به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، حسین دژاکام را به عنوان تئوریسین و مدیرکل جمعیت احیای انسانی (کنگره ۶۰) به‌عنوان یکی از سازمان‌های مردم نهاد در حــوزه اعتیاد و مواد مخد می‌شناسند. وی فارغ‌التحصیل رشته مهندسی الکتروتکنیک از دانشگاه علم و صنعت ایران، محقق در زمینه تولید چشم‌های الکترونیک، نویسنده آثار بنیادی در زمینه مسئله اعتیاد، روش درمان و کاشف روش درمان تدریجی - پله‌ای اعتیاد است.
حسین دژاکام دستی هم در هنر دارد و تاکنون سه نمایشنامه با مضامین متفاوت نوشته است که آخرین آن‌ها این روز‌ها با نام «پنجره‌ای رو به آسمان» به کارگردانی برادرش امیر دژاکام نویسنده و کارگردان تئاتر، روی صحنه است.
حسین دژاکام درباره شکل‌گیری ایده نمایشنامه «پنجره‌ای رو به آسمان» گفت: معتقد هستم وقتی می‌خواهیم مساله‌ای را آموزش دهیم یا باید از زبان شعر استفاده کنیم یا از زبان نمایش، چون بقیه زبان‌ها خشک است و مخاطب اندکی را به خودش جذب می‌کند، اما وقتی مساله‌ای به زبان نمایش در می‌آید دامنه بسیار گسترده‌تر می‌شود. به همین دلیل من برای گفتن یک سری مسائل اجتماعی، انتقال برخی مفاهیم و رسیدن به برخی راه‌حل‌ها از زبان نمایشنامه استفاده کردم.
وی افزود: البته این نمایشنامه سومین اثر است که نوشته‌ام که هر کدام حال و هوا و فضای متفاوتی دارند. اولین کارم «ادموند و هلیا» بود که تا امروز به چاپ هفتم رسیده و چاپ اولش ۱۰ هزار نسخه منتشر شد. نمایشنامه دومم «تعارف خراسانی» نام دارد که قصه شمش و مولاناست که در نمایشنامه این مساله مطرح می‌شود که اصلا شمس شخصیت زمینی نیست و کاراکتری مکاشفه‌ای است و وجود خارجی ندارد.
دژاکام درباره مضمون نمایشنامه «پنجره‌ای رو به آسمان» توضیح داد: این اثر نمایشی درباره کمبود معلم اجتماعی است که با زبانی طنز مطرح می‌شود. متاسفانه در جامعه معلم اجتماعی بسیار کم داریم و آن‌هایی هم که به عنوان تعلیم‌دهنده فعال هستند آنقدر سخت و پیچیده و فلسفی صحبت می‌کنند که کسی متوجه منظورشان نمی‌شود. وقتی قرار است درباره یک مساله صحبت کنید باید پیامتان به درستی منتقل شود نه اینکه از هر دری سخن بگویید و در نهایت هم شنونده متوجه منظورتان نشود.
وی به‌عنوان فردی که فعالیت خارج از حوزه هنر دارد، درباره اینکه چقدر تئاتر را دنبال می‌کند، گفت: من بیشتر از اینکه مخاطب نمایش‌های روی صحنه باشم، ادبیات نمایشی و نمایشنامه‌های شناخته شده را دنبال می‌کنم و اکثر آثار کلاسیک را تا جایی که توانستم، خوانده‌ام، اما متاسفانه از دیدن برخی از تئاتر‌ها چیزی سر در نمی‌آورم.
تهیه‌کننده نمایش «پنجره‌ای رو به آسمان» در پایان عنوان کرد: معتقدم نمایش‌ها باید برای مخاطبان جذاب باشند و مردم با دیدن آن‌ها خستگی‌شان در برود. «مستمع صاحب سخن را بر سر کار آورد» پس اگر نمایشی جذاب باشد آن‌ها را علاقه‌مند می‌کند و این کار وظیفه هنرمندان است تا آثارشان را به شکلی تولید کنند که برای همه نوع مخاطبی جذابیت داشته باشد.
«پنجره‌ای رو به آسمان» به کارگردانی امیر دژاکام از ۴ آذر ماه اجرای عمومی خود را در تماشاخانه سپند آغاز کرده است.
در خلاصه داستان نمایش که تا ۱۰ دی ماه هرشب ساعت ۱۹:۳۰ به صحنه می‌رود، آمده است: دو دقیقه مانده است به شروع یک برنامه زنده، اما استاد فلسفه مهمان و مجری برنامه نیامده اند ...
