غضنفری:
تنها راه کنار آمدن با خانه‌نشینی بعداز شیوع کرونا، صبر بر سختی‌ها و اتفاقات است
عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی همدان گفت: مهمترین راهبردی که به ما کمک می‌کند با این موضوع کنار بیاییم، تحمل اتفاقات و صبر زیاد است. همچنین از کانال‌هایی که مدام در حال اطلاع رسانی غلط و منفی هستند، دوری کنیم.
به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، قرارگاه مقابله با کرونا دانشگاه علوم پزشکی همدان در نشستی با غضنفری، روانشناس بالینی و عضو هیات علمی این دانشگاه علوم پزشکی پیرامون عوارض استرس‌های ناشی از کرونا و فشار‌های ناشی از خانه نشینی به گفتگو نشستند.
غضنفری در این خصوص گفت: باتوجه به بحرانی که در کشور وجود دارد، باید در خانه بمانیم. ماندن در خانه تاثیرات مخربی روی روان ما دارد. ما در بدن خود سندرومی به نام سندروم ساختمانی داریم که تقریبا در دهه هشتاد میلادی این نظریه مطرح شد بر این اساس که وقتی در یک فضای بسته قرار می‌گیریم علائم بالینی مثل سردرد، تهوع و خستگی به سراغ ما می‌آید.
این استاد رشته رواشناسی ادامه داد: الان که این استرس‌ها در کشور ما وجود دارد و می‌توان گفت: یک رویداد استرس زایی در کشور به وجود آمده است، واککنش‌های روانی ما به چهار دسته تقسیم می‌شود. اولین واکنش، واکنش ذهنی ما نسبت به این قضیه است و به این برمی گردد که در ذهن ما نسبت به این موضوع چه می‌گذرد. دوم، واکنش احساسی ما چیست؟ آیا مضطربیم؟ یا بیقرار و غمیگین؟ سوم، واکنش بدنی ما است مثل تپش قلب و چهارم واکنش رفتاری ما است.
وی تاکید کرد: ماندن در خانه بیشتر روی احساسات ما تاثیر می‌گذارد و باعث می‌شود که اکثرا کلافه و بی حوصله باشیم و دوست داریم طبق ذات بشر در کنار بقیه انسان‌ها باشیم. این احساسات مثل موجی است که بالا آمده، اما برای حفظ ارزش سلامتی خودمان باید تحمل کرده و کنار بیاییم.
غضنفری افزود: مهمترین راهبردی که به ما کمک می‌کند با این قضیه کنار بیاییم تحمل اتفاقات و صبر زیاد است. همچنین از کانال‌هایی که مدام در حال اطلاع رسانی غلط و منفی هستند دوری کرده تا احساسات خود را بیشتر کنترل و از رفتار‌های وسواسی، انزوا و پرخاشگری که ممکن است از ما دست بزند جلوگیری کنیم.
غضنفری در این خصوص گفت: باتوجه به بحرانی که در کشور وجود دارد، باید در خانه بمانیم. ماندن در خانه تاثیرات مخربی روی روان ما دارد. ما در بدن خود سندرومی به نام سندروم ساختمانی داریم که تقریبا در دهه هشتاد میلادی این نظریه مطرح شد بر این اساس که وقتی در یک فضای بسته قرار می‌گیریم علائم بالینی مثل سردرد، تهوع و خستگی به سراغ ما می‌آید.
این استاد رشته رواشناسی ادامه داد: الان که این استرس‌ها در کشور ما وجود دارد و می‌توان گفت: یک رویداد استرس زایی در کشور به وجود آمده است، واککنش‌های روانی ما به چهار دسته تقسیم می‌شود. اولین واکنش، واکنش ذهنی ما نسبت به این قضیه است و به این برمی گردد که در ذهن ما نسبت به این موضوع چه می‌گذرد. دوم، واکنش احساسی ما چیست؟ آیا مضطربیم؟ یا بیقرار و غمیگین؟ سوم، واکنش بدنی ما است مثل تپش قلب و چهارم واکنش رفتاری ما است.
وی تاکید کرد: ماندن در خانه بیشتر روی احساسات ما تاثیر می‌گذارد و باعث می‌شود که اکثرا کلافه و بی حوصله باشیم و دوست داریم طبق ذات بشر در کنار بقیه انسان‌ها باشیم. این احساسات مثل موجی است که بالا آمده، اما برای حفظ ارزش سلامتی خودمان باید تحمل کرده و کنار بیاییم.
غضنفری افزود: مهمترین راهبردی که به ما کمک می‌کند با این قضیه کنار بیاییم تحمل اتفاقات و صبر زیاد است. همچنین از کانال‌هایی که مدام در حال اطلاع رسانی غلط و منفی هستند دوری کرده تا احساسات خود را بیشتر کنترل و از رفتار‌های وسواسی، انزوا و پرخاشگری که ممکن است از ما دست بزند جلوگیری کنیم.
لینک کپی شد
گزارش خطا
۰
ارسال نظر
*شرایط و مقررات*
خبرگزاری دانشجو نظراتی را که حاوی توهین است منتشر نمی کند.
لطفا از نوشتن نظرات خود به صورت حروف لاتین (فینگیلیش) خودداری نمايید.
توصیه می شود به جای ارسال نظرات مشابه با نظرات منتشر شده، از مثبت یا منفی استفاده فرمایید.
با توجه به آن که امکان موافقت یا مخالفت با محتوای نظرات وجود دارد، معمولا نظراتی که محتوای مشابهی دارند، انتشار نمی یابد.