به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، محمدمهدی صنعتی نایب رئیس هیأت‌مدیره انجمن هنرمندان مجسمه‌ساز ایران درباره کیفیت برگزاری یازدهمین جشنواره هنر‌های تجسمی فجر گفت: جشنواره هنر‌های تجسمی فجر هنوز ماهیت خود را پیدا نکرده است، زمانی ماهیت یک جشنواره شکل می‌گیرد که هنرمند فارغ از هر نگاه سیاسی و سیستمی به تولید اثر بپردازد چیزی که در بینال‌ها اتفاق می‌افتد؛ بینال جایی است که هنرمند دست خود را باز می‌بیند و نگاه معاصر دارد و به روز است و دیده می‌شود. در ۱۰ سال اخیر سعی شده جشنواره تجسمی فجر را به عنوان بزرگترین رویداد هنر‌های تجسمی کشور پررنگ کنند، اما اساساً این جشنواره فراتر از حد متوسط نرفته است. می‌توانید این جشنواره را با بینال‌های مجسمه‌سازی مقایسه کنید.
وی بیان کرد: اگر جشنواره هنر‌های تجسمی فجر می‌خواهد وجاهت پیدا کند طبعاً باید با صاحبان امر و متولیان درست هر رشته یعنی انجمن‌ها وارد صحبت شود، این در حالی است که چنین اتفاقی روی نداده است.
صنعتی، جشنواره فجر را جشنواره‌ای برشمرد که در جهت تضعیف رویداد‌های درست پیش می‌رود و خاطرنشان کرد: این جشنواره قصد دارد خودش را بزرگ کند، اما طبعاً به‌زور این اتفاق نمی‌افتد. به اعتقاد من وزارت ارشاد باید تلاش خود را برای شکل‌گیری بینال تهران انجام دهد تا به یک رویداد بزرگ و درست برسد و جشنواره فجر هم در شکل متوسط به پایین خود در کنار سایر نمایشگاه‌های اینچنین قرار بگیرد.
وی درباره اینکه در یازدهمین جشنواره هنر‌های تجسمی فجر رویکرد متفاوتی نسبت به انتخاب افراد و داوران رخ داده، گفت: ممکن است بهترین هنرمندان در جشنواره هنر‌های تجسمی فجر به عنوان دبیر یا داور حضور داشته باشند، اما این تنها ملاک ارزیابی یک جشنواره نیست. به نظر من هنرمندان شرکت‌کننده در یک رویداد باید دارای خط مشی و ایدئولوژی باشند و فارغ از هرگونه نگاه و سیاست تحمیلی میدان را برای بیان اندیشه‌های خود باز ببینند. ضرورتاً نه حضور گالری‌ها و نه حضور هنرمندان سرشناس و… نمی‌تواند ماهیت و شأنیت جشنواره تجسمی فجر را تغییر دهد.
این عضو هیأت‌مدیره انجمن هنرمندان مجسمه‌ساز ایران بیان کرد: بعد از برپایی ششمین بینال مجسمه‌سازی، جشنواره هنر‌های تجسمی فجر شروع به فعالیت دوباره کرد و از طرف دیگر متأسفانه هم از درون و هم از بیرون شرایطی ایجاد شد تا بینال به مدت ۶ سال متوقف شد و مسئولان امر هنر در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی درصدد سرپا نشدن این بینال بودند تا فجر جایگزین اینگونه رویداد‌ها شود.
وی در پایان درباره حضور هنرمندان سرشناس در این دوره ازجشنواره هنر‌های تجسمی فجر گفت: در بخش مجسمه بنده چنین موردی را ندیدم، اما وقتی یک سیستم ناکارآمد برگزارکننده یک جشنواره می‌شود، دیگر وجاهت هنرمندان حاضر در آن جشنواره تأثیری نخواهد داشت. کاش هنرمندان به جای اینکه روبروی هم بایستند، کنار هم می‌ایستادند. جایی که منافع کوتاه‌مدت به منافع بلندمدت ترجیح داده می‌شود چنین وضعیتی اتفاق می‌افتد. به امید روزی که ما با سیاستگذاری و اجرای خود هنرمندان و انجمن‌ها شاهد برگزاری بینال تهران باشیم.
وی بیان کرد: اگر جشنواره هنر‌های تجسمی فجر می‌خواهد وجاهت پیدا کند طبعاً باید با صاحبان امر و متولیان درست هر رشته یعنی انجمن‌ها وارد صحبت شود، این در حالی است که چنین اتفاقی روی نداده است.
صنعتی، جشنواره فجر را جشنواره‌ای برشمرد که در جهت تضعیف رویداد‌های درست پیش می‌رود و خاطرنشان کرد: این جشنواره قصد دارد خودش را بزرگ کند، اما طبعاً به‌زور این اتفاق نمی‌افتد. به اعتقاد من وزارت ارشاد باید تلاش خود را برای شکل‌گیری بینال تهران انجام دهد تا به یک رویداد بزرگ و درست برسد و جشنواره فجر هم در شکل متوسط به پایین خود در کنار سایر نمایشگاه‌های اینچنین قرار بگیرد.
وی درباره اینکه در یازدهمین جشنواره هنر‌های تجسمی فجر رویکرد متفاوتی نسبت به انتخاب افراد و داوران رخ داده، گفت: ممکن است بهترین هنرمندان در جشنواره هنر‌های تجسمی فجر به عنوان دبیر یا داور حضور داشته باشند، اما این تنها ملاک ارزیابی یک جشنواره نیست. به نظر من هنرمندان شرکت‌کننده در یک رویداد باید دارای خط مشی و ایدئولوژی باشند و فارغ از هرگونه نگاه و سیاست تحمیلی میدان را برای بیان اندیشه‌های خود باز ببینند. ضرورتاً نه حضور گالری‌ها و نه حضور هنرمندان سرشناس و… نمی‌تواند ماهیت و شأنیت جشنواره تجسمی فجر را تغییر دهد.
این عضو هیأت‌مدیره انجمن هنرمندان مجسمه‌ساز ایران بیان کرد: بعد از برپایی ششمین بینال مجسمه‌سازی، جشنواره هنر‌های تجسمی فجر شروع به فعالیت دوباره کرد و از طرف دیگر متأسفانه هم از درون و هم از بیرون شرایطی ایجاد شد تا بینال به مدت ۶ سال متوقف شد و مسئولان امر هنر در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی درصدد سرپا نشدن این بینال بودند تا فجر جایگزین اینگونه رویداد‌ها شود.
وی در پایان درباره حضور هنرمندان سرشناس در این دوره ازجشنواره هنر‌های تجسمی فجر گفت: در بخش مجسمه بنده چنین موردی را ندیدم، اما وقتی یک سیستم ناکارآمد برگزارکننده یک جشنواره می‌شود، دیگر وجاهت هنرمندان حاضر در آن جشنواره تأثیری نخواهد داشت. کاش هنرمندان به جای اینکه روبروی هم بایستند، کنار هم می‌ایستادند. جایی که منافع کوتاه‌مدت به منافع بلندمدت ترجیح داده می‌شود چنین وضعیتی اتفاق می‌افتد. به امید روزی که ما با سیاستگذاری و اجرای خود هنرمندان و انجمن‌ها شاهد برگزاری بینال تهران باشیم.
ارسال نظرات