
دولت وفاق ملی: دخالتهای امارات؛ عامل بحران در لیبی
وزیر کشور دولت وفاق ملی (غرب لیبی) به اظهارات مقام اماراتی درباره تحولات لیبی واکنش داد و دخالتهای امارات را عامل ایجاد بحران در کشورش دانست.
به گزارش گروه بینالملل خبرگزاری دانشجو، «فتحی باشاغا» وزیر کشور دولت وفاق ملی به ریاست «فائز السراج» دخالتهای امارات و حمایتهای تسلیحاتی آن از شبهنظامیان را عامل بروز بحران در لیبی برشمرد.
باشاغا در حساب توئیتری خود نوشت که اگر دخالتهای امارات در امور داخلی لیبی نبود، بحران در این کشور به وجود نمیآمد.
او در پاسخ به توئیت «انور قرقاش» وزیر مشاور در امور خارجه امارات نوشت: «اگر دخالتهای پلید شما در امور داخلی لیبی، حمایت از کودتاگران، ارسال سلاح به آنها، خرید خواستههایتان با پولهای فساد و تحریک به خشونت با استفاده از رسانههای گمراهکننده شما نبود، بحران در لیبی به وجود نمیآمد».
وی افزود که سلاحهای شما که از مزدورانتان به جای مانده است، شاهدی بر بدرفتاریهای شما و سندی برای تعقیب شماست.
انور قرقاش در حساب توئیتری خود نوشته بود که «بحران لیبی از حدود ۱۰ سال قبل همچنان ادامه دارد و تا زمانیکه طرفهای درگیر به دنبال تحقق دستآوردهای تاکتیکی کوچک و به دنبال سراب پیروزی موقت هستند، مردم لیبی هرگز فرصت زندگی در کشور امن و شکوفا را پیدا نخواهند کرد؛ هیچ جایگزینی برای روند سیاسی جهت برقراری ثبات دائم نیست».
این اظهارات مقام اماراتی در حالی است که دو روز پیش نیروهای دولت وفاق ملی با پیشروی گسترده خود موفق شدند پایگاه هوایی الوطیه را از نیروهای حفتر پس بگیرند و به این ترتیب نیروهای حفتر تنها فرودگاه خود در نزدیکی طرابلس را از دست دادند.
از زمان سرنگونی حکومت «معمر قذافی» رهبر سابق لیبی در سال ۲۰۱۱، این کشور تحت کنترل دو دولت موازی در شرق و غرب در آمده است؛ دولت وفاق ملی به ریاست «فایز السراج» در طرابلس (غرب کشور) که در سطح جهان به رسمیت شناخته شده است و دیگری دولت طُبرُق در شرق لیبی که خلیفه حفتر فرمانده شبهنظامیان «ارتش ملی لیبی» را حمایت میکند.
حفتر با حمایت مصر، امارات و عربستان (و همچنین روسیه و چند کشور غربی) از اواخر فروردین ۱۳۹۸ با هدف اشغال پایتخت، عملیات نظامی علیه طرابلس را آغاز کرد، اما با مقاومت شدید نیروهای دولت السراج و شبهنظامیان متحد با آن مواجه شده و تا به امروز موفق نشده است به داخل شهر نفوذ کند. نیروهای دولت السراج نیز از حمایت ترکیه، قطر و ایتالیا برخوردارند.
باشاغا در حساب توئیتری خود نوشت که اگر دخالتهای امارات در امور داخلی لیبی نبود، بحران در این کشور به وجود نمیآمد.
او در پاسخ به توئیت «انور قرقاش» وزیر مشاور در امور خارجه امارات نوشت: «اگر دخالتهای پلید شما در امور داخلی لیبی، حمایت از کودتاگران، ارسال سلاح به آنها، خرید خواستههایتان با پولهای فساد و تحریک به خشونت با استفاده از رسانههای گمراهکننده شما نبود، بحران در لیبی به وجود نمیآمد».
وی افزود که سلاحهای شما که از مزدورانتان به جای مانده است، شاهدی بر بدرفتاریهای شما و سندی برای تعقیب شماست.
انور قرقاش در حساب توئیتری خود نوشته بود که «بحران لیبی از حدود ۱۰ سال قبل همچنان ادامه دارد و تا زمانیکه طرفهای درگیر به دنبال تحقق دستآوردهای تاکتیکی کوچک و به دنبال سراب پیروزی موقت هستند، مردم لیبی هرگز فرصت زندگی در کشور امن و شکوفا را پیدا نخواهند کرد؛ هیچ جایگزینی برای روند سیاسی جهت برقراری ثبات دائم نیست».
این اظهارات مقام اماراتی در حالی است که دو روز پیش نیروهای دولت وفاق ملی با پیشروی گسترده خود موفق شدند پایگاه هوایی الوطیه را از نیروهای حفتر پس بگیرند و به این ترتیب نیروهای حفتر تنها فرودگاه خود در نزدیکی طرابلس را از دست دادند.
از زمان سرنگونی حکومت «معمر قذافی» رهبر سابق لیبی در سال ۲۰۱۱، این کشور تحت کنترل دو دولت موازی در شرق و غرب در آمده است؛ دولت وفاق ملی به ریاست «فایز السراج» در طرابلس (غرب کشور) که در سطح جهان به رسمیت شناخته شده است و دیگری دولت طُبرُق در شرق لیبی که خلیفه حفتر فرمانده شبهنظامیان «ارتش ملی لیبی» را حمایت میکند.
حفتر با حمایت مصر، امارات و عربستان (و همچنین روسیه و چند کشور غربی) از اواخر فروردین ۱۳۹۸ با هدف اشغال پایتخت، عملیات نظامی علیه طرابلس را آغاز کرد، اما با مقاومت شدید نیروهای دولت السراج و شبهنظامیان متحد با آن مواجه شده و تا به امروز موفق نشده است به داخل شهر نفوذ کند. نیروهای دولت السراج نیز از حمایت ترکیه، قطر و ایتالیا برخوردارند.
لینک کپی شد
گزارش خطا
۰
ارسال نظر
*شرایط و مقررات*
خبرگزاری دانشجو نظراتی را که حاوی توهین است منتشر نمی کند.
لطفا از نوشتن نظرات خود به صورت حروف لاتین (فینگیلیش) خودداری نمايید.
توصیه می شود به جای ارسال نظرات مشابه با نظرات منتشر شده، از مثبت یا منفی استفاده فرمایید.
با توجه به آن که امکان موافقت یا مخالفت با محتوای نظرات وجود دارد، معمولا نظراتی که محتوای مشابهی دارند، انتشار نمی یابد.