وقتی کلاس‌های آنلاین کُفر دانشجویان را درمی‌آورد / گزارش دانشجو از مشکلات سامانه‌های آموزش مجازی

گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، محیا معصومی – دانشگاه‌های کشور که درحال حاضر به دلیل مهمان ناخوانده‌ای به نام کرونا روز‌های جدیدی را تجربه می‌کنند، بیش از یک ماه است که کلاس‌هایشان خاک می‌خورند و رنگ دانشجو به خود نمی‌بینند، اما همه چیز تعطیل نیست و آموزش‌های ترم تحصیلی با شیوه نوین مجازی دنبال می‌شود.

هرچند که در ابتدای راه برخی دانشگاه‌ها آموزش آنلاین را جدی نگرفتند و در اعلام برگزاری کلاس‌های مجازی ساکت ماندند، اما با گذشت زمان و استمرار تعطیلی کلاس‌های حضوری، به خود آمدند. برگزاری کلاس‌های مجازی و داشتن زیرساخت‌های آموزش الکترونیک سال‌هاست که در دانشگاه‌های دنیا با تمام نقاط ضعف و قدرت خود رواج دارد و دانشگاه‌های ایران هم از این موضوع مسثتنی نیستند.

قابل پذیرش است که دانشگاه‌ها تاکنون با مشکلاتی مثل کرونا روبه‌رو نبوده‌اند که بخواهند برای آینده و مبادا نیاز و نقص‌های زیرساخت‌های لازم‌شان در این مورد را مرتفع سازند، اما اینکه برخی دانشگاه‌های معتبر و مطرح پس از یکماه هنوز نتوانسته‌اند آموزش‌های مجازی خود را بهبود بخشند و ابهامات دانشجویان را رفع کنند، جای بحث و بررسی دارد.

درحالی که خبر استمرار تعطیلی کلاس‌های حضوری و عدم حذف ترم تحصیلی جاری دست به دست بین دانشگاهیان می‌چرخد، صدای اعتراض دانشجویان تعداد زیادی از دانشگاه‌ها برای استفاده از کلاس‌های آنلاین درآمده است. درواقع موضوع از آنجا شروع شد که طبق ابلاغ بخشنامه یا به بقول وزارت علومی‌ها پیشنهادنامه به دانشگاه‌ها، اساتید و دانشجویان دریافتند که خبری از حذف ترم و برگزاری کلاس‌های حضوری نیست و باید آموزش الکترونیک را جدی بگیرند لذا از امروز یعنی شنبه ۱۶ فروردین ماه سفت و سخت کلاس‌های آنلاین را آغاز کردند. اما چه کلاسی؟ چه سیستمی و چه کیفیتی؟

 

تعداد زیادی از دانشجویان دانشگاه‌های معتبر از صبح امروز از خبرگزاری دانشجو درخواست کردند تا به مشکلات آن‌ها در بهره‌گیری از کلاس‌های آنلاین کمک کند درواقع گویا تنها لفظ استفاده از کلاس‌های مجازی به درستی بیان می‌شود و خبری از کیفیت آموزشی در دانشگاه‌های زیرنظر وزارت علوم نیست.

همواره این مسئله باید در نظر گرفته شود که دانشجویان ما از سراسر ایران هستند و امکانات و تجهیزات آموزشی و پژوهشی در همه جا یکسان نیست همچنین تمام جوانان دانشجوی ما به نرم‌افزار‌ها و شیوه نصب آن‌ها آگاهی ندارند و برای این امر مجبور به کمک گرفتن از دیگران یا حتی کافی‌نت‌ها هستند، داشتن یک نرم‌افزار ثابت و آموزش آن پیش از هرچیز می‌تواند بسیار کمک کننده باشد.

از طرفی دو ماه از نیمسال دوم ترم تحصیلی ۹۹-۹۸ گذشته است و اساتید برای اتمام سرفصل‌های درسی عجله دارند و از طرف دیگر دانشجویان نمی‌توانند به خوبی از سامانه‌های معرفی شده برای شرکت در کلاس‌های مجازی استفاده کنند بعنوان مثال برخی از دانشجویان دانشگاه تهران به همزمانی کلاس‌های خود معترضند که متاسفانه اساتید مطابق برنامه روزانه ترم کلاس‌ها را پیش نمی‌برند و هر استاد زمانی دلخواه را انتخاب و بدون توجه به زمان کلاس‌های دیگر، دانشجویان را به شرکت در کلاس خود الزام می‌کند یا برخی دیگر از اساتید که در حالت عادی تنها هفته‌ای ۲ ساعت با گروهی از دانشجویان کلاس داشتند حال از کلاس هفتگی به کلاس روزانه رسیده‌اند و روزانه یک تا دو ساعت به دانشجویان تدریس می‌کنند.

