به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، شهلا عدالت یکی از زنان و از پرستاران بیمارستان امام خمینی (ره) شهر اهواز است او در خاطره‌ای روایت می‌کند: در زمان جنگ تحمیلی نیرو‌های عراقی در خاک ایران ستون پنجم داشتند که اخبار شهر‌ها و رزمنده‌ها را به عراقی‌ها می‌دادند تا عراقی‌ها بتوانند قسمت‌های مهم شهر اهواز و شهر‌های دیگر را بمباران کنند.
ما هم، چون پرستار بودیم و در بیمارستان امام خمینی (ره) بالای سر مجروح‌ها می‌رفتیم به ما گفته بودند شاید برخی از مجروحان ستون پنجم دشمن باشند که در لباس بیمار به بیمارستان آمده باشند برای همین جانب احتیاط را رعایت کنید.
زمانی که عملیات «کربلای ۵» شروع شد، من در بیمارستان امام خیمنی (ره) مشغول به کار بودم. زمانی که مجروح‌ها را پرستاری می‌کردم ناخودآگاه به یک بیمار مشکوک شدم. خواستم پانسمان این مجروح را عوض کنم قرار بود به رادیولوژی برود تا مشخص شود ترکش به کدام ناحیه از بدنش اصابت کرده است. مجروح را به رادیولوژی بردند. بی جهت زیر بالشت و ملافه‌اش را گشتم و یک تکه کاغذ کوچکی پیدا کردم.
در برگه یک‌سری علائم خاص نوشته شده بود که با خواندن آن متوجه چیزی نشدم. آن زمان اطلاعات سپاه به خاطر خطر حضور نیرو‌های ستون پنجم دشمن در بیمارستان‌ها مستقر بودند. کاغذ را به آن‌ها دادم. فردای آن روز اطلاعات سپاه من را صدا زد که خانم عدالت بیا می‌خواهیم چیزی به شما بگوییم. گفتم: «چه کار دارید؟» گفت: «شما می‌دانید که کار خیلی خیلی بزرگی را در قبال شهر اهواز انجام داده‌اید؟» گفتم: «نه.» گفتند: «همان برگه‌ای که دیروز پیدا کردید گرای (مختصات جغرافیایی) ۵۰ نقطه اهواز را برای دشمن مشخص کرده بود تا آن را بمباران کند، شما عملاً با این کار اهواز را نجات دادید.»
ما هم، چون پرستار بودیم و در بیمارستان امام خمینی (ره) بالای سر مجروح‌ها می‌رفتیم به ما گفته بودند شاید برخی از مجروحان ستون پنجم دشمن باشند که در لباس بیمار به بیمارستان آمده باشند برای همین جانب احتیاط را رعایت کنید.
زمانی که عملیات «کربلای ۵» شروع شد، من در بیمارستان امام خیمنی (ره) مشغول به کار بودم. زمانی که مجروح‌ها را پرستاری می‌کردم ناخودآگاه به یک بیمار مشکوک شدم. خواستم پانسمان این مجروح را عوض کنم قرار بود به رادیولوژی برود تا مشخص شود ترکش به کدام ناحیه از بدنش اصابت کرده است. مجروح را به رادیولوژی بردند. بی جهت زیر بالشت و ملافه‌اش را گشتم و یک تکه کاغذ کوچکی پیدا کردم.
در برگه یک‌سری علائم خاص نوشته شده بود که با خواندن آن متوجه چیزی نشدم. آن زمان اطلاعات سپاه به خاطر خطر حضور نیرو‌های ستون پنجم دشمن در بیمارستان‌ها مستقر بودند. کاغذ را به آن‌ها دادم. فردای آن روز اطلاعات سپاه من را صدا زد که خانم عدالت بیا می‌خواهیم چیزی به شما بگوییم. گفتم: «چه کار دارید؟» گفت: «شما می‌دانید که کار خیلی خیلی بزرگی را در قبال شهر اهواز انجام داده‌اید؟» گفتم: «نه.» گفتند: «همان برگه‌ای که دیروز پیدا کردید گرای (مختصات جغرافیایی) ۵۰ نقطه اهواز را برای دشمن مشخص کرده بود تا آن را بمباران کند، شما عملاً با این کار اهواز را نجات دادید.»
ارسال نظرات