سرپوش گذاشتن وزارت علوم بر روی مشکلات دیگر اساتید حقالتدریس را راضی نمیکند و آنها در پی احقاق حق و محکوم کردن بیعدالتیها دست به اعتراض زدند.
گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، محیا معصومی- تا چند روز گذشته فکر میکردیم بحرانهای مدیریتی وزارت علوم تنها کُفر قشر جوان و دانشجوی کشور را درآورده است، اما حال که گزارشهای متعددی از ناکارآمدیهای وزیرعلوم و وزارتخانهاش منتشر کردیم، اعضای دیگر خانواده آموزش عالی هم به صدا آمدند.
شاید تاکنون کسی فکرش را هم نمیکرد که خانواده آموزش عالی آنقدر از سرپرستشان ناراضی باشند، اما ناکارآمدی وعدم رسیدگی صحیح این وزارتخانه به موضوعات مختلف از دی ماه سال ۹۸ تاکنون برهمگان به خوبی روشن شد و هرچه وزارت علوم برای پنهان کردن آنها تلاش کرد، نه تنها نتیجه نداد بلکه خانواده آموزش عالی بیشتر از هم پاشید. استارت این بیبرنامگیها هم از عدم تصمیمگیری صحیح برای تعطیلی دانشگاهها در شرایط حساس کشور مثل تشییع پیکر سردار شهید حاج قاسم سلیمانی زده شد و پس از آن دیگر برای هر موضوعی این وزارتخانه زیربار مسئولیت نرفت و هربار اختیار را برای تصمیمگیری به دانشگاهها سپرد.
کرونا و بحران شیوع این ویروس منحوس که کلاسهای حضوری دانشگاهها را به تعطیلی کشاند نیز فرصتی بود که چهره واقعی وزارت علوم بر همگان روشن شود، خوب و بد زیرساختهای آموزش مجازی در دانشگاههای کشور همه و همه به حمایتها و تاکیدات این وزارتخانه برمیگردد که البته در این موضوع هم دانشگاهها خود وارد ماجرا شدند و برای جلب رضایت دانشجویانشان و حس مسئولیت آموزش به جوانان مملکت دست بر زانوی خود گرفته و سیستمهای آموزش مجازی را به جریان انداختند هرچند که وزارت علوم حتی همین حد از کیفیت آموزش مجازی را هم با تعریف و تمجید فراوان ثمره تلاشهایش مطرح میکند، اما وقتی صحبت از رایگان شدن تعرفه استفاده از سامانههای آموزش مجازی دانشگاهها به میان آمد و بعد مدت زمانی به هیچکجا نرسید مشخص شد که دانشگاهها هرچه کردند، خود کردند و بس؛ از این وزارت و وزیر آبی گرم نمیشود.
موضوع اظهار نظرات بیاساس درباره زمان بازگشایی دانشگاهها هم که جای خود دارد و هر بار یکی از مسئولان این وزارتخانه درحالیکه خارج از قوانین کشور است طی مصاحبهای با یک رسانه، روزی را برای آغاز کلاسهای حضوری دانشجویان مشخص کردند که خوشبختانه گزارشهای انتقادی ما نسبت به این موضوع باعث شد این مسئولان به خود بیایند و نظرشان را در حد پیشنهادی بدانند که تا اعلام تصمیم ستاد کرونا رسمیت ندارد.
اما این بار ماجرا فراتر از دانشجویان و کلاسهای آموزشی رفته و پای اساتید کارد به استخوان رسیده به میان آمده است؛ اساتید حقالتدریسی که معتقدند در زمان وزارت غلامی مشکلاتشان نه تنها حل نشده است بلکه قوت گرفته و هیچکس هم پاسخگوی آنها نیست. برای بررسی این موضوع با زهرا قدسی، رئیس انجمن اساتید حقالتدریس دانشگاهها و موسسات آموزش عالی استان البرز و عضو اصلی مرکزی شورای راهبردی اساتید همکلام شدیم.
رئیس انجمن اساتید حقالتدریس دانشگاهها و موسسات آموزش عالی استان البرز در گفتگو با خبرنگار دانشگاه خبرگزاری دانشجو با بیان اینکه نزدیک به یک دهه سابقه حقالتدریسی دارد، گفت: متاسفانه اساتید حقالتدریس در حوزههای مختلفی دچار مشکل هستند و در حق آنها اجحاف میشود. متاسفانه گاه از زبان مسئولان میشنویم که وزارت علوم اساتیدی به عنوان حقالتدریس ندارد و این گفته آزاردهندهترین مطلبی است که این گروه از اساتید با سالها سابقه کاری میشنوند.
