تمام نقدهایی که به عملکرد رئیس جمهور در نیویورک وارد است / پرداخت هزینه‌های کلان برای بازگشت به میز مذاکره خطرناک است

به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، اتحادیه انجمن اسلامی دانشجویان مستقل طی بیانیه ای به نقد عملکرد رئیس جمهور و هیئت همراه در سفر به نیویورک و هفتاد و چهارمین نشست سالیانه مجمع عمومی سازمان ملل پرداخت.

هفتادوچهارمین نشست سالیانه مجمع عمومی سازمان ملل در شرایطی برگزار شد، تحلیلگران اعتراف می‌کنند جمهوری اسلامی ایران دست برتر منطقه جنوب غرب آسیا در تحولات مختلف است، همچنین سیاست ایالت متحده آمریکا در قبال جمهوری اسلامی فشار حداکثری همراه با دروغ و نفرت پراکنی است و سخنرانی رئیس جمهور آمریکا نیز در همین چارچوب و همراه با اتهامات گسترده به جمهوری اسلامی بود. از طرفی کشور‌های اروپایی عضو برجام همچنان مشی ثابت پسا برجامی خود یعنی همراهی با آمریکا در مواضع ضد ایرانی، اتلاف وقت در انجام تعهدات خود و ناکامی در جبران خروج آمریکا از برجام را حفظ کرده اند.

علی‌ای حال با توجه به شرایط عنوان شده تحلیل رفتار و گفتار تیم اعزامی به نشست هفتاد و چهارم مجمع عمومی سازمان ملل جهت نقد مواضع دولت و روشنگری اجتماعی امری لازم و ضروری است.

۱. در ابتدا لازم است از مواضع ریاست محترم جمهور در قبال اتفاقات منطقه جنوب غرب آسیا از جمله: بیان نقش سازنده جمهوری اسلامی در منطقه، مظلومیت ملت فلسطین، جنایات رژیم غاصب صهیونیستی، تبیین نقش جنگ افروزانه آمریکا و محوریت بودن در افراطی گری و همچنین حمایت ایشان از کشور‌های محور مقاومت تشکر کرد.

۲. یکی از مهم‌ترین گزاره‌های مطرح شده در سخنان ریاست محترم جمهور در چارچوب برجام و مذاکرات با طرف غربی، گزاره «اگر بیشتر می‌خواهید، باید بیشتر بپردازید» است، گزاره‌ای که در تضاد با مقدمه چینی‌های ریاست محترم جمهور در همین سخنرانی است.

آقای روحانی در ابتدای صحبت خود جنایات آمریکا نسبت به ملت ایران را این گونه شرح می‌دهند: «چگونه می‌توان باور کرد که جنایت و فشار بر زندگی ۸۳ میلیون ایرانی به ویژه زنان و کودکان برای دولتمردان آمریکایی امری خوشایند و موجب افتخار تلقی‌شود و استفاده از تحریم علیه طیفی از کشور‌ها همچون ایران، ونزوئلا، کوبا، چین و روسیه به یک اعتیاد مفرط تبدیل شده‌باشد. ملت ایران هرگز این جنایت‌ها و این جنایت‌کاران را نه فراموش می‌کند و نه می‌بخشد.» ایشان در ادامه با اشاره به برجام رفتار آمریکایی‌ها را نه تنها نقضِ قطعنامه ۲۲۳۱، بلکه تجاوز به حاکمیت و استقلالِ سیاسی و اقتصادی کلیه کشور‌های جهان دانستند حال با این شرایط چگونه می‌شود از «بیشتر در برابر بیشتر» با چنین کشوری وچنین سیاستی سخن گفت؟ آیا این دو بند از گفتار ریاست محترم جمهور در تضاد کامل با همدیگر نیست؟ آیا صحبت از تعهد بیشتر به کشوری که از تعهدات قبلی خود ذیل قطعنامه ۲۲۳۱ سر باز زده و تحریم‌های حداکثری علیه ملت ایران اعمال کرده است، امری عقلانیست؟

سوال مهم‌تر در این زمینه این است که آیا ریاست محترم جمهور بدون مشاوره و مصوبه مجلس شورای اسلامی، بدون مصوبه شورای نگهبان و مجمع تشخیص مصلحت نظام می‌تواند چنین تعهداتی را اعلام کند؟

