دلتنگ پوراحمد «خواهران غریب» و «قصه‌های مجید»

گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری دانشجو: عباس اسماعیل گل

فیلم سینمایی «تیغ و ترمه» به کارگردانی کیومرث پوراحمد که دو سال پیش در جشنواره فیلم فجر اکران شده بود این روزها بدون اینکه رنگ پرده سینماها را به خود ببینید وارد طرح اکران آنلاین شده است.

فیلم تازه کیومرث پوراحمد هرچند یک فیلم تراژیک اجتماعی بود، اما دو سال پیش سالن رسانه ها (پردیس ملت) اکران پرحاشیه ای را سپری کرد، این فیلم که از پر انتقادترین آثار این دوره از جشنواره بود تا آنجایی که بعد از رونمایی از آن، یک بخش از انتقادات اهالی رسانه متوجه اعضای هیات انتخاب شد که چرا چنین فیلم ضعیفی را انتخاب کرده‌اند.

پوراحمد خودش هم بعد از مواجهه با نظرات منتقدان و اهالی رسانه از محصول نهایی‌اش دفاع چندانی نداشت و حتی در همان زمان خبر رسید که دست به تدوین مجدد فیلم زده است.

بعد‌ها فیلم برای ثبت قرارداد به شورای صنفی نمایش هم رفت، تبلیغات رسانه‌ای آن برای اکران عمومی هم کلید خورد، اما یک روز مانده به آغاز نمایش فیلم، تهیه‌کننده و کارگردانش در اعتراض به شرایط حاکم بر اکران سینماها، از اکران فیلمشان انصراف دادند. اینگونه پرونده «تیغ‌وترمه» در زمینه اکران عمومی بسته شد و به بهانه شرایط کرونایی جامعه در سینماخانه یا همان اکران آنلاین به نمایش در آمده است.

مسلما اسم کیومرث پوراحمد برای خیلی ها یادآور آثار به یادماندنی چون «قصه های مجید» و «خواهران غریب» است که با  اکران آنلاین یکی از ضعیف ترین آثار کیومرث پوراحمد، خیلی ها دلشان برای آثار ماندگار پوراحمد تنگ شده است، در ادامه بد نیست نگاهی بیندازیم به صحبت های این کارگردان باسابقه سینما و  تلویزیون در خصوص انتقادات نسبت به «تیغ و ترمه».

پوراحمد در واکنش به اینکه گفته میشود که این فیلم از جنس سینمای پوراحمد نیست گفت:  خانواده در «تیغ و ترمه» آشفته است و این آشفتگی برآمده از شرح حال روز جامعه است. الان خانواده چطوری هستند؟ به خاطر فقر و بیکاری و مشکلات دیگر لطمه دیده‌اند. اما همچنان من به خانواده در سینمای ایران اعتقاد دارم؛ منتها یک بخش‌هایی است که پراکنده و متشتت شده‌اند. خانواده تنها از یک فیلم درنمی‌آید تا انقلابی به راه بیندازد. ما در فیلم خیلی چیزها را می‌گوییم اما نمی‌توانیم انتظار داشته باشیم همه اتفاقات از درون این فیلم دربیاید.

پوراحمد خاطرنشان کرد: من سی سال پیش «قصه‌های مجید» را ساخته‌ام و از آن سال‌ها خیلی چیزها تغییر کرده و قطعاً نمی‌توانم تحت چارچوب برخی ذهن‌ها و تصورات، کاری بسازم. من دیگر پوراحمد «قصه‌های مجید» و «خواهران غریب» و جملگی آن فیلم‌های شیرین نیستم.

اما به واقع همه مخاطبان این فیلم پس از دیدن این فیلم یک اثر فراتر از سیاهی واقعیت های جامعه را میبینند زیرا در تیغ و ترمه خانواده‌ها به کلی از هم متلاشی‌اند، پول از همه چیز مهم‌تر است و مسائل جنسی نقش تعیین کننده‌ای دارد که نصف مردان فیلم در این موضوع پرونده‌ی سیاهی دارند که مسلما خود پوراحمد هم پس از تماشای مجدد فیلم به سیاه نمایی این فیلم اغراق میکند.