نشنال اینترست:
به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری دانشجو، مایکل پک در نشنال اینترست نوشت: ایران اخیرا سامانه‌ای را رونمایی کرده است که راکت‌های زمین به زمین غیر هدایت شونده را به موشک‌های نقطه زن تبدیل می‌کند.
هفته نامه دفاعی جین تحلیل زیر را بر اساس تصاویر رژه نظامی ایران در اوایل این ماه ارائه کرده است: «سامانه لبیک شبیه به واحد‌های نقطه زن راکت‌های جامد فاتح ۱۱۰ به نظر می‌رسد، اگرچه سطوح کنترل مثلثی آن وارونه شده اند. این کیت هدایت کننده بین موتور راکت و کلاهک متصل میشود تا بتواند پرتابه را به سمت هدف خود هدایت کند. علاوه بر این، به نظر می‌رسد که میتوان از این سامانه برای شلیک راکت‌های توپخانه‌ای زلزال نیز استفاده کرد».
این خبر باعث نگرانی بسیاری از کارشناسان نظامی اسرائیل شده است. آن‌ها اشاره می‌کنند که گروه نیابتی ایران یعنی حزب الله حدود ۱۵۰ هزار راکت در زرادخانه خود دارد. در حال حاضر بیشتر این راکت‌ها تسلیحات معمولی غیر هدایت شونده هستند. آقای یوزی رابین، کارشناس مسائل دفاعی در مصاحبه با روزنامه تایمز اسرائیل گفت: «البته ایرانی‌ها در طول سال‌های گذشته در حال کار بر روی این نوع سامانه‌ها بوده اند و این موضوع برای ما غافل گیر کننده نیست. پیش از این ایران کیت‌های هدایت شونده برای خانواده موشک‌های فاتح ۱۱۰ را تولید کرده بود».
او ادامه داد: «اما بدون تردید آیرودینامیک باله‌های این سامانه جدید به نظر می‌رسد و نمونه آن در ایران یا کشور‌های دیگر مشاهده نشده است. به عبارت دیگر، ایرانی‌ها به جای کپی کردن سیستم‌های خارجی اقدام به طراحی یک سامانه جدید کرده اند و این موضوع نشانه افزایش اعتماد به نفس آن‌ها است. هدف از طراحی آیرودینامیک جدید افزایش قابلیت مانور راکت‌های ارتقا یافته است»
راکت‌های غیر هدایت شونده از زمان جنگ جهانی دوم در بیشتر درگیری‌های نظامی استفاده شده اند. البته شما با شلیک چند راکت به طور هم زمان از یک راکت انداز می‌توانید تلفات سنگینی به دشمن وارد کنید. اما راکت‌های توپخانه‌ای تسلیحات غیر دقیقی هستند که برای موثر بودن متکی به اشباع دشمن با آتش سنگین خواهند بود.
در صورتی که ایران بتواند یک راکت غیر هدایت شونده را به یک موشک نقطه زن تبدیل کند، سطح کارایی راکت به مقدار قابل توجهی افزایش پیدا خواهد کرد. ایران انواع مختلفی از سیستم‌های راکت انداز دارد که مبتنی بر طراحی‌های قدیمی شوروی سابق هستند. برای مثال میتوان به سیستم فلق-۱ اشاره کرد که مشابه با سیستم راکت انداز بی ام-۲۴ شوروی است. ایران همچنین چندین نوع موشک بالستیک هدایت شونده همچون فاتح-۱۱۰ را در اختیار دارد که دارای بردی بیشتر از صد مایل و سیستم هدایت جی پی اس است.
نگرانی اسرائیلی‌ها در مورد سامانه جدید قابل درک است. در صورتی که ایران سامانه‌های تبدیل راکت‌های غیر هدایت شونده به موشک‌های نقطه زن را در اختیار حزب الله قرار دهد، تمام نقاط استراتژیک اسرائیل از جمله پالایشگاه ها، پایگاه‌های نظامی و نیروگاه‌های برق در تیر رس نیرو‌های حزب الله قرار می‌گیرند. در صورتی که این راکت‌ها از قابلیت مانور بالایی برخورد باشند، میتوانند از سیستم‌های ردگیری اسرائیل همچون سامانه دفاع موشکی گنبد آهنین فرار کنند.
