دانشجو بررسی کرد؛
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری دانشجو، فتح خرمشهر نه یک واقعه نظامی، بلکه یک مفهوم تاریخی بزرگ است؛ کتاب تاریخ ایران مملو از صفحات سیاه و روشن است. اما برگ‌های سیاه، در یک قرن اخیر بیشتر بود؛ تاریخ معاصر ما با شکست و سقوط و عقب‌نشینی و از دست رفتن بخش‌های مختلف کشور و تسلیم شدن در برابر قدرت‌های بیگانه آغشته شده بود، با پیروزی انقلاب اسلامی جریان تاریخ در ایران مسیر متفاوتی را در پیش گرفت. از این به بعد بود که پیروزی، سربلندی، مقاومت و تاراندن مهاجمان و سرسختی برای حفظ حتی یک میلی‌متر از خاک کشور، تبدیل به رسم ایرانیان شد. برای نخستین‌بار درتاریخ معاصر، ایران وارد یک جنگ نابرابر و همه‌جانبه شد و اجازه نداد وجبی از خاک سرزمین‌مان اشغال شود. فتح خرمشهر، پایانی بود بر صد‌ها سال به یغما رفتن خاک این سرزمین که به واسطه حماقت و خیانت پادشاهان بر تاریخ ما تحمیل شد. حتی رژیم استبدادی- استعماری پهلوی نیز بخش‌هایی از کشورمان را به بیگانگان بخشید؛ از جمله بحرین. این بار ملتی که با دم مسیحایی امام خمینی (ره) زنده شده بود، با تکیه بر توانمندی‌ها و ایمان خود، تاریخ را تغییر داد و به این ترتیب، سوم خرداد، روزی شد به وسعت همه تاریخ و خرمشهر، شهری شد به بزرگی یک ملت. به همین دلیل بود که فرمانده بزرگ این آزادسازی در سخنی تاریخی و تاریخ‌ساز فرمود: «فتح خرمشهر فتح خاک نیست، بلکه فتح ارزش‌های اسلامی است.»
کافی است تا بار دیگر وقایع و روزشمار جنگ را مرور کنیم و بر این حوادث تأمل بیشتری نمائیم تا این حقایق را بهتر درک کنیم. روز‌هایی که دشمنان ایران خواب‌های پلیدی می‌دیدند و در رویاهاشان ایران را در عرض چند روز تصرف می‌کردند. جلسه مطبوعاتی صدام با خبرنگاران در تاریخ (۱۰ نوامبر ۱۹۸۰ - ۱۹ آبان ۱۳۵۹) را فراموش نکرده‌ایم که گفت: ادامه حرف‌هایم باشد چند روز دیگر در تهران! و بعد برای خرمشهر- یا به قول خودشان محمره- هم یک خط اتوبوس راه‌اندازی کرد تا مردم بروند و قدرتش در گرفتن یک شهر از ایران را ببینند! اما تنها ۵۷۵ روز گذشته بود که سربازان خدا همه این خواب‌ها را آشفته کردند.
واکنش رسانه‌های بیگانه نیز در نوع خودش قابل توجه بود؛ این رسانه‌ها که از ابتدا توانایی‌های رزمندگان اسلام را نادیده می‌گرفتند و آزادی خرمشهر را امری محال اعلام می‌کردند، پس از فتح خرمشهر دچار تناقض‌گویی شدند و از پیروزی ایران در جنگ سخن گفتند. به عنوان مثال، رادیو بی‌بی‌سی، پس از شکست نیرو‌های عراقی در خرمشهر گفت: همان‌طور که بدون شک اطلاع دارید، دیروز بندر خرمشهر پس از ۲۰ ماه دوباره به دست نیرو‌های ایران افتاد. بدین ترتیب، ایران هم اسماً و هم رسماً در جنگ کاملاً پیروز شده است.
واشنگتن پست نیز در این مورد نوشت: بازپس‌گیری بندر خرمشهر نمایانگر پیروزی تقریباً کامل ایران در این جنگ بوده است.
