وزیر علوم در بحران کرونایی دانشگاه‌ها کجاست؟ / شانه خالی کردن غلامی از مسئولیت به بهانه مطیع بودن!

به گزارش خبرنگار دانشگاه خبرگزاری دانشجو، زمانی معاون اداری مالی دانشگاه بود، اما وقتی خودی نشان داد رییس دانشکده شد، تصمیم به ارتقای سطح تحصیلات گرفت و به دانشگاه استرالیایی رفت، اما همچون تمام وطن دوستان پس از اتمام تحصیل و اخذ مدرک دکتری به ایران بازگشت و بعد گذراندن یک دوره مجدد در معاونت اداری و مالی به ریاست دانشگاه رسید. دانشگاهی در دیار خودش همدان!

اما دیری نگذشت که دولت روی کار، تصمیم دیگری برای این رییس دانشگاه گرفت و او را علیرغم تمام مخالفت‌ها و واکنش‌ها، وزیر کرد؛ وزیر علوم، تحقیقات و فناوری. آری؛ منصور غلامی که زمانی ریاست دانشگاه بوعلی سینای همدان را برعهده داشت با تصمیم حسن روحانی، رییس جمهور کشور به وزارت علوم رسید.

 

مخالفت‌هایی که مانع انتخاب وزیر نشد
در آن زمان افراد متعددی از این انتخاب ابراز تاسف کردند، اما نظرات آن‌ها را کسی جدی نگرفت و منصور غلامی به تهران آمد و پشت میز وزارت نشست. انتخاب منصور غلامی به عنوان وزیر علوم باعث شد هرچه می‌گذرد بیشتر شاهد ناکارآمدی‌ها و سردرگمی دانشجویان برای هر موضوعی باشیم. در این خصوص بررسی فعالیت‌های تنها یکسال اخیر وزارت علوم گویای همه چیز است.

 

 

منصور غلامی در تاریخ جمهوری اسلامی رکورد زد
بی‌تدبیری و عدم مدیریت صحیح وزارت علوم باعث شد غلامی امری بی‌سابقه در تاریخ جمهوری اسلامی ایران را رقم بزند. در تاریخ جمهوری اسلامی ایران بی سابقه است که وزیر علوم در یک روز از مجلس شورای اسلامی دو کارت زرد بگیرد. درواقع در ۲ دی ۱۳۹۸، غلامی برای پاسخگویی به سؤالات برخی نمایندگان در مجلس دهم حضور یافت؛ اما نمایندگان از هیچ یک از پاسخ‌های وی قانع نشدند و غلامی در مورد سؤال اول با ۷۷ رای موافق، ۸۲ رای مخالف و ۳ رای ممتنع از مجموع ۱۹۶ رای ماخوذه و در مورد سؤال دوم با ۹۷ رای موافق، ۷۹ رای مخالف و ۳ رای ممتنع از مجموع ۲۰۱ رای ماخوذه مواجه شد و در یک روز دو کارت زرد گرفت.

 

وقتی وزارت علوم خود را پشت تصمیمات بی‌پایه پنهان می‌کند
همچنین در موارد متعددی شاهد بودیم که عدم توانایی لازم این وزارتخانه برای برنامه‌ریزی‌های صحیح در شرایط حساس، پشت این عنوان که «اختیار به دانشگاه‌ها سپرده شد» پنهان شده است مثلا در موضوع تصمیم تعطیلی دانشگاه‌ها برای مراسم تشییع پیکر شهید حاج قاسم سلیمانی یا استمرار آموزش‌های غیرحضوری به دانشجویان در روز‌های کرونایی!

 

همگان به خوبی به یاد دارند که در روزهای غم‌انگیز شهادت سپهبد سلیمانی هیچکس حال خوشی نداشت و جامعه دانشگاهی هم با شرکت در مراسم تشییع پیکر این شهید می‌خواست به نحوی دین‌ش را به شهدا ادا کند اما وزارت علوم از اعلام تعطیلی دانشگاه‌ها برای این ماجرا سر باز زد و مانند همیشه اختیار را به دانشگاه‌ها داد. در حالی که این وزارتخانه می‌توانست در این امر مستقل و مختارانه مطابق وظایفش دانشگاه‌ها را تعطیل کند. در آن ماجرا وزارت کشور بود که بی‌تدبیری وزارت علوم را مدیریت و دانشگاه‌ها را تعطیل کرد.