۳. گزاره «بیشتر در برابر بیشتر» ذهن‌ها را به این سمت سوق می‌دهد که جمهوری اسلامی چه امتیاز بیشتری قرار است بپردازد؟ و آیا تعهدات متصور در این گزاره در چارچوب مسائل هسته‌ای است یا فراتر از آن؟ و آیا امکان تعهدات فراتر از مسائل هسته‌ای از جانب جمهوری اسلامی وجود دارد یا خیر؟ مگر نه این که دولت با گام‌های کاهش تعهدات برجامی در مرحله «کمتر در برابر کمتر» است، حتی در صورت پذیرش گزاره توسط طرف بدعهد غربی چگونه می‌شود چنین چرخشی از سمت غرب را تضمین کرد؟

مسئله قابل توجه و خطرناک این است که دولت جهت ترمیم سیاست شکست خورده خود در برجام و ارتباط با غرب حاضر به پرداخت هزینه‌های کلان جهت بازگشت به میز مذاکره است، همان سیاست استعماری و قلدرمابانه غربی‌ها در جهت محدودیت‌های موشکی، نظامی، امنیتی و منطقه‌ای نسبت به جمهوری اسلامی. موارد اعلام شده خطوط قرمز جمهوری اسلامی، غیرقابل مذاکره و خارج از چارچوب مذاکرات هسته‌ای است که این امر جای هیچ گونه ملاحظه‌ای نخواهد داشت.

۴. ریاست محترم جمهوری در بخشی از سخنرانی خویش ضمن اشاره به اینکه اقتصاد ایران در سال ۲۰۱۷، بالاترین نرخ رشد اقتصادی در جهان را همراه با کاهش مستمر نرخ تورم داشت، همچنین رشد تولید ناخالص داخلی ایران بدون نفت در ماه‌های اخیر و مثبت بودن تراز تجاری تلویحا از پیشرفت جمهوری اسلامی با مقاومت در برابر فشارحداکثری صحبت می‌کنند، بر چه مبنایی همچنان سیاست غالب دولت خود را در سازش با غرب قرار می‌دهند؟ مگر نه آن گونه که ریاست محترم جمهور خود می‌گویند تجربه مذاکره با غرب شکست خورده و مقاومت ملت ایران جواب داده است، پس در این شرایط صحبت از بیشتر در برابر بیشتر بر چه مبنایی است؟

۵. گزاره دیگری در صحبت ریاست محترم جمهور مبنی بر «عکس یادگاری آخرین ایستگاهِ مذاکره است، نه اولین ایستگاه»، گزاره‌ای کاملا مخالف بیانات مقام معظم رهبری است، رهبر معظم انقلاب هر گونه مذاکره و نشست دو جانبه با آمریکا را ممنوع کردند و مذاکرات را مشروط به برگشت دولت آمریکا به برجام و در چارچوب ۱+۵ کردند، در حالی که همگان بر این باورند که مخاطب عبارت عکس یادگاری شخص دونالد ترامپ می‌باشد و جهت استفاده تبلیغاتی برای انتخابات ۲۰۲۰ آمریکا به وی اطلاق می‌شود و از این جهت این گزاره هدفی کاملا غلط دارد و بی اعتنایی به سیاست‌های کلی نظام جمهوری اسلامی است.

۶. با توجه به اتهامات بی اساس و سراسر دروغ سه کشور اروپایی طی بیانیه ضد ایرانی خود و همچنین اتهامات بوریس جانسون «نخست وزیر انگلیس» در خصوص احتمال مقصر بودن ایران در حملات اخیر انقلابیون یمن به پالایشگاه آرامکو و جوسازی منفی گسترده علیه جمهوری اسلامی همراه با سعودی و آمریکا در همین ایام، چرا باید تصاویر زننده خنده‌های رئیس جمهور ایران در کنار نخست وزیر انگلیس و سایر رهبران کشور‌های اروپایی در این فضای اتهام و دروغ پراکنی انتشار پیدا کند؟ در صورتی که شئون دیپلماتیک حتی ایجاب می‌کرد دیدار با جانسون به علت گستاخی‌ها و بی احترامی‌های وی لغو شود.

در پایان انتظار می‌رود جناب آقای روحانی و دستگاه دیپلماسی در مناسبات و نشست‌های بین الملی ضمن پایبندی به اصول مبنایی جمهوری اسلامی، سیاست‌های کلی نظام اسلامی و با رعایت شان مقتدرانه انقلاب اسلامی با عبور از تئوری سازش با غرب به گفتمان مقاومت برگردند و با تکیه بر ظرفیت‌های داخلی و ارتباطات سازنده با دیگر کشورها، دیپلماسی ارتباط عزتمندانه با جهان منهای استعمار، استکبار و زیاده خواهی را سرلوحه برنامه خویش قرار دهند.