حال و هوای عاشقی را با شیمی درک کنید / انتخاب همسر با نوعی ماده شیمیایی عصبی!

به گزارش خبرنگار فناوری خبرگزاری دانشجو، از آنجایی که کاربرد علوم مختلف در زندگی روزمره یکی از سوالات پرتکرار و همیشگی محصلان در کلاس‌های درس است بر آن شدیم تا بخشی از کاربرد‌های علوم گوناگون را به تفکیک مطرح کنیم. این قسمت شیمی و عاشقی!

 

به گفته دکتر هلن فیشر، محقق دانشگاه روتگرز، شیمی و عشق غیرقابل تفکیک هستند. ممکن است فکر کنید ما از منطق خود استفاده می‌کنیم تا بر قلب مسلط شویم، اما درواقع به سادگی به موادشیمیایی پاسخ می‌دهیم تا لذت و هیجان را تجربه کنیم. دکتر فیشر می‌گوید برای عشق ۳ مرحله وجود دارد و هر مرحله توسط یک مجموعه خاصی از موادشیمیایی هدایت می‎شوند. شیمی بسیار در احساسات شما دخیل است.

مرحله اول
در مرحله اول هنگامی که شما شخصی را می‌بینید هورمون‌هایی به نام تستسترون و استروژن ترشح می‌شوند. این هورمون‌ها در نتیجه پیام‌های هیپوتالاموس مغز ایجاد می‌شوند.

مرحله دوم
مرحله اول می‌تواند تبدیل به عشق بشود یا نشود. اما اگر شما از مرحله اول رد شده و وارد مرحله دوم شوید، اهمیت مواد شیمیایی بیشتر می‌شود. از طرف دیگر، مواد شیمیایی مرتبط با جذابیت می‌تواند باعث شود شما رویایی فکر کنید یا برعکس دچار اضطراب و وسواس شوید. افرادی که در مراحل اولیه «عاشق شدن» قرار دارند حتی ممکن است کمتر بخوابند یا اشتهای خود را از دست بدهند.

فنیل اتیل آمین یا PEA ماده شیمیایی است که بطور طبیعی در مغز ترشح شده و در بعضی غذا‌ها مانند شکلات نیز وجود دارد. این ماده محرکی بسیار شبیه به آمفتامین است که باعث آزاد شدن نوراپی نفرین و دوپامین می‌شود. وقتی عاشق می‌شوید این ماده شیمیایی آزاد می‌شود. PEA باعث آزاد شدن نوراپی نفرین می‌شود، پس کف دست عرق کرده و ضربان قلب بیشتر خواهد شد.

دوپامین نیز نوعی ماده شیمیایی عصبی است که به نظر می‌رسد با انتخاب همسر ارتباط دارد. تحقیقات نشان می‌دهند که موش صحرایی براساس رهاسازی دوپامین همسر خود را انتخاب می‌کند. در یک آزمایش وقتی به موش‌های صحرایی ماده در حضور موش‌های صحرایی نر دوپامین تزریق شد، توانستند جفت خود را از بین گروه موش‌های نر انتخاب کنند.

مرحله سوم
حال که با شخصی در ارتباط هستید، مواد شیمیایی به شما کمک می‌کند تا رابطه خود را حفظ کنید. دوپامین باعث ترشح اکسی توسین شده که هورمون «نوازش» نیز نامیده می‌‌شود.

بعد از آن ترشح ماده‌ای به نام سروتونین می‌تواند باعث ایجاد وابستگی ما به شخص مقابل شود. وقتی مغز شما محرک‌های لازم را دریافت کرد شروع به ترشح اندورفین‌ها می‌کند. اندورفین‌ها با احساس دلبستگی و راحتی همراه هستند. آن‌ها اضطراب را آرام کرده، درد را تسکین داده و استرس را کاهش می‌دهند.