روزنامه گاردین انگلیس نوشت: سقوط خرمشهر یعنی سقوط آخرین و مهم‌ترین افتخار جنگی عراق که ایرانی‌ها با بازپس‌گیری آن این برگ برنده را که به وسیله آن عراق می‌کوشید ایران را پای میز مذاکره بکشاند از دست بغداد ربودند؛ بنابراین آزادی خرمشهر تنها یک پیروزی ساده نبود بلکه این پیروزی آغازی بر شکست‌های پیاپی دشمن در جبهه‌های نبرد شد و در واقع آزادی خرمشهر پایان توهم دشمنانی بود که به شکست و اشغال خاک ایران و نابودی نظام نوپای جمهوری اسلامی دل بسته بودند؛ و به این ترتیب فتح خرمشهر تبدیل شد به نقطه عطفی برای هشت سال دفاع مقدس و روزی مهم در کل تاریخ ایران. آنچنان که صدام پس از شکست در عملیات بیت‌المقدس و از دست دادن خرمشهر و به اسارت رفتن ۱۹ هزار سرباز ارتش بعث به صراحت گفت: «من صدای شکستن استخوان‌های ارتش عراق را در خرمشهر شنیدم.» و نه تنها این حادثه استخوان‌های ارتش صدام را شکست که پشتوانه‌ای شد برای پیروزی‌های آینده ایران و شکست‌های دیگر استکبار. حتی امروز هم اگر ملت ایران در برابر انواع و اقسام فشار‌ها ایستاده است و از عربده‌کشی‌های سلطه‌گران نمی‌هراسد، ریشه‌اش به همان فتح برمی‌گردد. این اشتباه است که آزادسازی خرمشهر صرفاً به عنوان یک واقعه تاریخی پنداشته شود، درحالی که این موضوع یک منبع الهام‌بخش و نوعی تجلی حقیقت درباره بزرگی یک ملت و فرهنگش است. با نگاهی عمیق‌تر می‌توان ایستادگی کشورمان در مقابل تندباد‌های بعدی را هم متکی به همین فتح شناخت. اگر هم بخواهیم در آینده از سایر موانع پیش رو بگذریم، چاره‌ای نداریم جز اینکه به طور دائم به آن دوران مراجعه کنیم؛ هم امروز را به آن گذشته درخشان متصل کنیم و هم درخشش آن دوران را برای شرایط کنونی بازتعریف کنیم. به خصوص اینکه امروز نیز جبهه‌های مبارزه جدیدی در مقابل جامعه ما ایجاد شده و اکنون نیز درحال دفاع هستیم.
هنوز هم درباره خیلی از مسائل پشت پرده اشغال خرمشهر ناگفته‌های فراوانی است. درباره این موضوع مهم که چه کسانی این بخش از کشورمان را به حراج گذاشتند سخن چندانی گفته نمی‌شود. اتفاقا همان افراد، امروز هم در آن سوی مرز‌ها درحال وطن‌فروشی هستند و هر شب در شبکه‌های تلویزیونی بیگانه حضور می‌یابند و درباره نبود حقوق بشر و آزادی و دمکراسی در ایران انتقاد می‌کنند! در مقابل این‌گونه افراد، بزرگانی هم که آن روز از خود گذشتند تا خرمشهر برای ایران بماند، امروز نیز درحال مقاومت و نبرد دیگری هستند.
کافی است تا بار دیگر وقایع و روزشمار جنگ را مرور کنیم و بر این حوادث تأمل بیشتری نمائیم تا این حقایق را بهتر درک کنیم. روز‌هایی که دشمنان ایران خواب‌های پلیدی می‌دیدند و در رویاهاشان ایران را در عرض چند روز تصرف می‌کردند. جلسه مطبوعاتی صدام با خبرنگاران در تاریخ (۱۰ نوامبر ۱۹۸۰ - ۱۹ آبان ۱۳۵۹) را فراموش نکرده‌ایم که گفت: ادامه حرف‌هایم باشد چند روز دیگر در تهران! و بعد برای خرمشهر- یا به قول خودشان محمره- هم یک خط اتوبوس راه‌اندازی کرد تا مردم بروند و قدرتش در گرفتن یک شهر از ایران را ببینند! اما تنها ۵۷۵ روز گذشته بود که سربازان خدا همه این خواب‌ها را آشفته کردند.
