بازی کره‌ با محوریت یک تیر و دو نشان؛ هدف‌هایی علیه ایران! / تحریم؛ کلیدواژه عدم پرداخت مطالبات مالی

گروه سیاسی خبرگزاری دانشجو، زهرا مهران راد؛ روابط تهران- سئول تا چندی پیش از جمله روابط پر رونق در عرصه اقتصادی- فرهنگی بود که البته چشم بادامی‌ها عطای آن را به لقای سیاسی کاری آن هم از نوع ترامپیسم آن بخشیدند، درست در زمان اوج مراودات اقتصادی دوکشور و بعد از اجرای برجام رابطه تجاری نزدیک به ۱۷ میلیارد دلاراتفاق خوشی برای هردو کشور بود؛ که البته عمر چندانی نداشت و پس از یکجانبه گرائی آمریکائی‌ها و خروج از برجام این رقم این روز‌ها به سمت صفر میل کرده است. داستان از اینجا شروع شد که به دنبال اوج‌گرفتن تحریم‌های آمریکا در مورد تجارت با ایران، ابتدا کره ‌جنوبی تا چند ماه به دنبال گرفتن معافیت‌های تحریمی برای خرید نفت از ایران بود، اما این معافیت‌ها از اردیبهشت ۹۸ دیگر تمدید نشد.

 

 

همین موضوع موجب اولین گام جدی کاهش رابطه تهران - سئول شد. وقتی خرید نفت کاهش یافت، اولین دور افت سطح رابطه تجاری بین دو کشور رخ نمود. درحالیکه هر دو کشور تلاش داشتند این رابطه را از میل‌کردن به صفر دور کنند. در ۲۰ سپتامبر آخرین تیر ترکش آمریکایی، رابطه کره‌جنوبی و ایران را به‌طورکلی تبدیل به یک بیمار افلیج کرد.

 

وقتی اسم "سوسانو" و "یانگوم" را بیشتر از اعضای خانواده خود می‌شنیدیم 
در حالی مسیر باریکِ واردات اندک غذا و دارو از سوی سئول قطع شد که اسامی "سوسانو" و" یانگوم" کره‌ای را بیشتر از اعضای خانواده خود می‌شنیدیم و به این ترتیب علاوه برهجوم کالا‌های کره‌ای در خانه‌های ما این فرهنگ کره بود که آن هم در حال رسوخ در بین خانواده‌های ایرانی بود. اما همه این شرایط تا جایی بود که ایران بازاری بی خطر، کم ریسک و پرسود برای چشم بادامی‌های کره‌ای به حساب می‌رفت. با آغاز قلدری سیاسی ترامپ و نگرانی از تحریم، سئول زودتر از آنچه تصور می‌شد، تسلیم شد.

 

آیا پشت پرده خروج سامسونگ و ال جی از ایران فقط تبعیت از تحریم‌های آمریکا بود؟
این تهدید آمریکا چنان مو برتن مقامات سیاسی کره راست کرد که برند‌های نام آشنای ال‌جی و سامسونگ با یکه‌تازی در بازار‌های ایرانی و بعد از نزدیک به بیست سال فعالیت در ایران، تصمیم گرفته‌اند به بازار لوازم خانگی در کشور پشت کنند. این خبر هرچند ویترین اقتصادی داشت، اما در عمل تصمیمی کاملا سیاسی بود و سیدعباس موسوی سخنگوی وزارت امور خارجه طی توئیتی به آن واکنش نشان داد و گفت: ایرانیان دوست‌های روز‌های سخت را فراموش نمی‌کنند؛ اما برخی شرکت‌های خارجی که در سال‌ها و ماه‌های اخیر صرفا با پذیرش قلدری آمریکا، ایران را ترک کردند، بدانند بازگشت به بازار ایران بسیار سخت خواهد بود. قانون تجارت می‌گوید حفظ هر بازار از ورود به آن سخت‌تر خواهد بود.

 

ماجرای ایران و کره‌جنوبی البته تنها تجارت ۱۷ میلیارد دلاری‌ای که به صفر میل کرده باشد، نبود. پول‌هایی که از دوران تجارت ایران در بانک‌های کره‌جنوبی مانده و اکنون به واسطه تحریم‌ها، در این کشور بلوکه شده و امکان دسترسی به آن‌ها وجود نداشته و حتی امکان خرید و استفاده از آن‌ها هم وجود ندارد. البته این اتفاق تنها در مورد کره‌ جنوبی رخ نداده بلکه در مورد بسیاری دیگر از کشور‌ها که در حال تجارت با ایران بودند نیز تکرار شده است.