بهرام ابراهیمی، شهره سلطانی، امیر کربلایی زاده، عمار تفتی، حسین شهبازی، ابوالفضل جمشیدی بازیگران این اثر نمایشی هستند.
حسین دژاکام دستی هم در هنر دارد و تاکنون سه نمایشنامه با مضامین متفاوت نوشته است که آخرین آن‌ها این روز‌ها با نام «پنجره‌ای رو به آسمان» به کارگردانی برادرش امیر دژاکام نویسنده و کارگردان تئاتر، روی صحنه است.
حسین دژاکام درباره شکل‌گیری ایده نمایشنامه «پنجره‌ای رو به آسمان» گفت: معتقد هستم وقتی می‌خواهیم مساله‌ای را آموزش دهیم یا باید از زبان شعر استفاده کنیم یا از زبان نمایش، چون بقیه زبان‌ها خشک است و مخاطب اندکی را به خودش جذب می‌کند، اما وقتی مساله‌ای به زبان نمایش در می‌آید دامنه بسیار گسترده‌تر می‌شود. به همین دلیل من برای گفتن یک سری مسائل اجتماعی، انتقال برخی مفاهیم و رسیدن به برخی راه‌حل‌ها از زبان نمایشنامه استفاده کردم.
وی افزود: البته این نمایشنامه سومین اثر است که نوشته‌ام که هر کدام حال و هوا و فضای متفاوتی دارند. اولین کارم «ادموند و هلیا» بود که تا امروز به چاپ هفتم رسیده و چاپ اولش ۱۰ هزار نسخه منتشر شد. نمایشنامه دومم «تعارف خراسانی» نام دارد که قصه شمش و مولاناست که در نمایشنامه این مساله مطرح می‌شود که اصلا شمس شخصیت زمینی نیست و کاراکتری مکاشفه‌ای است و وجود خارجی ندارد.
دژاکام درباره مضمون نمایشنامه «پنجره‌ای رو به آسمان» توضیح داد: این اثر نمایشی درباره کمبود معلم اجتماعی است که با زبانی طنز مطرح می‌شود. متاسفانه در جامعه معلم اجتماعی بسیار کم داریم و آن‌هایی هم که به عنوان تعلیم‌دهنده فعال هستند آنقدر سخت و پیچیده و فلسفی صحبت می‌کنند که کسی متوجه منظورشان نمی‌شود. وقتی قرار است درباره یک مساله صحبت کنید باید پیامتان به درستی منتقل شود نه اینکه از هر دری سخن بگویید و در نهایت هم شنونده متوجه منظورتان نشود.
وی به‌عنوان فردی که فعالیت خارج از حوزه هنر دارد، درباره اینکه چقدر تئاتر را دنبال می‌کند، گفت: من بیشتر از اینکه مخاطب نمایش‌های روی صحنه باشم، ادبیات نمایشی و نمایشنامه‌های شناخته شده را دنبال می‌کنم و اکثر آثار کلاسیک را تا جایی که توانستم، خوانده‌ام، اما متاسفانه از دیدن برخی از تئاتر‌ها چیزی سر در نمی‌آورم.
تهیه‌کننده نمایش «پنجره‌ای رو به آسمان» در پایان عنوان کرد: معتقدم نمایش‌ها باید برای مخاطبان جذاب باشند و مردم با دیدن آن‌ها خستگی‌شان در برود. «مستمع صاحب سخن را بر سر کار آورد» پس اگر نمایشی جذاب باشد آن‌ها را علاقه‌مند می‌کند و این کار وظیفه هنرمندان است تا آثارشان را به شکلی تولید کنند که برای همه نوع مخاطبی جذابیت داشته باشد.
«پنجره‌ای رو به آسمان» به کارگردانی امیر دژاکام از ۴ آذر ماه اجرای عمومی خود را در تماشاخانه سپند آغاز کرده است.
در خلاصه داستان نمایش که تا ۱۰ دی ماه هرشب ساعت ۱۹:۳۰ به صحنه می‌رود، آمده است: دو دقیقه مانده است به شروع یک برنامه زنده، اما استاد فلسفه مهمان و مجری برنامه نیامده اند ...
بهرام ابراهیمی، شهره سلطانی، امیر کربلایی زاده، عمار تفتی، حسین شهبازی، ابوالفضل جمشیدی بازیگران این اثر نمایشی هستند.
منبع: مهر
ارسال نظرات