مسئول عملیات جهادی بسیج دانشجویی استان خوزستان گفت: برخی روسای دانشگاهها مخصوصا روسای دانشگاههای سراسری از گروههای جهادی حمایت مناسبی نمیکنند.
رحمان نظری، مسئول عملیات جهادی بسیج دانشجویی استان خوزستان در گفتگو با خبرنگار دانشگاه خبرگزاری دانشجو، در خصوص برنامههای این تشکل دانشجویی برای ایام نوروز گفت: با توجه به اینکه خوزستان در سال ۹۷ درگیر سیل و زلزله بود، برنامه ریزی شده تا گروههای جهادی در ایام نوروز برای خدمت رسانی به مردم آسیب دیده و مناطق حاشیهای استان در قالب گروههایی اردوی جهادی برگزار کنند.
نظری اضافه کرد: این اردوها در عرصههای عمرانی برگزار خواهند شد، چرا که در مناطق هدف، اولویت با فعالیتهای عمرانی است و هدف از برگزاری اردوی جهادی در مناطق حاشیهای اهواز و سایر شهرستان ها، محرومیت زدایی است.
مسئول عملیات جهادی بسیج دانشجویی استان خوزستان با اشاره به مشکلات گروههای جهادی ابراز کرد: عمده مشکل گروههای جهادی، عدم پشتیبانی از گروههای جهادی از سوی نواحی سرزمینی است.
وی ادامه داد: گروههای جهادی وقتی به مناطق مختلف اعزام میشوند، باید حداقل امکانات پشتیبانی در اختیار آنان قرار گیرد، اما متاسفانه این مهم در سطح مطلوبی اتفاق نمیافتد و در پی آن، گروهها به صورت منسجم نمیتوانند به خدمات رسانی به مردم بپردازند.
نظری خاطرنشان کرد: مشکل دیگری که گروههای جهادی با آن مواجه هستند، برخورد سلیقهای روسای دانشگاهها است. بر این اساس، هر رئیس دانشگاهی که با اصل موضوع فعالیت گروههای جهادی موافق باشد، از آنها پشتیبانی میکند و هر رئیس دانشگاهی که درکی از این موضوع نداشته باشد، به تبع از آن حمایت نمیکند. مسئله عدم حمایت روسای دانشگاهها از گروههای جهادی بیشتر در دانشگاههای سراسری رواج دارد.
وی با اشاره به فعالیت گروههای جهادی در بخشهای مسئله محوری یادآور شد: با توجه به رویه کنونی سازمان بسیج دانشجویی، سعی داریم گروههایی که فعالیت پررنگ تری در زمینههای جهادی دارند را، به سمتی هدایت کنیم که بیشتر از قبل روی موضوع مسئله محوری کار کنند و در این راستا برنامههای خود را پیش ببرند. به طور مثال این گروهها در بحث شهرکهای صنعتی ورود کنند و کارخانجاتی که دارای مشکل صنعتی هستند و بازدهی کمی دارند را رونق بخشند و فعالیتهای خود را در این زمینه اجرایی کنند.
مسئول عملیات جهادی بسیج دانشجویی استان خوزستان توضیح داد: مشکل دیگری که گروهها در مواقع بحرانی همچون سیل و زلزله با آن مواجه هستند، عدم توجه گروههای غیر بومی به برنامه ریزیهایی است که از سوی نواحی صورت میگیرد و طبق آن به فعالیت در مناطق اولویت دار نمیپردازند و همین موضوع باعث ایجاد تعلل در اجرای برنامههای گروهها میشود و کندی روند فعالیت را در پی دارد.