چگونه بی‌بی‌سی فارسی از آشوب تغذیه می‌کند؟ / تفرقه‌بنداز و کلیک بگیر

صداوسیما، مثل همیشه

مگس روی زخم می‌نشیند

این حرف جدیدی نیست که دلیل رجوع مردم به رسانه‌های بیگانه از کم‌کاری رسانه‌های خودمان است. انتقادات به معاونت سیاسی صداوسیما و سیاست‌ خبرگزاری‌های دیگر هم بارها گفته شده و شاید هم بخشی از آن شنیده شده باشد. در روزهایی که دسترسی به کانال‌هایی مثل بی‌بی‌سی فارسی -که حالا در فقدان آمدنیوز عریان‌تر و صریح‌تر وارد می‌شوند- دیگر چندان سخت نیست، ایرانیان خارج‌نشین برای فهمیدن اوضاع داخل کشور، شهرستان‌های آرام برای خبردارشدن از اوضاع مناطق شلوغ، و ساکنین شهرهای شلوغ برای فهمیدن اوضاع چند قدم بیرون از درب خانه، نیاز به رسانه دارند. ما به خبر وابسته‌ایم و به خوش‌بینی شبکه خبر، اعتماد نداریم. این بخشی از جدول پخش برنامه‌های شبکه خبر در روز شنبه ۲۵ آبان است، همان روزی که همه شبکه‌های اجتماعی پُر شده بود از خاموش‌کردن ماشین‌ها و اعتراضات به ظاهر مسالمت‌آمیز و مردمی، که به جای رسمیت و هدایت، بایکوت و منحرف شد.

مردم ما بعد از همه این سال‌ها و تجربه‌ها، اقلاً در این یک مورد به بلوغ نسبی رسیده‌اند و از فراخوان‌ها و دعوت به راهپیمایی‌های مردمی بعد از هر آشوب می‌توان گفت مسئولین هم این نکته را می‌دانند. حالا که اصلاح ساختار صُلب و سخت صداوسیما دشوار و زمان‌بر است، شاید بهتر باشد خبرگزاری‌ها و منابع خبری چابک‌تر در سیاست‌های سوژه‌یابی و پرداخت خود تجدیدنظر کنند و در این شرایط، به مردم بگویند آن بیرون چه خبر است.