 

یکی دیگر از اعتراض‌های به حق دانشجویان در این باره، تسلط ناکافی اساتید به نحوه آموزش‌های مجازی است که تعدادی از دانشجویان دانشگاه شهیدبهشتی به آن اشاره داشتند و به خبرگزاری دانشجو اعلام کردند: برگزاری کلاس‌های مجازی کیفیت پایینی دارد و برخی اساتید اصلا نحوه این نوع شیوه آموزشی را نمی‌دانند همچنین آن‌ها گاهی در ساعات غیرمعمول و خارج از برنامه درسی به برگزاری کلاس مجازی اقدام می‌کنند. درکل بسترسازی مناسبی در این دانشگاه وجود ندارد و کلاس‌ها با کمترین کیفیت برگزار می‌شود.

خیلی از دانشگاه‌ها اعلام کردند که با حذف ترم تحصیلی موافق نیستند و این امر تنها برای دانشگاه‌هایی مناسب است که آموزش آنلاین ندارند لذا یکی از دانشجویان مقطع کارشناسی ارشد دانشگاه تهران با بیان اینکه آموزش مجازی دست‌آویزی برای عدم حذف ترم تحصیلی است، به خبرگزاری دانشجو اعلام کرد: از زمان اعلام تعطیلی و شروع کلاس‌های آنلاین اساتید دو درس مهم ما هرگز از خود واکنشی نشان ندادند و نه تنها کلاس برگزار نمی‌کنند بلکه نسبت به آپلود فایل یا جزوه درسی هم اقدام نکرده‌اند، از طرف دیگر ۳ تن از اساتید دیگر ویدئوی آموزش مجازی سال‌های گذشته خود را در اختیار گذاشته‌اند که سرفصل‌هایی متفاوت از سرفصل‌های ترم جاری تدریس می‌شود.

 

 

دانشگاه آزادی‌ها هم در این معرکه سهمی دارند به گونه‌ای که تعدادی از دانشجویان این دانشگاه می‌گویند تمام دروس‌شان به صورت آنلاین تدریس نمی‌شود و تکلیف واحد‌های درسی‌شان را نمی‌دانند. واحد‌هایی هم که به صورت مجازی تدریس می‌شود بدین صورت است که اساتید فیلم آموزشی بعضا بی‌کیفیتی را به دانشجویان داده است یا حتی از روی کتاب تعیین شده تنها برای دانشجویان روخوانی می‌کند.

 

علیرغم تمام اخبار منتشر شده از سوی وزارت ارتباطات برای افزایش سرعت و پهنای باند اینترنت در این روز‌های کرونایی و حتی اعلام برخی دانشگاه‌ها برای کاهش هزینه چند درصدی استفاده اینترنت دانشجویان هنگام کلاس‌های مجازی؛ اما دانشجویان بی‌شماری همچنان از ضعف سرعت اینترنت و ناتوانی در بهره‌گیری کامل و دقیق از کلاس‌ها گلایه‌مند هستند. همچنین برخی دانشجویان نقاط مختلف کشور به نت پرسرعت و حتی رایانه دسترسی ندارند و در این خصوص تنها باید از گوشی همراه استفاده کنند که به تبع نمی‌تواند مفید واقع شود.

 

ضعف در سرعت اینترنت و زیرساخت‌های آموزش الکترونیکی در برخی دانشگاه‌ها باعث شده تا وقتی تعدادی از دانشجویان به صورت همزمان وارد آن‌ها می‌شوند، با خطا مواجه شوند که این یعنی سرور آموزشی توانایی لازم برای این حجم از فعالیت را ندارد دانشجویان متعددی این روز‌ها با ضعف سیستم آموزشی الکترونیکی خودشان مواجه شدند که طبق اعلام‌شان پس از اتمام ساعت کلاس توانسته‌اند با سامانه متصل شوند.

 

دانشجویان دانشگاه علامه طباطبایی که دانشگاهی علوم انسانی است با مشکلات بیشتری روبه رو هستند چرا که در حین آموزش نیاز به بحث و بررسی بین دانشجو و اساتید بیشتر از سایر گروه‌های درسی است. آن‌ها معتقدند که علیرغم تدبیر برخی اساتید برای تدریس در کانال‌های فضای مجازی، اما باز هم این شیوه آموزشی به درستی و با کیفیت مناسب ارائه نمی‌شود و حتی برخی از دانشجویان برای داشتن پیام‌رسان‌های داخلی روی تلفن‌های همراه با رایانه‌های خود دچار مشکل هستند.

 

پیام‌های ارسالی به خبرگزاری دانشجو بی‌شمار و هرکدام صدای اعتراضی از یک دانشگاه کشور است، پیام‌هایی که همه و همه از بی‌تدبیری و عدم برنامه‌ریزی‌های صحیح ناشی می‌شود که هیچ نظارتی روی آن‌ها نیست، نه دانشگاه و نه وزارت علوم! آیا بهتر نیست نظارت‌ها برای رفع مشکلات بیشتر شود و ضمن توجه بیش از پیش به کیفیت آموزش‌ها، عاقبت بی‌توجهی و از سر گذراندن‌ها را جدی‌تر بگیریم؟ چرا که ترم‌های تحصیلی دانشجویان ادامه دارد و زمان بازگشایی دانشگاه‌ها بالاخره روزی فرا می‌رسد درآن زمان چه کسی پاسخگوی آموزش غیرصحیح و غیراصولی به دانشجویانی خواهد بود که آینده‌شان بی‌تردید به زندگی شخصی و کشور گره خورده است.