نجات سوسمار‌ها به وسیله علم و مهندسی / وقتی طبیعت با مهندسی میکروبیومی محافظت می‌شود

به گزارش خبرنگار فناوری خبرگزاری دانشجو، همه اکوسیستم‌ها در سراسر کره زمین بر اثر متقابل بین گیاه خواران و میکروبیوم‌های روده آن‌ها به یکدیگر مرتبط هستند و گیاهخواران به آنزیم‌هایی که میکروبیوم‌های (ریزارگانیسم‌های همزیست) روده آن‌ها برای هضم فیبر‌های پیچیده گیاه تولید می‌کنند، نیاز دارند.

این حیوانات یک رابطه همزیستی با میکروبیوم هایشان دارند که می‌تواند به علت انتقال انرژی به گیاه، اکوسیستم را در سراسر جهان تحت تاثیر قرار بدهد.

یکی از قابل توجه‌ترین مثال‌ها برای این همزیستی در جزیره گالاپاگوس یافت شده است، جایی که سوسمار دریایی منحصرا در جلبک‌های ساحل مجمع الجزیره تکامل یافته است. وابستگی سخت این سوسمار‌ها به این جلبک‌ها باعث شده تا به تغییرات آب و هوایی که نوع جلبک‌ها را تغییر می دهد، حساس باشند.

در گذشته، پدیده ال نینو (یکی از چرخه‌های آب و هوایی مشهور جهان)، گونه جلبک‌ها را تغییر داد و باعث شد تا حدود ۹۰% از جمعیت سوسمار‌ها از بین برود.

اُتو کُردِرو دانشیار گروه مهندسی عمران و محیط زیست اخیرا با محققان دانشگاه دکیتو در سانفرانسیسکو و جمعی دیگر از پژوهشگران در این راستا همکاری کردند. این گروه تحقیقاتی معتقدند که حساسیت سوسمار دریایی به دلیل از دست داد تنوع میکروبیوم هایشان است، به عبارت دیگر، با تغییر نسل سوسمار‌ها و تغذیه از نوع خاصی جلبک، میکروبیوم‌های آن‌ها به سمتی تغییر کرده که فقط نوع خاصی از جلبک‌ها را می‌توانند هضم کنند.

برای بررسی این نظریه، گروه تحقیقاتی جزایر را بررسی و نمونه‌هایی از گروه‌های مختلف سوسمار در سراسر مجمع الجزایر جمع آوری کردند. گروه تحقیقاتی تصمیم گرفتند تا آنزیم‌ها و میکروبیوم‌هایی که مسئول هضم جلبک‌ها هستند را شناسایی کنند و مداخلات بالقوه میکروبیوم‌هایی که می‌توانند رژیم غذایی سوسمار‌ها را گسترش دهند و آن‌ها را به مصرف دیگر گونه‌های جلبک قادر سازند؛ مطالعه کنند. اگر این مطالعه موفق باشد، نشان دهنده یک روش جدید برای حفاظت بر اساس مهندسی میکروبیومی است.