درخواست ۳۰ دفتر بسیج دانشجویی دانشگاه‌های علوم پزشکی از روحانی / نظرات کارشناسان سلامت در اولویت تصمیم‌گیری‌ها قرار گیرد

حجت الاسلام والمسلمین دکتر حسن روحانی

ریاست محترم جمهوری اسلامی ایران و ریاست ستاد ملی مبارزه با کرونا

با سلام و احترام

با عرض تبریک اعیاد شعبانیه و سال نو، سالی توأم با موفقیت و پیروزی و غلبه بر مشکلات اقتصادی و اجتماعی من جمله بحران همه گیری ویروس کرونا را برای شما و ملت فهیم ایران اسلامی و همه ی مسئولین کشوری و لشکری آرزو داریم.

اعلام بازگشایی مشاغل و کسب و کارها از دهه سوم فروردین ماه 99 دلیلی شد تا جمعی از دانشجویان دانشگاه های علوم پزشکی کشور، بار دیگر و برحسب وظیفه و لزوم مشارکت در مسائل کشور، نسبت به ذکر نکاتی درخصوص این طرح و پرسیدن سوالاتی در این باره اقدام نماید.

تاکنون ویروس کرونا موجب ابتلای حداقل 1.5 میلیون نفر در جهان و بیش از 60 هزار نفر در ایران شده است که موجب شده تا کشورهای مختلف با توجه به شرایط اقتصادی و اجتماعی خود، اقداماتی جهت کنترل این پاندمی اتخاذ کنند که در راس آن ها، ایجاد محدودیت در ترددها و فاصله گذاری اجتماعی است. در کشور ما نیز بر اساس مصوبه ستاد ملی مقابله با کرونا این فاصله گذاری اجتماعی مصوب شده است؛ هرچند نسبت به زمان تصویب آن و سطح محدودیت ها سوالات متعددی در ذهن نخبگان و افکار عمومی وجود دارد که لازم است مسئولان امر به آن پاسخ گویند، اما تصمیم بر بازگشایی مشاغل در اواخر فروردین ماه اقدامی است که تعجب همگان را برانگیخته است. ما دانشجویان دانشگاه های علوم پزشکی و جمع کثیری از نخبگان کشور مشتاقیم تا از مستندات علمی که موجب اتخاذ چنین تصمیماتی شده اطلاع یابیم و این مهم را از مسئولین کشور مطالبه می نماییم!

در شرایطی که در دنیا هر روز محدودیت ها برای مقابله با این ویروس تمدید و تشدید می شود، سوال اصلی این است که آیا چیزی مهمتر از جان انسان ها وجود دارد؟ آیا کسی حاضر است جان خود و عزیزانش را به هر دلیلی به خطر بیندازد؟ حتی اگر کسی حاضر است چنین کند آیا دولت در برابر چنین تصمیمی مسئول نیست؟ آیا نباید در این شرایط دشوار و پیچیده هر کاری برای حفظ سلامت و نجات مردم کرد؟ به خصوص در قبال مردم کمتر برخورداری که مجبور می شوند سلامت خود و عزیزانشان را فدای معیشت خود کنند؟

مسأله ی سلامت و جان انسان ها مانند سایر مسائل نیست که بتوان آن را با هر امر مهم دیگری، حتی چرخیدن چرخ های اقتصاد، قیاس کرد. مسئولیت حفظ سلامت و جان انسان ها، علاوه بر تفاوت با سایر مسائل و لزوم تدبیر و مدیریت متفاوت، مسئولیت شرعی مضاعفی را بر دوش تصمیم گیران قرار می دهد و اگر از این مهم چشم فرو بسته شود چه تفاوتی بین نگاه اسلامی و نگاه مادی گرایانه به انسان ها وجود خواهدداشت؟

