وقتی تئوریسین اصلاحات گندمکاران را به زمین گرم می‌زند

گروه سیاسی خبرگزاری دانشجو؛ ایران پس از ۱۰ سال در ۲۲ آذر ۱۳۹۵، دوباره به خودکفایی در تولید گندم رسید و جشن خودکفایی این محصول را با حضور رئیس‌جمهوری برای شکرگزاری برگزار کرد.

گندم کالای استراتژیک در کشور است و هرساله دولت با نرخ تضمینی، این محصول را از کشاورزان خریداری می‌کند اما در چند سال اخیر سیاست‌گذاری‌های دولتی به سمتی رفته که گندم به یک کالای وارداتی تبدیل شده است. سید حسن قاضی‌زاده هاشمی وزیر سابق بهداشت در ۲۳ مهر ۱۳۹۶ در مراسم روز جهانی غذا و اعطای نشان ایمنی و سلامت طی سخنانی گفت: «غنی‌سازی آرد ادامه دارد و تقویت خواهد شد و شرایط بهتر از گذشته شده است اما نانوایان در مورد کیفیت نامناسب آرد ایرانی که باعث استفاده بیشتر از نمک می‌شود، اعتراض دارند و معتقدند که حتماً گندم خارجی باید به کشور وارد و به‌ صورت ترکیبی ۶۰ به ۴۰ درصد مورد استفاده قرار گیرد تا شاهد کاهش استفاده از نمک در نان باشیم.

این قبیل اظهارات دولتمردان و عدم‌حمایت‌های کافی از گندمکاران، باعث شد که ایران به واردکننده گندم تبدیل شود؛ در ادامه روند سیاست‌های ضد خودکفایی دولت یازدهم و دوازدهم، از سال ۹۴ تاکنون ردیف اعتباری طرح خودکفایی گندم حذف شد و اسماعیل اسفندیاری پور مجری طرح گندم وزارت جهاد کشاورزی دراین‌باره می‌گوید: «این در حالی است برخی بخش‌ها که مولد نیستند و اثربخشی چندانی در کشور ندارند ردیف مستقل بودجه دارند، اما ردیف بودجه گندم، مهم‌ترین محصول زراعی کشور حذف می‌شود.»

این حذف ردیف بودجه، برداشت این محصول را در کشور تضعیف کرد و بستر را برای واردات گسترده فراهم ساخت؛ صاحبان قدرت در این شرایط از خلا‌های ایجاد شده استفاده می‌کنند و با امتیازت ویژه، درآمد‌های کلان برای خود رقم می‌زنند.

علی خضریان عضو کمیسیون اصل نود مجلس شورای اسلامی در گفتگو با خبرنگار پارلمانی خبرگزاری دانشجو، با اعلام اینکه متأسفانه یکی از سران پرنفوذ سیاسی کشور اقدام به واردات محموله‌های گندم کرده است، خاطرنشان کرد: سؤال اینجاست چه ارتباطی بین حذف ردیف بودجه و واردات توسط این‌گونه افراد است و آیا نظارتی بر این مسئله وجود دارد؟

نماینده تهران در مجلس تأکید کرد که اسناد نشان می‌دهد شرکت ثبت‌شده توسط این چهره سیاسی که تنها چند ماه پس آغاز به کار دولت جناب حسن روحانی در سال ۹۲ ثبت‌شده، اقدام به واردات کالا‌های اساسی با ارز مرجع کرده است. در واقع گویا آنچه قرار بوده با رأی آوردن آقای روحانی بچرخد، چرخ رانت سیاسی برخی آقایان بوده است.

علی خضریان در توییتر خود با انتشار اسناد و مدارکی از زدوبند‌های سیاسی سعید حجاریان از دریافت رانت واردات گندم پرده برداشت و نوشت: «حجاریان از تئوری پردازان و حامیان اصلی روی کار آمدن دولت روحانی است که با بی‌تدبیری‌هایش از طرفی خودکفایی کشور در موضوع استراتژیک گندم را به مخاطره انداخته و از طرف دیگر بستر را برای واردات این کالای سابقاً خودکفا شده با ارز مرجع (جهانگیری) برای امثال وی فراهم ساخته است!

 

 

 

 

 

 

این واردات در حالی صورت می‌گیرد که کشاورزان اعلام آمادگی کرده بودند درصورتی ‌که دولت حاضر به خرید محصول آن‌ها با یک نرخ توافقی شود، تمام کسری موجود را تأمین خواهند کرد.

در همین زمینه عطاالله هاشمی، رئیس بنیاد ملی گندمکاران کشور بیان داشت: «نیازی به واردات گندم نیست و گندم به‌ اندازه کافی در کشور وجود دارد.»

برخی از حامیان دولت که با استفاده از رانت‌های خاص توانستند برای خود ثروت‌های بادآورده‌ای را رقم بزنند و ضربه مهلکی به اقتصاد کشور وارد کنند، اما جالب آنجاست که امثال سعید حجاریان که از امتیازات ویژه در این دولت بهره‌مند بودند، در رسانه‌ها خواستار استعفای روحانی هستند و مدعی می‌شوند که در کشور قرار است «فتنه اقتصادی» به راه بیافتد.

سعید حجاریان طی یادداشتی با عنوان «راه میان‌بُر؟» که در یک وبگاه اصلاح‌طلب منتشر شد، در اشاره به ویروس کرونا نوشته است: «در دوره‌ای که قیمت هر بشکه نفت به حدود ۲۰ دلار کاهش‌یافته و شبح مرگ با ویروس کرونا در جهان پرسه می‌زند و شورش‌های اجتماعی-معیشتی در تقدیر کشور‌های عقب‌مانده است و تحریم‌ها صورت خشن خود را به رخ کشیده‌اند، سخن گفتن از گام‌های بلند و جهش‌های بزرگ دورنمایی مطلوب تصویر نمی‌کند زیرا راه توسعه پایدار همچنان از آهستگی و پیوستگی می‌گذرد.»

در همین زمینه باید اشاره کرد که بر اساس اسناد منتشرشده، حجاریان خود نیز اگر در آینده «فتنه اقتصادی» ایجاد شود، دخیل است و این قبیل اظهارات و نگرانی از معیشت مردم، بیشتر جنبه مظلوم‌نمایی دارد تا بتواند نقش خود را در ظاهر، اپوزیسیون نظام نشان دهد.

 

در هفت سال گذشته سیاست‌های اقتصادی دولت نتوانست موفق ظاهر شود و کشور را با مشکلات اقتصادی متعددی درگیر کرد. دستاوردهای این قبیل سیاست‌ها، بذر رویش «ب.ز» و ... دیگر را در اقتصاد کشورمان کاشت و فشارهای معیشتی موجود، هر روز طبقات متوسط و ضعیف جامعه را می‌رنجاند.