گزارش| در برنامه بامدادی «هفت» چه گذشت؛
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری دانشجو، برنامه بامدادی «هفت» با اجرای محمدحسین لطیفی از 30 دقیقه بامداد امروز روز آنتن رفت که در ادامه اتفاقات این برنامه مروری کوتاه شده است که از نظرتان میگذرد.
در بخشی از این برنامه که با حضور آرش خوشخو و سعید الهی از کارشناسان رسانه برگزار شد به موضوع «صیانت از فرهنگ عمومی جامعه» پرداخته شد .
سعید الهی در این قسمت از برنامه گفت: در وظایف دادستانی آمده است که اگر شخصی یا دستگاهی حقوق عامه را مخدوش کند، دادستانی وظیفه دارد از طرف قوه قضائیه وارد شود و این حقوق را به شخص برگرداند. ضمن اینکه باید فراموش نکنیم که این باید از آزادی های مشروط هنرمندان هم دفاع میکند.
این کارشناس در ادامه خاطرنشان کرد: بند ۱۱ مقررات وزارت ارشاد اسلامی میگوید در فیلم ها حق ندارید صحنه قتل را به جزئیات به تصویر بکشید. طبق صحبت هایی که من شنیدم این بود که قوه قضائیه گفته است که اگر میخواهید این فیلم را اکران کنید باید برخی سکانس ها حذف شود. اما میبینیم که اعلام میشود که فیلم اکران میشود با رده بندی سنی، یعنی سازمان سینمایی به متن قانون توجه نکرده است. ابن دهن کجی به قوه قضائیه است. برخی شروع به حمله میکنند. شما وعده دادید دو صحنه رو حذف میکنید که نکردید پس اولین آسیب را کیانوش عیاری به عنوان کارگردانان میبیند.هنرمندان درگیر حواشی سیاسی نباید بشوند و وارد هر موجی نشوند. ما در طول این چهل سال ۴۰۰۰ فیلم تقریبا طول شده و حدودا شاید یک درصد فیلم توقیفی نداریم. همه فیلم ها را قوه قضائیه توقیف نکرده خود شورای پروانه نمایش توقیف کرده‌است. وقتی یک اثری خلق میشود باید مدیر یک همت و اراده را داشته باشد که یک قانون را بسط دهد تا همه اطلاع داشته باشند. هرجا قانون باشد خیال همه راحت است.
وی ادامه داد: در حوزه فرهنگ تنها متولی احقاق حقوق هنرمندان که معرفی شده وزارت ارشاد است، اگر صیانت از فرهنگ عمومی به درستی رعایت شود دادستانی ورود نمیکند اما اگر مراجع و نهادهای مرتبط در وزارت ارشاد به درستی رعایت نکنند قوه قضائیه وارد می شود.
الهی در ادامه گفت: یک فیلمی اکران میشود و بعد از چند روز توقیف میشود. چندنگاه به وجود می آید؛ اول اینکه عده ای میگویند هنرمند باید یک آزادی بی قید و شرط در تولیدات خود داشته باشد. طیف دوم گروهی بودند که معتقد بودند لغو اکران درست بود و باید با عاملان اکران برخورد شود. بخش سوم کسانی هستند که میگویند کاش دادستانی عبور میکردند از این فیلم.
همچنین در ادامه آرش خوش خو در خصوص توقیف فیلم «خانه پدری» گفت: من با برخوردی که با فیلم «خانه پدری» به کارگردانی عیاری شد موافق نیستم هرچند موافق خود فیلم نیستم. ما داریم از فیلمسازی صحبت میکنیم که از فیلمسازان خوشنام این سینماست. این فیلم ضد مرد و ضد ملی نیست. دخترکشی ناشی از فقر فرهنگی و اقتصادی است. اتفاقی که در اینجا افتاد بردن این اتفاق یه یک طبقه بازاری و سنتی است. همین بردن فیلم از بستر اصلی به بستر سوتفاهم زا موجب تعابیر شده است. خشمی که به این فیلم وجود دارد به خاطر این بستر است.
خوش خو در ادامه گفت: این سوتفاهم پیش نیاید که ما در حال نقد فیلم هستیم. همین الان خیلی فیلم ها و اتفاقات وجود دارد که قوانین را نقض میکند. من فکر میکنم ماجرا خیلی پیچیده تر است. ما نگران مقبولیت قوه قضائیه نباید باشیم. در همه جای دنیا همینطور است که بدون توجه به افکار عمومی کار خود را انجام دهد. فرایندی که شکل گرفت و باعث این اتفاق شد، یک بخشی از آن این است که ما هرجا حرکت میکنیم نباید به یک دیوار برخورد کنیم ولی با یا با اقماض یا رافت یا جریمه حل میشود. به نظرم در نهایت همون مکانیسم موجود یعنی یک شورای پروانه نمایش، شورای عالی تر هم داریم. دایره اعمال قوانین را باید بازتر نگه داریم. خدا هنرمندان را دوست دارد و باید یک انعطافی را داشته باشیم.
«خانه پدری» شرف دارد به فیلم مسخره باز اما فیلم مشکل دارد!