گفته شد ابتدا مشاغل کم ریسک اغاز به کار می‌کنند اما معیار کم ریسک بودن چیست؟ ایا منظور مشاغلی است که ارتباط مستقیمی با مردم ندارند؟ که طبق شنیده ها و دیده ها غیر از این است. آیا منظور مشاغل ضروری است که عدم حضورشان عملا ممکن نیست (همچون نیروهای انتظامی و کادر درمانی)؟ در اینصورت پاسخ این است که این مشاغل اکنون نیز با تمام توان در حال خدمت رسانی به مردم هستند. پس منظور از این عنوان چیست؟

نکته دیگر این است که برای یک شاغل، صرفا رعایت مسائل حفاظتی در محل کارش تنها مشکل موجود نیست. هرچند درصورت حضور چندین میلیون شاغل در محل کار خود، تامین وسایل حفاظتی و ضدعفونی برای آن ها هزینه اثربخش هم به نظر نمی رسد، اما جابجایی آن ها و حضور در بین سایر مردم چه در محیط کار و چه در مترو و اتوبوس و ... خود سبب نادیده گرفتن اصل فاصله گذاری اجتماعی می شود. در کل برای این بیماری که بسیاری از افراد را به صورت کم علامت یا بدون علامت آلوده می کند، عدم حضور در محیط کار به دلیل بروز علائم بیماری، چقدر باعث کاهش انتشار ویروس می شود؟

همچنین بازگشایی دانشگاه ها در هر مقطعی یعنی بازگشایی خوابگاه ها و تجمع افراد در دانشکده ها و این یعنی افزایش احتمال انتقال ویروس بین افراد و حتی بین شهرها.

در نامه علمی و کارشناسی 16 فروردین 1399 بسیج دانشجویی دانشگاه علوم پزشکی تهران خطاب به وزیر محترم بهداشت، درمان و آموزش پزشکی پیشنهاداتی مبنی بر کنترل همه گیری COVID-19 در ایران عنوان شد که انتظار ما به عنوان اعضای جامعه نظام سلامت کشور این است که در زمینه مبارزه با ویروس کرونا هیچ چیز از جان انسان ها با ارزش تر نباشد و در این راه نباید چیزی را بر سلامت مردم و نظرات کارشناسان این امر ترجیح داد. در غیراین صورت نه تنها شاهد از دست دادن عزیزانمان خواهیم بود بلکه کنترل این بیماری نیز به زمان و هزینه ی بسیار بیشتری نیاز خواهد داشت که خود تبعات اقتصادی و اجتماعی بیشتری ایجاد خواهد نمود.

درمورد مسأله معیشت مردم نیز در آن نامه پیشنهاداتی مطرح شد، کما اینکه در سایر کشورها نیز توأمان با مسأله تأمین معیشت مردم در دوران قرنطینه خانگی، اکثر این کشورها همچنان محدودیت ها را تمدید و تشدید نموده اند که حرکت خلاف جهت دولتمردان کشورمان در این زمان حساس موجب تعجب بسیار است! از سویی با توجه به غیرقابل پیش بینی بودن مدت زمان درگیری کشور با این همه گیری و پیش بینی های کارشناسان مبنی بر احتمال بلند مدت بودن آن، تدبیر راه حل های اساسی تر و کاراتر انتظار می رود نه بازگشت از تنها راه حل های موجود!

در نهایت درخواست ما به عنوان اعضای جامعه نظام سلامت کشور این است که نظرات کارشناسان سلامت کشور اولویت تصمیم گیری ها قرار گیرد. طبق اخبار و آمارهای همه گیری کرونا و نظر بسیاری از کارشناسان، باید محدودیت های وضع شده تا زمان مقتضی همچنان ادامه یابد و در صورت نیاز و تشخیص کارشناسان امر، حتی تشدید شود تا بتوانیم از این دوران سخت با همدلی و همکاری و با موفقیت عبور نمائیم.

تأکید می شود مجموعه ی دانشجویان بسیجی کشور کما فی السابق برای کنترل این بیماری نهایت همکاری را با مسئولان امر خواهند داشت.

و السلام علی من اتبع الهدی