قدسی ادامه داد: هیچکدام از اساتید حقالتدریس استخدام وزارت علوم نیستند و اغلب دانشگاههایی که با آنها قرارداد میبندند از ارائه یک نسخه قرارداد به آنها امتناع میکنند (درحالیکه این موضوع حق مسلمشان است) چرا که در قراردادها ساعات و میزان حقالزحمه ذکر شده با اصول قانونی و حقوق بشر سازگاری ندارد، همچنین تعهد عدم مطالبه بیمه از اساتید اخذ شده است بنابراین اگر اساتید به وسیله آن شکایت کنند، دانشگاه محکوم خواهد بود.
بیکار شدن به جرم پیگیری یک خواسته / حقی که از اساتید حقالتدریس دریغ شد
وی تاکید کرد: طبق قوانین کار و تامین اجتماعی دانشگاهها ملزم به بیمه کردن اساتید هستند، اما این موضوع شامل اساتید حقالتدریس نمیشود و پس از آنکه سالهای عمر خود را برای تحصیل دانشجویان صرف کردند نمیتوانند بازنشستگی و مزایای بیمهای داشته باشند. البته این موضوع را طی نامهنگاریهایی با سازمان تامین اجتماعی در میان گذاشتهایم و آنها حل این موضوع را به یکی از دانشگاهها بخشنامه کردند، اما متاسفانه چندی بعد سازمان مرکزی همان دانشگاه از واحدهایش خواست تا از به کارگیری اساتید فاقد بیمه خودداری کنند.
به گفته وی، این درخواست باعث شد نه تنها اساتید بیمه نشوند بلکه آنها که بیمهای نداشتند به خاطر شکایتشون از کار بیکار شوند.
عضو اصلی مرکزی شورای راهبردی اساتید اظهار داشت: با کمک نائب رییس کانون کشوری اساتید توانستیم از سازمان مرکزی تامین اجتماعی مصوبهای بگیریم تا اساتید حقالتدریس بتوانند خلا بیمهایشان را خود پرداخت کنند در این صورت باید دانشگاهها را مجاب میکردیم که حق بیمهای آنها را پرداخت و بقیه آن را خود اساتید واریز کنند، اما به دلیل افزایش نرخ بیمه هیچ یک از اساتید حقالتدریس نمیتوانند مابقی حق بیمهشان را پرداخت کنند، چون حقوق آنها به قدری پایین است که اگر قصد واریز حق بیمه ماهانه را هم داشته باشند باید از پسانداز نداشته خود علاوه بر حقوق خرج کنند. اینگونه شد که پیگیریها برای حمایت به جایی نرسید.
وقتی حقوق ناچیز سالانه قسط بندی میشود
وی با بیان اینکه جای شرمساری و خجالت است که یک استاد دانشگاه کشور برای تامین مایحتاج اولیه زندگی خود دچار مشکل باشد، گفت: دستمزد اساتید حقالتدریس که هر ترم بیش از ۱۰ واحد درسی برای تدریس ندارند ساعتی حدود ۷۵۰۰ تا ۱۴ هزار تومان است و این مبلغ جوابگوی هزینه رفتوآمد به دانشگاه هم نمیشود البته پیشتر دانشگاهها حقوق اساتید حقالتدریس را به صورت ماهانه پرداخت میکردند، اما چندی است به بهانههای نداشتن بودجه کافی هر ترم یکبار یا حتی سالانه به صورت قسطی واریز میشود.
به گفته قدسی؛ آیا مسئولان میتوانند شبها سر آسوده بر بالین گذارند در حالیکه از دادن ترمی ۵۰۰ تا ۶۰۰ هزار تومان حقوق اساتید حقالتدریس خودداری یا این مقدار ناچیز را تقسیط میکنند؟
حقالزحمه ساعتی اساتید حقالتدریس را با حقالتدریسی اعضای هیئت علمی برابر کنید
رئیس انجمن اساتید حقالتدریس دانشگاهها و موسسات آموزش عالی استان البرز اعلام کرد: یکی از خواستههای ما این است که اگر وزارت در حال حاضر شرایط رسمی کردن ندارد میزان حقوق ما را با میزان حقوق حقالتدریسی اعضای هیئت علمی (حداقل ساعتی ۴۰ هزار تومان) برابر کند وقتی برخی اساتید حقالتدریس تجربه و سابقهای کمتر از اعضای هیئت علمی دانشگاهها ندارند چرا نباید این برابری برای آنها اعمال شود؟
وی با بیان اینکه هنگام پیگیری خواستههایشان از وزارت علوم بعضا با رفتار ناشایست و تندی مواجه میشوند، عنوان کرد: اگر وزارت علوم به نیرو نیاز ندارد چرا دانشگاهها نسبت به جذب اساتید حقالتدریس اقدام میکنند و اگر نیاز است چرا آنها را در اولویت جذب قرار نمیدهد و کار به پیگیری امور آنها میرسد فعالیت اساتید حقالتدریس را در رسانهها منکر میشوند.
