محققان دریافتند
به گزارش خبرنگار فناوری خبرگزاری دانشجو، دانشمندان کشف کرده‌اند که سلول‌های جامی و مژه‌دار درون بینی دارای سطح بالایی از پروتئین‌های نفوذپذیر هستند که ویروس کرونا از آن‌ها برای ورود به بدن ما استفاده می‌کند. این امر دلیل نرخ بالای ابتلای افراد به ویروس کرونا را نشان می‌دهد.
دانشمندان با بررسی شبکه زیستی سلول‌های تنفسی انسان دریافتند که سلول‌هایی در چشم و دیگر اعضا نیز دارای این پروتئین‌های نفوذپذیر هستند. به گزارش نیچر مدیسن، این مقاله منتشر شده در مورد شبکه زیستی ریه تنها بخشی از یک تلاش بین‌المللی دانشمندان برای استفاده از اطلاعات نقشه سلول‌های انسان برای درک عملکرد بیماری و سرایت ویروس کرونا است. علاوه بر این، این مطالعات چگونگی ارتباط یک پروتئین نفوذپذیر با دیگر ژن‌های سیستم ایمنی را پیش‌بینی کرده و روش‌هایی را برای درمان بیماری و کاهش سرایت ویروس ارائه می‌کند.
ویروس کرونای جدید مجرا‌های تنفسی و ریه را تحت تأثیر قرار می‌دهد. علائم بیماری می‌توانند شبیه به سرماخوردگی باشند، که شامل تب، سرفه و گلودرد است. با وجود اینکه ممکن است بعضی افراد این علائم را تجربه نکنند، اما می‌توانند ناقل ویروس باشند. در بدترین موارد، ابتلا به ویروس منجر به ذات‌الریه و در نهایت باعث مرگ می‌شود. ویروس از طریق قطره‌های تنفسی که در هنگام سرفه یا عطسه کردن فرد مبتلا تشکیل می‌شوند، پخش شده و به راحتی در محل حضور بیمار جابه‌جا می‌شود. تاکنون این ویروس در بیش از ۱۸۴ کشور پخش شده و جان بیش از ۱۸۰ هزار نفر را گرفته است.
برای کشف اینکه کدام سلول‌ها می‌توانند در انتقال کووید ۱۹ سهیم باشند، محققان تعداد زیادی از سلول‌های بیش از ۲۰ بخش از اندام افراد مبتلا نشده را بررسی و تحلیل کردند که شامل سلول‌های ریه، حفره بینی، چشم، روده، قلب، کلیه و کبد است. محققان در این سلول‌ها به دنبال دو پروتئین نفوذپذیر مذکور بودند که ویروس کووید ۱۹ از آن‌ها برای مبتلا کردن سلول‌های ما استفاده می‌کند.
محققان می‌گویند: ما متوجه شدیم که پروتئین‌های نفوذپذیری که می‌توانند ورود ویروس را میسر سازند در سلول‌های اندام مختلف بدن انسان از جمله سلول‌های پوشش درونی بینی وجود دارند. در نتیجه معلوم شد که سلول‌های جامی مخاط‌ساز و سلول‌های مژه‌دار درون بینی دارای بیشترین تراکم این پروتئین‌ها در میان تمامی سلول‌های مجاری تنفسی هستند. این موضوع این سلول‌ها را به ابتدایی‌ترین مسیر ابتلا به ویروس تبدیل می‌کند.
آن‌ها می‌افزایند: این اولین بار است که این سلول‌های بخصوص درون بینی با کووید ۱۹ پیوند خورده‌اند. با وجود اینکه عناصر زیادی در انتقال‌پذیری ویروس دخیل هستند، یافته‌های ما با نرخ‌های سریع ابتلا به ویروسی که تاکنون مشاهده شده همخوانی دارند. جایگاه این سلول‌ها روی سطح درونی بینی آن‌ها را به شدت در دسترس ویروس قرار می‌دهد، و همچنین این امکان وجود دارد که به انتقال به دیگر افراد نیز کمک کند.
این دو پروتئین کلیدی در سلول‌های قرنیه چشم و سطح درونی روده نیز یافت می‌شوند. این موضوع یک مسیر ابتلای دیگر را از طریق چشم و مجرا‌های اشک برای ویروس میسر می‌سازد، همچنین مشخص شده که امکان انتقال از طریق ورود ذرات مدفوع به دهان نیز وجود دارد.
محققان می‌گویند: ما در حال ساخت نقشه سلولی بدن انسان هستیم و همزمان از آن برای شناخت کووید ۱۹ و شناسایی سلول‌هایی که برای ابتلا و انتقال ویروس حیاتی هستند استفاده می‌کنیم. می‌توان از این اطلاعات برای درک چگونگی گسترش ویروس کرونا هم استفاده کرد. همچنین دانستن اینکه دقیقا کدام نوع از سلول‌ها برای انتقال ویروس مهم هستند مبنایی برای کشف درمان‌هایی خواهد بود.