واکنش رسانه‌های بیگانه نیز در نوع خودش قابل توجه بود؛ این رسانه‌ها که از ابتدا توانایی‌های رزمندگان اسلام را نادیده می‌گرفتند و آزادی خرمشهر را امری محال اعلام می‌کردند، پس از فتح خرمشهر دچار تناقض‌گویی شدند و از پیروزی ایران در جنگ سخن گفتند. به عنوان مثال، رادیو بی‌بی‌سی، پس از شکست نیرو‌های عراقی در خرمشهر گفت: همان‌طور که بدون شک اطلاع دارید، دیروز بندر خرمشهر پس از ۲۰ ماه دوباره به دست نیرو‌های ایران افتاد. بدین ترتیب، ایران هم اسماً و هم رسماً در جنگ کاملاً پیروز شده است.
واشنگتن پست نیز در این مورد نوشت: بازپس‌گیری بندر خرمشهر نمایانگر پیروزی تقریباً کامل ایران در این جنگ بوده است.
روزنامه گاردین انگلیس نوشت: سقوط خرمشهر یعنی سقوط آخرین و مهم‌ترین افتخار جنگی عراق که ایرانی‌ها با بازپس‌گیری آن این برگ برنده را که به وسیله آن عراق می‌کوشید ایران را پای میز مذاکره بکشاند از دست بغداد ربودند؛ بنابراین آزادی خرمشهر تنها یک پیروزی ساده نبود بلکه این پیروزی آغازی بر شکست‌های پیاپی دشمن در جبهه‌های نبرد شد و در واقع آزادی خرمشهر پایان توهم دشمنانی بود که به شکست و اشغال خاک ایران و نابودی نظام نوپای جمهوری اسلامی دل بسته بودند؛ و به این ترتیب فتح خرمشهر تبدیل شد به نقطه عطفی برای هشت سال دفاع مقدس و روزی مهم در کل تاریخ ایران. آنچنان که صدام پس از شکست در عملیات بیت‌المقدس و از دست دادن خرمشهر و به اسارت رفتن ۱۹ هزار سرباز ارتش بعث به صراحت گفت: «من صدای شکستن استخوان‌های ارتش عراق را در خرمشهر شنیدم.» و نه تنها این حادثه استخوان‌های ارتش صدام را شکست که پشتوانه‌ای شد برای پیروزی‌های آینده ایران و شکست‌های دیگر استکبار. حتی امروز هم اگر ملت ایران در برابر انواع و اقسام فشار‌ها ایستاده است و از عربده‌کشی‌های سلطه‌گران نمی‌هراسد، ریشه‌اش به همان فتح برمی‌گردد. این اشتباه است که آزادسازی خرمشهر صرفاً به عنوان یک واقعه تاریخی پنداشته شود، درحالی که این موضوع یک منبع الهام‌بخش و نوعی تجلی حقیقت درباره بزرگی یک ملت و فرهنگش است. با نگاهی عمیق‌تر می‌توان ایستادگی کشورمان در مقابل تندباد‌های بعدی را هم متکی به همین فتح شناخت. اگر هم بخواهیم در آینده از سایر موانع پیش رو بگذریم، چاره‌ای نداریم جز اینکه به طور دائم به آن دوران مراجعه کنیم؛ هم امروز را به آن گذشته درخشان متصل کنیم و هم درخشش آن دوران را برای شرایط کنونی بازتعریف کنیم. به خصوص اینکه امروز نیز جبهه‌های مبارزه جدیدی در مقابل جامعه ما ایجاد شده و اکنون نیز درحال دفاع هستیم.
هنوز هم درباره خیلی از مسائل پشت پرده اشغال خرمشهر ناگفته‌های فراوانی است. درباره این موضوع مهم که چه کسانی این بخش از کشورمان را به حراج گذاشتند سخن چندانی گفته نمی‌شود. اتفاقا همان افراد، امروز هم در آن سوی مرز‌ها درحال وطن‌فروشی هستند و هر شب در شبکه‌های تلویزیونی بیگانه حضور می‌یابند و درباره نبود حقوق بشر و آزادی و دمکراسی در ایران انتقاد می‌کنند! در مقابل این‌گونه افراد، بزرگانی هم که آن روز از خود گذشتند تا خرمشهر برای ایران بماند، امروز نیز درحال مقاومت و نبرد دیگری هستند.
نگارنده: آرش فهیم
ارسال نظرات