرف قدیمی نیز نیست، چون نگاه تحولی که امروزه نسبت به جامعه نخبگانی وجود دارد به عنوان جزئی اثرگذار در جامعه مطرح میشوند.
وی با بیان اینکه جامعه نمیتواند بپذیرد که دانشگاهها به صورت مستقل عمل کنند، خاطر نشان کرد: دنیای جدید امروز بر روی دانشگاهها سرمایهگذاریهای کلانی را داشتهاند، به گونهای که شاهد ظهور نسلهای جدید دانشگاهها در کشورها هستیم.
احمدی با بیان اینکه با چنین نیتی اقدام به برگزاری این همایش کردیم، اضافه کرد: با طرح مسائل در این همایش در صدد هستیم تا سطح اندیشهها را در این حوزه ارتقا دهیم و راهکارهایی در خصوص ایجاد تعامل میان دانشگاهها بر فضای اجتماعی ارائه دهیم.
رئیس مرکز تحقیقات سیاست علمی با بیان اینکه در دنیا ظهور دانشگاههای نسلهای جدید بهویژه دانشگاههایی با اثرگذاریهای اجتماعی مطرح است، ادامه داد: دانشگاه به عنوان یک جامعه نخبگانی و مجموعهای که طلایهدار علم، فرهنگ و نوآوری است، میتواند از طرق مختلف در جامعه مؤثر باشد که ارتباط با فضای اجتماعی یکی از این مسیرها است.
به گفته وی فضای اجتماعی بر فضای مجازی مجموعهای از روشها و تکنیکها را در اختیار دانشگاهها قرار میدهد تا بتواند با فضای جامعه تعامل داشته باشد. ضمن آنکه موزههای علم و فناوری، نمایشگاههای علمی، پارکهای علم و فناوری در فضای مجازی میتوانند دامنه ارتباطات دانشگاهها با فضای اجتماعی را گستردهتر کنند.
احمدی با بیان اینکه با چنین ابزارهایی دانشگاهها میتوانند دستاوردهای خود را به جامعه عرضه کنند، تاکید کرد: بر این اساس ما نباید انتظار داشته باشیم که همه اندیشمندان به ابزارهای تعامل با جامعه مسلط باشند. چرا که یک دانشمند لزوماً قادر به ارتباط با جامعه نیست، ولی باید بررسی شود که الگوهای کارآمد در این زمینه در اختیار دانشگاهها قرار گیرد.
وی با بیان اینکه در کشور ظرفیتهای علمی بالایی وجود دارد، یادآور شد: کشور توانسته است در تولید مقالات رتبه اول را کسب کند، ولی در آنجایی که باید شاهد اثرگذاری دانشگاهها و حضور دستاوردهای آنها در کشور باشیم، دچار خلاءهای جدی هستیم و تاکنون استادان و دانشمندان نتوانستهاند جای خود را در جامعه بیابند.
وی به مسائل موجود در کشورهای مرزی در شمال و جنوب و شرق و غرب اشاره کرد و ادامه داد: در این میان این سوال مطرح میشود که آیا در صورت حذف دانشگاههای این شهرها مردم آن منطقه جای خالی آنها را احساس خواهند کرد. این یک سوال اساسی است. ولی اعتقاد نداریم که همه دلایل عدم اثرگذاری دانشگاهها در فضای اجتماعی به دانشگاهها مرتبط است، بلکه نیاز است که یک رویکرد سیستماتیک در این زمینه ایجاد شود.
احمدی با بیان اینکه نظام حاکم بر دانشگاهها باید به گونهای باشد که استادان نقش خود را در منطقه و کشور بیابند، اظهار کرد: در دنیا الگوهای موفقی به ویژه در کشورهای اروپایی وجود دارد که بر اساس آن با ایجاد شبکه ارتباطات اجتماعی، دانشگاهها با لایههای مختلف جامعه در ارتباط هستند. چرا که این دانشگاهها دریافتهاند که وظایف اصلی آنها تنها تربیت دانشجو و گرفتن پروژههای تحقیقاتی نیست و چنین رویکردی موفقیت، پایداری، توسعه و ارتقای سطح فرهنگی و اجتماعی و مدیریتی را به دنبال دارد.
وی با اشاره به نقش رسانهها در ایجاد تعاملات میان دانشگاهها و فضای اجتماعی، تاکید کرد: ایجاد نظام ارتباطی میان این دو نهاد یک نظام دستوری، ارشادی و ضربتی نمیتواند باشد، بلکه یک نظام تحولی نیاز به گفتمان دارد.
احمدی با بیان اینکه زبان مشترک و سهم مشترک میان جامعه و دانشگاهها ایجاد نشده است، ادامه داد: ما نیازمند حضور فعال و مشارکت همه آحاد جامعه در مسائل علمی و فناوری هستیم و اگر بخواهیم چنین تعاملی صورت بگیرد، باید ارتباطات در نظام درستی شکل بگیرد.