یادداشت دانشجویی |
گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، عباس محمدی، فعال دانشجویی؛ مجلس یازدهم جمهوری اسلامی و به عبارت دیگر، مجلس شورای اسلامی دوره یازدهم از امروز کار خود را «آغاز» کرد؛ آغازی که بنا بر وعده‌ها و شعارهای شفاهی و مکتوب، باید «انجام»های مبارکی در پی داشته باشد؛ انجامی که نشانه‌هایش را به وضوح مردم در زندگی خود ببینند و گشایش گره‌ها را بیش از پیش با راحتی نفس خود احساس کنند و مگر نه اینکه با شعارها و وعده‌هایی چنین رای گرفتند و شرط انصاف هم حکمی مشخص دارد که همان وعده‌ها را به برنامه تبدیل کنند و بستر اجرایی‌کردن آن را هم تدارک ببینند تا آنان را به‌عنوان انسان‌هایی «صادق‌الوعد» بشناسیم.
توجه داشته باشند حضرات که با شعار انقلابی‌گری به صندلی‌های سبز رسیده‌اند. انقلابی‌گری‌ای که میراث سرخ قباهای شهید است و مباد که به نام پرشکوه آنان به قدرت رسیم و در عمل، با شهدا هم‌مسیر نباشیم. انقلابی‌گری مسیر است؛ صراط روشنی است که شهیدان رفتند؛ شعار نیست که بر تابلوها بنویسیم و رای بگیریم و تمام. نه، این هرگز تمام نیست که هرگز هم تمام نمی‌شود بلکه روز به روز و نو به نو بسترساز رشد و پیشرفت و تعالی مردمان را باید فراهم کند.
از رشد و پیشرفت و تعالی گفتیم و نه توسعه که تعبیری غربی و شاید غریب باشد و بیشتر ناظر به حوزه اقتصاد است. این سه‌گانه ملی و دینی «رشد، پیشرفت و تعالی» ناظر به همه ساحت‌های زندگی است. هم اقتصاد را بسامان می‌کند و هم اجتماعیات را سامانی مومنانه می‌دهد و هم شکوفایی علمی و فرهنگی و معرفتی و... را به دنبال می‌آورد و هم با فعال‌کردن ظرفیت‌های داخلی، «اعتماد مردم» را افزایش و امید مردم را در زایش قرار می‌دهد.
امید و اعتماد هم که بیاید، مشکلات و مصائب را حتی اگر به سنگلاخ‌های بزرگ هم تبدیل شده باشند، از سر‌راه برخواهد داشت که امید چون آب است و اعتماد، صبری است که پای کارستان آب، می‌ایستد تا سنگ‌ها را از جای بجنباند.
یادمان هست قصه چشمه و سنگ را که در دوران دبستان می‌خواندیم و نتیجه را روشن می‌دیدیم و امروز هم به همان قاعده می‌توانیم رفتار کنیم و موانع را از سر راه برداریم، مشروط بر اینکه خودمان دچار منیت‌ها و جناح‌بازی‌ها و خودمطلق‌بینی‌ها، چون سنگِ سخت نشویم و به‌عنوان مانع در راه ننشینیم چون اگر چنین کردیم، مردم راه را باز خواهند کرد؛ هرچند هزینه داشته باشد.
باری، مجلس یازدهم آغاز شد و شایسته است حضرات نماینده، از همین آغاز مطالبات واقعی مردم را فهرست کرده و متناسب با ظرفیت‌های کشور برای انجام آن برنامه‌ریزی کنند و برای خود و انقلاب -که به نام آن از مردم رای گرفته‌اند- کارنامه‌ای قابل احترام بسازند. کارنامه‌ای که خودشان بتوانند در دور بعد به پشتوانه آن از مردم رای دوباره بگیرند و به‌عنوان یک سرباز حرمتی هم به احترام انقلاب بیفزایند؛ حرمتی که می‌تواند به حرمت مضاعف خود ما هم بینجامد. باری، مجلس یازدهم نخستین روز حیات خویش را آغاز می‌کند و امید داریم هر روز موفق‌تر باشند تا با خدمت به مردم، نقش خویش را جاودانه کنند.
عباس محمدی - فعال دانشجویی
انتشار یادداشت‌های دانشجویی به معنای تأیید تمامی محتوای آن توسط «خبرگزاری دانشجو» نیست و صرفاً منعکس کننده نظرات گروه‌ها و فعالین دانشجویی است.
ارسال نظرات