سعودی‌ها نیز باید نگران تقویت قابلیت‌های نظامی ایران باشند. ماه گذشته شاهد حملات موشکی و پهپادی گسترده‌ای علیه تاسیسات نفتی عربستان بودیم. شبه نظامیان حوثی تحت حمایت ایران ابتدا مسئولیت این حملات را بر عهده گرفتند. اما آمریکا و عربستان معتقدند که این حملات از داخل خاک ایران یا عراق پیاده سازی شده اند. ریاض در سال‌های گذشته میلیارد‌ها دلار بر روی دست یابی به سامانه‌های دفاع موشکی پاتریوت و رادار‌های پیشرفته سرمایه گذاری کرده است. اما این سیستم‌ها نتوانستند موشک‌ها و پهپاد‌های ایران را شناسایی کنند. عربستان چگونه می‌تواند از خود در مقابل موجی از راکت‌های هدایت شونده دفاع کند؟
هفته نامه دفاعی جین تحلیل زیر را بر اساس تصاویر رژه نظامی ایران در اوایل این ماه ارائه کرده است: «سامانه لبیک شبیه به واحد‌های نقطه زن راکت‌های جامد فاتح ۱۱۰ به نظر می‌رسد، اگرچه سطوح کنترل مثلثی آن وارونه شده اند. این کیت هدایت کننده بین موتور راکت و کلاهک متصل میشود تا بتواند پرتابه را به سمت هدف خود هدایت کند. علاوه بر این، به نظر می‌رسد که میتوان از این سامانه برای شلیک راکت‌های توپخانه‌ای زلزال نیز استفاده کرد».
این خبر باعث نگرانی بسیاری از کارشناسان نظامی اسرائیل شده است. آن‌ها اشاره می‌کنند که گروه نیابتی ایران یعنی حزب الله حدود ۱۵۰ هزار راکت در زرادخانه خود دارد. در حال حاضر بیشتر این راکت‌ها تسلیحات معمولی غیر هدایت شونده هستند. آقای یوزی رابین، کارشناس مسائل دفاعی در مصاحبه با روزنامه تایمز اسرائیل گفت: «البته ایرانی‌ها در طول سال‌های گذشته در حال کار بر روی این نوع سامانه‌ها بوده اند و این موضوع برای ما غافل گیر کننده نیست. پیش از این ایران کیت‌های هدایت شونده برای خانواده موشک‌های فاتح ۱۱۰ را تولید کرده بود».
او ادامه داد: «اما بدون تردید آیرودینامیک باله‌های این سامانه جدید به نظر می‌رسد و نمونه آن در ایران یا کشور‌های دیگر مشاهده نشده است. به عبارت دیگر، ایرانی‌ها به جای کپی کردن سیستم‌های خارجی اقدام به طراحی یک سامانه جدید کرده اند و این موضوع نشانه افزایش اعتماد به نفس آن‌ها است. هدف از طراحی آیرودینامیک جدید افزایش قابلیت مانور راکت‌های ارتقا یافته است»
راکت‌های غیر هدایت شونده از زمان جنگ جهانی دوم در بیشتر درگیری‌های نظامی استفاده شده اند. البته شما با شلیک چند راکت به طور هم زمان از یک راکت انداز می‌توانید تلفات سنگینی به دشمن وارد کنید. اما راکت‌های توپخانه‌ای تسلیحات غیر دقیقی هستند که برای موثر بودن متکی به اشباع دشمن با آتش سنگین خواهند بود.
در صورتی که ایران بتواند یک راکت غیر هدایت شونده را به یک موشک نقطه زن تبدیل کند، سطح کارایی راکت به مقدار قابل توجهی افزایش پیدا خواهد کرد. ایران انواع مختلفی از سیستم‌های راکت انداز دارد که مبتنی بر طراحی‌های قدیمی شوروی سابق هستند. برای مثال میتوان به سیستم فلق-۱ اشاره کرد که مشابه با سیستم راکت انداز بی ام-۲۴ شوروی است. ایران همچنین چندین نوع موشک بالستیک هدایت شونده همچون فاتح-۱۱۰ را در اختیار دارد که دارای بردی بیشتر از صد مایل و سیستم هدایت جی پی اس است.
نگرانی اسرائیلی‌ها در مورد سامانه جدید قابل درک است. در صورتی که ایران سامانه‌های تبدیل راکت‌های غیر هدایت شونده به موشک‌های نقطه زن را در اختیار حزب الله قرار دهد، تمام نقاط استراتژیک اسرائیل از جمله پالایشگاه ها، پایگاه‌های نظامی و نیروگاه‌های برق در تیر رس نیرو‌های حزب الله قرار می‌گیرند. در صورتی که این راکت‌ها از قابلیت مانور بالایی برخورد باشند، میتوانند از سیستم‌های ردگیری اسرائیل همچون سامانه دفاع موشکی گنبد آهنین فرار کنند.
سعودی‌ها نیز باید نگران تقویت قابلیت‌های نظامی ایران باشند. ماه گذشته شاهد حملات موشکی و پهپادی گسترده‌ای علیه تاسیسات نفتی عربستان بودیم. شبه نظامیان حوثی تحت حمایت ایران ابتدا مسئولیت این حملات را بر عهده گرفتند. اما آمریکا و عربستان معتقدند که این حملات از داخل خاک ایران یا عراق پیاده سازی شده اند. ریاض در سال‌های گذشته میلیارد‌ها دلار بر روی دست یابی به سامانه‌های دفاع موشکی پاتریوت و رادار‌های پیشرفته سرمایه گذاری کرده است. اما این سیستم‌ها نتوانستند موشک‌ها و پهپاد‌های ایران را شناسایی کنند. عربستان چگونه می‌تواند از خود در مقابل موجی از راکت‌های هدایت شونده دفاع کند؟
ارسال نظرات