دانشمندان با بررسی شبکه زیستی سلول‌های تنفسی انسان دریافتند که سلول‌هایی در چشم و دیگر اعضا نیز دارای این پروتئین‌های نفوذپذیر هستند. به گزارش نیچر مدیسن، این مقاله منتشر شده در مورد شبکه زیستی ریه تنها بخشی از یک تلاش بین‌المللی دانشمندان برای استفاده از اطلاعات نقشه سلول‌های انسان برای درک عملکرد بیماری و سرایت ویروس کرونا است. علاوه بر این، این مطالعات چگونگی ارتباط یک پروتئین نفوذپذیر با دیگر ژن‌های سیستم ایمنی را پیش‌بینی کرده و روش‌هایی را برای درمان بیماری و کاهش سرایت ویروس ارائه می‌کند.
ویروس کرونای جدید مجرا‌های تنفسی و ریه را تحت تأثیر قرار می‌دهد. علائم بیماری می‌توانند شبیه به سرماخوردگی باشند، که شامل تب، سرفه و گلودرد است. با وجود اینکه ممکن است بعضی افراد این علائم را تجربه نکنند، اما می‌توانند ناقل ویروس باشند. در بدترین موارد، ابتلا به ویروس منجر به ذات‌الریه و در نهایت باعث مرگ می‌شود. ویروس از طریق قطره‌های تنفسی که در هنگام سرفه یا عطسه کردن فرد مبتلا تشکیل می‌شوند، پخش شده و به راحتی در محل حضور بیمار جابه‌جا می‌شود. تاکنون این ویروس در بیش از ۱۸۴ کشور پخش شده و جان بیش از ۱۸۰ هزار نفر را گرفته است.
برای کشف اینکه کدام سلول‌ها می‌توانند در انتقال کووید ۱۹ سهیم باشند، محققان تعداد زیادی از سلول‌های بیش از ۲۰ بخش از اندام افراد مبتلا نشده را بررسی و تحلیل کردند که شامل سلول‌های ریه، حفره بینی، چشم، روده، قلب، کلیه و کبد است. محققان در این سلول‌ها به دنبال دو پروتئین نفوذپذیر مذکور بودند که ویروس کووید ۱۹ از آن‌ها برای مبتلا کردن سلول‌های ما استفاده می‌کند.
محققان می‌گویند: ما متوجه شدیم که پروتئین‌های نفوذپذیری که می‌توانند ورود ویروس را میسر سازند در سلول‌های اندام مختلف بدن انسان از جمله سلول‌های پوشش درونی بینی وجود دارند. در نتیجه معلوم شد که سلول‌های جامی مخاط‌ساز و سلول‌های مژه‌دار درون بینی دارای بیشترین تراکم این پروتئین‌ها در میان تمامی سلول‌های مجاری تنفسی هستند. این موضوع این سلول‌ها را به ابتدایی‌ترین مسیر ابتلا به ویروس تبدیل می‌کند.
آن‌ها می‌افزایند: این اولین بار است که این سلول‌های بخصوص درون بینی با کووید ۱۹ پیوند خورده‌اند. با وجود اینکه عناصر زیادی در انتقال‌پذیری ویروس دخیل هستند، یافته‌های ما با نرخ‌های سریع ابتلا به ویروسی که تاکنون مشاهده شده همخوانی دارند. جایگاه این سلول‌ها روی سطح درونی بینی آن‌ها را به شدت در دسترس ویروس قرار می‌دهد، و همچنین این امکان وجود دارد که به انتقال به دیگر افراد نیز کمک کند.
این دو پروتئین کلیدی در سلول‌های قرنیه چشم و سطح درونی روده نیز یافت می‌شوند. این موضوع یک مسیر ابتلای دیگر را از طریق چشم و مجرا‌های اشک برای ویروس میسر می‌سازد، همچنین مشخص شده که امکان انتقال از طریق ورود ذرات مدفوع به دهان نیز وجود دارد.
محققان می‌گویند: ما در حال ساخت نقشه سلولی بدن انسان هستیم و همزمان از آن برای شناخت کووید ۱۹ و شناسایی سلول‌هایی که برای ابتلا و انتقال ویروس حیاتی هستند استفاده می‌کنیم. می‌توان از این اطلاعات برای درک چگونگی گسترش ویروس کرونا هم استفاده کرد. همچنین دانستن اینکه دقیقا کدام نوع از سلول‌ها برای انتقال ویروس مهم هستند مبنایی برای کشف درمان‌هایی خواهد بود.
ارسال نظرات