 

سال ۹۸ مملو از روز‌هایی بود که تصمیم‌های حساس و مهم وزارت علوم می‌توانست موثرتر و مفیدتر باشد به ویژه در جریان اعتراضات دانشگاهی و شلوغی‌هایی که در دانشگاه‌های تهران، شریف و امیرکبیر رخ داد، اما متاسفانه دانشگاهیان جای خالی وزیر علوم را در تمامی این شرایط احساس کردند و با این وجود صدایی از وزارتخانه بلند نشد.

 

از اسفندماه سال گذشته هم که کشور در شرایط سخت بیماری کرونا قرار گرفت این وزارتخانه دوباره خود را کنار کشید و پاسخ هر سوالی را به تصمیمات ستاد کرونا ارجاع داد گویا اصلا فراموش کردند که خود اختیاراتی دارند و با پیشنهادات و برنامه‌ریزی‌های مناسب می‌توانند ضمن حمایت از دانشجویان، ستاد کرونا را به خوبی یاری دهند.

 

 

 

شانه خالی کردن به بهانه مطیع بودن!
طبق گفته بسیاری از مسئولان در هر وزارتخانه‌ای کارگروهی متناسب تشکیل شده است تا بهترین راه حل برای پیشبرد کار‌های اداره‌ها و سازمان‌های ذیربط خود را ضمن توجه به جلوگیری از شیوع ویروس کرونا در کشور برنامه‌ریزی و به ستاد کرونا پیشنهاد دهند، اما انگار چنین کارگروهی در وزارت علوم نداریم یا اگر هم داریم در حکم احترام به بزرگتر و تکریم ستاد کرونا اختیار را به آن‌ها می‌دهند درحالی که نمی‌دانند هر وزارتخانه‌ای بیش از دیگری به چارچوب وظایف و تحت امران خود واقف است و تصمیمات دیگران ممکن است آن‌ها را به سردرگمی و گرداب کشاند.

 

طبق تصمیم‌گیری جلسه ستاد کرونا و اعلام حسن روحانی مقرر شد تمامی کلاس‌های دانشجویان کارشناسی تا پایان فروردین ماه تعطیل باشد و برای استمرار آموزش‌های مجازی با تعطیلی دانشجویان کارشناسی یا آغاز کلاس‌های حضوری آنان از ابتدای اردیبهشت ماه در جلسات بعدی تصمیم‌گیری شود. این درحالی است که کاملا قطعی از همین ستاد خبر آمد دانشجویان کارشناسی ارشد و دکتری از ابتدای اردیبهشت ماه باید در دانشگاه حاضر شوند و کلاس‌های آنان در این روزهای حساس کرونایی به شکل حضوری تا پایان ترم تحصیلی ادامه پیدا می‌کند.

 

اعلام این خبر باعث شد دیگر دانشجویان تاب این همه بی‌مدیریتی از وزارت علوم را نداشته باشند و از این همه شانه خالی کردن‌ها خسته شوند. گلایه‌مندند که وزیرشان کجاست و چرا در این شرایط حمایتی از آن‌ها نمی‌کند، چرا وقتی رییس جمهور دستور بازگشایی دانشگاه‌ها برای برخی مقاطع تحصیلی را می‌دهد سخن نمی‌گوید که دانشجو با دانشجو فرقی ندارد و اینگونه کمکی به پیشگیری از شیوع کرونا نمی‌شود؟

 

مسئولیت از وزیر به معاون آموزشی و از معاون آموزشی به دانشگاه‌ها
البته اینگونه نیست که تنها دانشجویان وزیرشان را نبینند، رسانه‌ها هم مدتی است از نعمت وجود وزیر محرومند و مصاحبه‌ها و گفتگو‌هایی که هرازگاهی منتشر می‌شود مطابق اعلام کادر روابط عمومی وزارتخانه یا گفتگوی نمایندگان غلامی است. درحال حاضر یک وزارتخانه است و یک معاون آموزشی که برای هر موضوعی گویا به او اختیار داده شده است؛ صحبت می‌کند، نظر می‌دهد، تصمیم می‌گیرد، پیشنهادنامه می‌دهد و دانشگاه‌ها و دانشجویان را در نهایت سردرگم می‌کند. مثل در جلسه ستاد امروز که به جای غلامی، او شرکت کرد. شاید اگر وزیر علوم در این جلسه می‌بود مسلط تر می‌توانست شرح حالی از روزهای سخت دانشجویان ارائه دهد و ستاد را در تصمیم عدم بازگشایی دانشگاه‌ها قانع می‌کرد.

 

 

کنار کشیدن‌های وزیر علوم و عدم حمایتش از دانشجویان خون آن‌ها را به جوش آورده است که چرا وزیر ما همچون وزیر بهداشت جسارت مخالفت با تصمیمات برای حمایت از آن‌ها را ندارد و مقابل هر تصمیمی سر خم می‌کند.