بازی کره‌ای با محوریت یک تیر و دو نشان؛هردو نشان علیه ایران!!!
البته این پایان کار کره با ایران نبود. موضوعی که در این بین ابهام ماجرا را بیشتر می‌کرد عدم وجود شخصیت مستقل سیاسی در سردمداران کره‌ای بود که به یک بار تغییر کرد و آن‌ها را به صف تحریم کنندگان ایرانی اضافه نمود. ظاهرا موضوع از این قرار بود که اجناس کره‌ای بعد از آنکه به خوبی جای خود را در خانه‌های ما باز کردند، تصمیم گیران کره‌ای را به این نتجه رساند که علاوه بر حفظ این بازار پرسود، از قید پرداخت عوارض گمرکی برای واردات رسمی این کالا‌ها نیز فارغ شوند و هم محصولات خود را به سادگی از مسیر دبی (امارات) و لنج‌های خود در مبادی مرزی قاچاق به داخل ایران برسانند. 

تحریم و تبعیت از سیاست آمریکا بهانه خوبی بود تا سئول از پرداخت مطالبات تهران به راحتی شانه خالی کند. موضوعی که البته واکنش همتی با چاشنی انتقاد از ستاد مبارزه با قاچاق کالا را نیز به همراه داشت؛ وی عنوان کرد وقتی به کره می‌گوییم اگر مطالبات ما را وصول نکنید؛ اجازه فروش ال جی و سامسونگ را نمی‌دهیم حتی استقبال هم می‌کنند؛ چون برایشان مهم نیست.

کالا‌های خود را از مبادی غیررسمی و قاچاق وارد کشور می‌کنند، معنا ندارد اگر ما ستاد مبارزه با قاچاق کالا و ارز و اقتصاد مقاومتی داریم، باید جلوی این‌ها را بگیرند. فکر می‌کنید با این شرایط تولید ملی شکل می‌گیرد؟ شما الان بروید در خیابان‌هایی که این کالا‌ها را می‌فروشند، با اینکه به ظاهر بازار ما را ترک کرده‌اند اما ببینید هر نوع کالایی که سفارش بدهید هفته بعد تحویل می‌دهند.

 

 

 

آب گل آلودی که کره جنوبی را بیشتر به یاد ماهیگیری انداخت
بهانه کره برای عدم پرداخت بدهی خود به ایران، همچنین عدم پرداخت پول‌های بلوکه شده ایران در بانک‌های کره‌ای "عدم صدورمجوز توسط سازمان OFAC آمریکا" بود؛ سازمانی زیرمجموعه وزارت خرانه داری این کشور که خط و ربط عملکرد آن حول محور ایران است.

اساسا تحریم‌های مالی تجاری ایران توسط آمریکا باعث شده تا تمام ساکنان دائمی (دارای گرین کارت آمریکا)، سیتیزن‌های آمریکا و شرکت‌های تجاری و حتی غیر انتفاعی (NGO) ثبت شده در آمریکا و تمام شعبه‌های خارجی این شرکت‌ها در سایر کشورها، نیازمند دریافت اجازه نامه کتبی اوفک اصطلاحأ یعنی OFAC license از اداره خزانه داری فدرال آمریکا برای ارسال و دریافت پول یا بسیاری کالا‌ها و سرویس‌ها به ایران (قبل از هرنوع اقدامی) باشند.

 

این در حالیست که جمهوری اسلامی به فضل الهی و با غیرت ملی حتی با وجود سنگین‌ترین سطح تحریم‌ها یکی از کشور‌های موفق در حوزه تولید تجهیزات مبارزه با کرونا است و در عرصه تولید ماسک و گان و کیت‌های تشخیصی سرولوژی نه تنها نیازی به واردات ندارد بلکه هم اکنون از جمله صادرکنندگان این اقلام به برخی کشور‌های همسایه و حتی کشور‌های اروپایی از جمله آلمان است.

کلام آخر اینکه آنچه در این بین حتی به نظر بیشتر از دشمنی آمریکایی‌ها در هدف قراردادن مردم بی گناه و غیرنظامیان ایرانی در این جنگ اقتصادی خودنمائی می‌کند، ناجوانمردی دولتی است که به قول ما ایرانی‌ها هم "از آب گل آلود کره می‌گیرد" و هم "آش را با جایش سرکشیده است". کره جنوبی با داشتن روابط ۶۰ ساله تجاری با ایران یکی از بزرگترین مشتریان ما در عرصه محصولات نفتی و معیانات گازی طی سال‌های اخیر محسوب می‌شود؛ مشتری که این روز‌ها از یک طرف به بهانه خوش خدمتی به ترامپ و از طرف دیگر به دلیل سوء استفاده از شرایط زورگویی به ایران در روز روشن پول‌های مردم بی گناه ایران را مصادره کرده است اما قطعا حافظه تاریخی ملت ایران تمام آنچه در طول سال‌های سخت تحریم بر او روا شد و کشور‌هایی که در این دایره از رفتار‌های غیرانسانی فروگذار نکردند و هم چنین کشور‌هایی که از هرگونه تلاش و مساعدت درزمینه دورزدن تحریم‌ها مضایقه نکردند را فراموش نخواهد کرد.