در ادامه برنامه هفت، میز نقد به بررسی «مسخره باز» همایون غنی زاده پرداخت و همچنین نگاهی به حواشی توقف فیلم «خانه پدری» داشته است که در ادامه از نظرتان میگذرد:
جواد طوسی در ابتدای میز نقد درمورد خانه پدری گفت: آن تنش بیش از حدی که برای سازنده یک اثر ایجاد میشود، به نظرم استحقاق آن را ندارد. کیانوش عیاری چند اثر فاخر ساخته است، باید یک تعادل و توازنی به افراد داشته باشیم.
وی تصریح کرد: عیاری در حال ساخت یک سریال است که چندماه دیگر روی آنتن میرود. من به عنوان کسی که چندسال در قوه قضائیه بودم، میگویم آیا باید یک روش سلبی را به کار ببرد؟ همین دادسرای فرهنگ و رسانه باید یک نگاه مدبرانه داشته باشد. من فکر میکنم باید یک ضرب الجل زمانی باید برای فیلم در نظر گرفته میشد.
محمدتقی فهیم نیز درباره فیلم «خانه پدری» گفت: وجود خشونت در فیلم ها مشکل ندارد اما چگونه نمایش دادن خشونت مهم است. عموما فیلم هایی که در این‌مورد ساخته میشود عموما یک طرف آن به یک روان پریشی متصل است. اما در اینجا با یک شخصیت آرام و متشخص روبه رو هستیم، اینجا محلی است که فیلم را دچار معضل میکند و افراد را به واکنش وادار میکند.
مسعود فراستی هم در خصوص این فیلم گفت: من چندسال پیش درمورد فیلم نوشتم. از نظر من فیلم ضد ملی است. این فقط تم نیست. این بحث جای دوربین است. من با تم ها مشکل ندارم. نسبتی که با این موضوعات برقرار میکنیم مسئله است.
وی ادامه داد: من شخص عیاری را دوست دارم. مجموعه آثار افراد آنها را معرفی میکند. این فیلم از نظر تکنیکی، فضاسازی و شخصیت سازی بسیار ضعیف است. در لحظه دخترکشی، جای دوربین در دفاع از خشونت است. تعمیم این داستان در ۸۰ سال تکرار میشود. من در تمام طول عمرم با اکران تنها فیلمی که مخالف اکران بودم این فیلم بود. با اکران این فیلم در خارج از کشور هم به شدت مخالف بودم چون مارا در کنار داعش و طالبان قرار می دادند. عیاری درگیر موضوع شده و این اتفاق عامدانه نیست. موضع الانم این بود که فیلم اکران شود. وقتی اکران میشد در شرایط درست تابو شکسته میشد و میشد به درستی نقد کرد. اما با پایین کشیدن فیلم این راه بسته شد. نقد کارش فرهنگ سازی است.
فراستی در پایان گفت: از نظر من فیلم عیاری شرف دارد به فیلم مسخره باز اما همچنان میگویم که این فیلم مشکل دارد. یک جامعه اهل تعامل و اهل نقد این گونه رفتار نمیکند.
در ادامه میز نقد برنامه سینمایی هفت، این میز به بررسی و نقد فیلم سینمایی «مسخره باز» ساخته همایون غنی زاده پرداخت
مسعود فراستی در ابتدای این میز نقد گفت: مسخره باز از جمله آثاری است که نه سینماست نه تئاتر. چون ماقبل بد و ماقبل نقد است و این اثری که در جشنواره فیلم فجر جایزه هم میگیرد و معلوم نیست که بر چه اساسی جایزه میگیرد.
فراستی گفت: هیچ چیز جدی در فیلم وجود ندارد. فیلم به شدت ناچیز است. حتی دو پلان درست ندارد. یک بابک حمیدیان دارد که خودش بازیگر جدی است. اینکه چی تکرار شود و نقطه دید فیلم برای چه کسی است مشخص نیست. کازابلانکا یک فیلم عاشقانه است، هر بار که در این فیلم در موردش صحبت میشود حال بهم زن است. این فیلم توهین به سینماست. این فیلم فقط به دنبال پول است از طریق متفاوت نمایی. خیلی مانده که به بد برسد.
جواد طوسی نیز درباره «مسخره باز» گفت: نسخه تئاتری «می سی سی پی نشسته میمیرد» تبدیل شده به فیلم سینمایی مسخره باز. پست مدرنیسم اینگونه نیست. تقلید درستی در این فیلم صورت نگرفته است. در همان قدم اول میخواهیم هجو را بنیان گذاری کنیم که در اختتامیه جشنواره هم صورت داده است. یک کولاژی از همه چیز در این فیلم وجود دارد. فیلم چند پایان بندی دارد. باهمه چی بازی میکند.
محمدتقی فهیم نیز دراین باره گفت: فیلم همه چی انگار دارد اما در واقعیت هیچی ندارد. نکته مثبت فیلم توانایی بازیگران آن است. اساسا فیلم تئاتر است. بازیگران چون در کارکتر خام طراحی شده اند نمود پیدا نمیکنند. قابلیت فیلم حظ بصری است که در این فیلم وجود ندارد. اگر فیلمی فیلم نامه نداشته باشد از پایه ویران است.
ارسال نظرات