به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، روز گذشته دولت با ادامه معافیت مالیاتی اصحاب فرهنگ، هنر و رسانه در سال ۹۹ موافقت کرد. بدین ترتیب، با پیگیری وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی و موافقت محمدباقر نوبخت به عنوان رئیس سازمان برنامه و بودجه، فعالیت‌های فرهنگی، هنری و رسانه‌ای در سال آینده همچنان از معافیت‌های مالیاتی برخوردارند.
این موضوع، اما با اعتراض طیف‌های مختلف مردم همراه است، آن‌ها معتقدند در حالی از مردم مالیات دریافت می‌شود که برخی سلبریتی‌ها با دستمزد‌های چندصدمیلیونی و حتی میلیاردی، از پرداخت مالیات معاف شده‌اند و این موضوع با عدالت مغایرت دارد.
اما نظر خود هنرمندان چیست؟ جهانگیر الماسی بازیگر پیشکسوت سینما و تلویزیون در این باره به خبرنگار فارس گفت: باید دید هدف دولت از اتخاذ این تصمیم چه بوده است؟
وی اضافه کرد: برخی گروه‌ها از یک سری امکانات ویژه بهره می‌برند؛ در حالی که همه می‌دانیم این عدالت نیست. خیلی بی‌عدالتی‌ها وجود دارد و زمینه آن هم فقط قدرت است، یعنی قدرت به نفع دسته‌ها و گروه‌های مختلف مورد سوء استفاده قرار می‌گیرد. البته این سخنان من می‌تواند تبعات جدی برایم داشته باشد، بنابراین برای اظهار نظر دقیق‌تر باید در حوزه مالیات پژوهش‌های دقیق انجام دهم، آن وقت بهتر می‌توان درباره قانون معافیت مالیاتی صحبت کرد.
الماسی اضافه کرد: اگر کلمه «هنرمند» را تعریف کنیم، می‌توانیم بفهمیم چه کسی باید مالیات بدهد و چه کسی باید از پرداخت مالیات معاف باشد؟ باید توجه کرد که هنرمند با سلبریتی تفاوت دارد، تفاوت است بین زندگی پاک ایرانی با یک زندگی لاکچری. این کلمه لاکچری هم مانند سلبریتی دو ـ. سه سالی است که در فرهنگ ما مرسوم شده است.
وی توضیح داد: به عنوان مثال کسی که مقلد صدا است یا کسی که خودش به خودش هنرمند می‌گوید، هنرمند نیست بلکه هنرمند، مرتبت و مقامی است که یک جامعه پس از دیدن از خودگذشتگی‌ها و تلاش‌های یک فرد در حوزه تخصصی نمایش، موسیقی و ... به او اعطا می‌کند. مثل آنچه در فیلم «کمال الملک» علی حاتمی دیدیم که کمال‌الملک آن بافنده قالی را هنرمند نامید و او را هنرمند دانست.
الماسی خاطرنشان کرد: اگر واژه هنرمند را توانستیم به درستی به برخی تعمیم دهیم، من هم آن وقت ترجیح می‌دهم که هنرمندان از مالیات معاف شوند. هنرمندانی که مصالح، شرف، عزت و سرافرازی مردم را مد نظر دارند و مسئله‌شان از فعالیت در دنیای هنر، عظمت و پاکدامنی مردمشان است، نه تلاش برای اینکه چیزی در جیب‌شان بریزند و ببرند و صرفاً به دنبال موفقیت فردی باشند. آن هنرمند واقعی است و بایستی معافیت مالیاتی هم داشته باشد، حال می‌تواند یک صدابردار پشت صحنه باشد یا یک نویسنده و پژوهشگر نه لزوماً بازیگر که به دلیل چند کار به ویژه تلویزیونی میان مردم شناخته می‌شوند و معمولاً از آن‌ها می‌توان در مسائل اجتماعی و سیاسی سوء استفاده کرد.
وی در پایان تأکید کرد: اگر انگیزه واقعی هنرمندان، خدمت به عزت و سعادت مجد و عظمت این مردم و مملکت است، من حاضرم آن‌ها را بر گردن خودم بنشانم و راه ببرم و پرچم‌شان را حمل کنم.
ارسال نظرات