عضو اصلی مرکزی شورای راهبردی اساتید همچنین با نگاهی انتقادی به مسئله اخذ مالیات از اساتید حقالتدریس گفت: طبق قوانین وزارت دارایی کسانی که درآمد سالانهشان کمتر از ۳۶ میلیون تومان است از پرداخت مالیات معاف هستند، اما اساتید حقالتدریس با سالانه بین یک تا دو میلیون تومان درآمد، ۱۰ درصد مالیات میدهند چرا درحالیکه حقالزحمه پرداختی به اساتید یکسان نیست باید اخذ مالیات آنها یکسان باشد؟ آیا این بی عدالتی و اجحاف نیست؟
کارد به استخوان رسید
قدسی تاکید کرد: جامعه اساتید حقالتدریس که بین ۶۰ تا ۷۰ درصد آموزش دانشجویان کشور را بر دوش دارند، هیچگاه قصد اعتراض و طرح چنین موضوعاتی را نداشتند، اما وقتی دیدند که هیچ مرجعی به ویژه در وزارت علوم پاسخگوی مشکلات آنها نیست، دست به اعتراض زدند.
یکی دیگر از مسائلی که توسط قدسی اعلام شد، شرایط سنی برای جذب بود، درحقیقت آنها در سالهای دانشجویی ارشد و دکتری با این عنوان که فعلا نمیتوانند جذب شوند و باید حقالتدریسی را تجربه کنند، به فعالیت پرداختند و حال که فراخوانهای جذب اعلام میشود شرط سنی اعلامی (۴۰ سال) پایینتر از سن آنها است و این تصمیم ناگهانی و تغییر شرایط، امیدهای بسیاری را ناامید کرده است.
وی عنوان کرد: وزارت آموزش و پرورش هنگام جذب معلمان، معلمان حقالتدریس با سابقه را در اولویت قرار میدهد، اما این اقدام در جذبهای وزارت علوم صورت نمیگیرد و بسیاری از این افراد با این شرایط خود را بازیخورده میپندارند، کسانی که سالهای عمر خود را صرف درس خواندن و تدریس کردند و حال تجربه و سابقه آنها را هیچکجا به حساب نمیآورند. حتی وقتی این اساتید طی مکاتبه با وزارت آموزش و پرورش برای خدمترسانی و آموزش به دانشآموزان اعلام آمادگی کردند، با این عنوان که فرآیند جذب در این وزارتخانه راه و روش خاص خود را دارد، از آنجا هم طرد شدند.
عمد وزارت علوم در عدم بررسی قراردادهای حقالتدریسی
عضو اصلی مرکزی شورای راهبردی اساتید تصریح کرد: از وزیرعلوم تقاضا داریم در رویه این موضوع تجدید نظر و قراردادهای اساتید حقالتدریس را بررسی کند تا بداند که چقدر از داشتن حقوق اولیهمان محروم هستیم؛ هرچند که میدانیم این کار را نمیکنند، چون دلشان نمیخواهد ما حقوق و مزایا داشته باشیم.
صحبتهای رئیس انجمن اساتید حقالتدریس دانشگاهها و موسسات آموزش عالی استان البرز به خوبی گویاست که در وزارت علوم بحران مدیریتی دیگری جریان دارد و احتمالا برای آنکه نمیتواند راهحل صحیحی برای برونرفت از مشکلات ارائه کند به فکر زیرمجموعههایش نیست و گاهی هم برای سرپوش گذاشتن روی مشکلات منکر داشتن اساتید حقالتدریس میشود.
حال باید دید وزارت علوم قصد دارد تا کجا پیش رود و قرار است تا کی با سرپوش گذاشتن بر روی مشکلات و برگزاری جلسات مجازی تعریف و تمجیدانه ظاهری، خانواده آموزش عالی را به دردسر بیندازد.